Mavi ve Regulus

Son bir kez daha, Mavi

15 Aralık 1983

Kırdım değil mi sizi Regulus? Bir kez, sadece bir kez çıktım karşınıza. O tek seferde de kalbinizi kırdım. Söylemiştim değil mi beklediğiniz kişi olmayabilirim, beklentilerinizi karşılamayabilirim. Öyle de oldu gerçekten. Beni affedebilir misiniz? Yaptığım hatayı bağışlayabilir misiniz?

Her neyse ne saçmalıyorum ki. Zaten son bir kez daha yazıyorum size. O da içimdekileri dökebileyim ve özür dileyebileyim diye. Özür diledim sıra geldi içimdekilere.

Eğer geçmişe gidebilme şansım olsaydı yine size mektuplar yazardım.

Mektuplarımdan ve hislerimi size açmış olmaktan pişman değilim fakat eğer olsaydı yani, gerçekten geçmişe gidebilseydim karşınıza çıkma hatasını asla yapmazdım. Hata sizde demiyorum, sakın ha yanlış anlamayın beni. Pişmanlığım sizi kırmış olmaktan kaynaklanıyor. En değerlimi, Regulus'ımı, gökteki en güzel yıldızımı bir şansım daha olsa asla kırmazdım.

Dediğim gibi, bu benden alacağınız son mektup Regulus. Artık ne size Regulus diyecek biri var, ne mavi zarflar, ne duygu yüklü mektuplar, ne de bu mavi zarfların ve duyguların sahibi Mavi.

Artık sizi özgür bırakıyorum. Duygularımla oluşturduğum, etrafınızda bulunan kafesin ağırlığını taşımak zorunda değilsiniz artık. Neden mi böyle diyorum? Çünkü sevmek ve bunu sevdiğine hissettirmek kadar sevilmek de zor. Sizi sevince işleri sizin için çok mu zorlaştırdım acaba diye düşünüyorum bazen. Öyle olmuştur değil mi? Sonuçta sevmediğim biri bana duygularını açtığı mektuplar yollasa ben de ezilirdim o duyguların altında. Bilemezdim nasıl kırmadan reddedeceğimi karşımdakini.

Merak etmeyin Regulus siz kırmadınız beni, ezilmeyin yani benim bencil, sadece kendilerini düşünen duygularımın baskısı altında. Devam edin yaşamınıza sanki bu mavi zarflar ve sahibi aslında hiç var olmamış gibi. Belki arada anımsarsınız tabi, gülümsersiniz ve kendi kendinize, "Doğru ya bir aptal bana duygularını açmıştı mektup yoluyla." dersiniz. Umarım sadece iyi şekilde hatırlarsınız beni. En değerlim dediği kişi tarafından kötü hatırlanmak istemez sonuçta insan.

Dikkat edin kendinize. Bundan daha öncelerde yazdığım mektubumda belirttiğim gibi, bilirim dikkat etmezsiniz siz hiç ama sizi seven şu kişinin hatrı için bari son bir iyilik olarak görün bunu ve dikkat edin kendinize.

Son bir kez daha, Mavi.

___________________________________________

Evvvet, geldik final bölümüne. Şu zamana kadar yazdığım tüm her şey arasında bitirmeyi başardığım tek şey bu hikayem sanırım. Yazarken en çok hoşuma giden de bu oldu. Normalde beğenmem yazdıklarımı pek ama konusunu bulduğum andan beri favorim Mavi ve Regulus sanırım.

Son bir kez daha günaydın, iyi günler veya iyi geceler. <3