Bugün Türkiye'deki ilk günümüz. Azerbaycan'dan Türkiye'ye... Ay gençler, burası çok güzelmişş. En çok da Bursa'nın iskenderini sevdiimmm. Şu an Bursa'nın Nilüfer ilçesindeyiz ama ben çok gerginim çünkü buradaki bütün kızlar beni yicekmiş gibi bakıyo. Bakın buraya yazıyorum: CESEDİMİ BURSA'DA BULURSANIZ BİLİN Kİ BENİ KAHVECİDEKİ MANYAK KIZ ÖLDÜRMÜŞTÜR.
Gerçekten çok korkunç...
Bu arada Sokak bizi almaya falan gelmedi. Biz kendimiz geldik Ankara'dan Bursa'ya.. Otogarda falan da karşılamadı bizi. Koca bi yalana inanmışız yani...
Bakın bu da arabada çektiğim fotoğraff
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aaaayyyy yine kendime aşık olduuummm çünkü çok yakışıklıyım🥵🔥
Bu arada hırkayı Yiğit'ten çaldım ve ona kot ceketimi verdim.
Eveeettt, an itibariyle Sokak'ın evinin önündeyiz. Attığı konuma göre burası gözüküyo.
"Oooaa çok büyükmüş lan evi!" derken çenem 2 metre açılmıştı. Büyük eve doğru ilerlerken Furkan kolumdan çekti ve hayallerimi yıktı...
"Orası Sokak'ın evi değil. Şurdaki Sokak'ın evi Yusufcum"
"Bırak ya, onun gözünü iyilik ve para bürümüş" diyen Yiğit'e ters ters baktıktan sonra, kavga çıkarıcaktım ki Kubilay lafı ağzıma tıkadı..
"Yiğit kes abi sesini! O konuda Yusuf haklıydı. Daha fazla uzatmayın."
"Hatta öpüşüp barışalım.." dediğimde Furkan'ın alkışlamaya başlamasıyla Kubilay da ona katılarak alkışlamaya başlamıştı. Şu an beni bu güzel önerim için tebrik ediyorlardı ve ben bundan şeref duyuyordum..
"Yusufi haklı Yiğido. Hadi öpüşüp barışın ve beni daha fazla sinirlendirmeyin." diyerek bizi uyaran Furkan'a baktım. Bana göz kırptı ve öpücük atar gibi yapıp dudaklarını öne çıkardı. Ben ise bana bakmayan Yiğit'e doğru bir adım attım ama o benden hızlı çıkıp uçarak sarıldı. E tabi o böyle yapınca bende kendimi tutamayıp ağladım. Hepimiz biliriz zaten, ilk damla gelince ağlamayı durduramayız... Benimki de öyle oldu...
Ama ağlarken "HÜÜÜ" diye ses çıkıyodu benden. Benden çıkan bu sese ben bile anlam veremezken, Kubilay'la Furkan kendini tutmaya zahmet etmeden anırdılar.. Yiğit ise sarılırken boynuma gömdüğü kafasını kaldırarak bana anormal anormal bakmaya başladı. Yiğit'in böyle bakmasına dayanamayarak konuşmaya başladım.
"Ne bakıyon olm, hava kaçırıyom işte. Öpmen gerekiyo, anlasana..." dediğimde Yiğit dudaklarını yalayarak sarılmayı bıraktı ve ellerini yanaklarıma koydu. İç sesimin GELİYOORR GELMEKTE OLAAANNN diye bağırmasını duymamış gibi yaparak Yiğit'e bakmaya devam ettim. Ama Yiğit lezboşluğunu konuşturarak ben öptü... Ay durun, çok rahat bi şekilde söyledim.
