Paradox...

Oda

Başımda büyük bir ağrı ve alnımda kocaman bir yara ile nefes nefese uyanıverdim nerede olduğumu merak ediyordum küp şeklinde bir odanın içerisindeydim etrafın aydınlanmasının tek sebebi olan süs ışıkları ve duvardaki koyu yeşil renk beni daha da ürkütüyordu

Tüm cesaretimi toplayıp ayağa kalktım büyük bir hışınla kapıya koştum ama kapı kilitliydi bağırdım;

-Merhaba kimse yokmu!?!?!?
Çıt yoktu
Adımlarımı geri geri attım fakat kendimi yanlış bir şeyin üzerine basmış gibi hissettim
Arkamı döndüm ve bastığım şeyin ne olduğunu görmek için yere eğildim odanın karanlıklığı dolayısıyla göremediğimden dolayı elimde gezdirdim ve kan olduğunu anladım

Elimdeki korkunç kana bakarken telefon çaldı
Telefona doğru yürüdüm ve açmak için elimi uzattım

-Merhaba...?

-Dedektif Vandermeer...
-Umarım burada kalmaktan memnunsunuzdur

-Kiminle görüşüyorum?
-Nerede olduğumu söyler misiniz?

-Rahatlayacak bir yer zihni temizleyecek...
-Geçmişi ve geleceği düşünecek bir yer

-Ne!?

-Seni Uyarmak istiyorum dedektif
-Bazıları burayı terk etmekte zorlanırlar
-Ve hazır ol çünkü o seni bekliyor...

Ve görüştüğüm gizemli kişi telefonu yüzüme kapattı
Telefonun hemen yanındaki kağıda baktım üstünde "Zihin sağlığı ve balık tutma" yazıyordu kağıdı ters çevirdim ve arkasındaki el yazısı ile yazılmış notu gördüm

"MAVİ ŞİŞE DEĞİL!
-D."

Ne mavi şişesi be neyden bahsediyordu?
Kendi kendime her neyse diyip odayı biraz gezdim ve bir tablo gördüm

Tablonun üzerinde karga kafası olan bir adam karşısında da kendisi tamamen siyah ama gözleri beyaz ve parlak olan biri oturuyordu ortalarında bir sehpa vardı ve mavi bir şey yerlere dökülmüştü

Buna daha fazla dayanamadım ve kendi kendime dedim ki
"Buradan çıkmam gerekiyor!"