The Virgin Mother

Chapter one

And she save him.

She's already wide awake when she heard the footstep coming towards her. As the door to her room open, she close her eyes pretending to be asleep.

Naramdaman nya ang pag lundoy ng kama, indikasyon na may sumampa dito. She then feel the small hands gently tapping her face.

" Mom ? wake up, your going to be late." his voice was a little bit husky dahil sa kagagaling lang sa tulog.

It was her seven years old son. Hans bernard Reyes. Nakasanayan na nito ang gisingin siya sa pag pasok. It serve her as her alarm clock, actually an effective human alarm clock.Dahil kung pag tunog lang ng cellphone ang aasahan niya, malamang lowbat na sa kaka alarm ang cellphone niya hindi pa rin siya gising.

She's not really a morning person but when Hans came in her life, she really did her best to get up early. But obviously --- failed. Hindi niya talaga maiwan ang higaan ng maaga.

Pretending,she groaned and turn her back to her son. She knows that her son will get annoyed with her response. And as she thought, her son sighed loudly.

" Ughh ! Mom ! get up." nag umpisa na itong mag tatatalon sa kama niya na parati niyang ginagawa tuwing hindi siya nito magising. Her body bounce slightly as her son jump to her bed but she decided to play along so she stay still.

Annoyed with her, her son come closer to her and started tickling her. He really knew her, pati ang parte ng katawan kung saan malakas ang kiliti niya. And with that, she immediately turn around and burst out into laughter. Ito ang dahilan kung bakit napaka effective nitong alarm clock sa kanya. He had different ways to wake her up.

" Ok, ok na ! st-- STOP now baby." awat niya dito.

" I wont. Not until you stand up and promise me not to go back in bed again." he assure. Gawain na kase nya na pagka tapos siyang gisingin nito, bumabalik ulit siya sa higaan pag labas nito ng silid niya at naasar ito na gisingin ulit siya.

She shook her head in disagreement. So her son continue whats his doing.

" S-- top. I said, st -- stop baby, ITS SUNDAY !." She shout between her laughs. Agad naman tumigil ito at wari'y nag isip. Tinignan niya ito at nakita niya ang pag kalito sa mukha nito. She gently caressed his cheeks and kiss him in the forehead.

" Its sunday ?." with brow creased,her son asked na parang hindi makapaniwalang nakaligtaan nitong linggo ngayon at Day off niya sa trabaho.

She nod as an answer.

" Yes po baby. Di ba nga't galing kapa kila Nanay Lina mo dahil sabado at walang pasok ang mga apo niya ?." She explain.

Nanay Lina was his baby sitter. They treat the woman as a family and the woman does too. Tuwing sabado ay dinadala nito ang anak niya sa kanila para makipag laro sa mga apo niya. Tiwala naman siya sa alaga nito dahil kaybigan pa ng nanay niya ang matanda kaya naman ng mag offer ang matanda na alagaan ang anak niya ay tinanggap agad nito. Sinabi niyang babayaran nalang niya ito na tinanggihan naman ng matanda nung una. Pero dahil sa convincing power niya ay pumayag din ito sa huli.

Suminghap ito at napatakip ng bibig ng maalala niyang linggo nga ngayon.

" Sorry mom. Naabala ko pa po yung pahinga niyo." with low voice, her son apologise.

She give him a warm smile and pat his head as she always do.

" Its ok son. You must be too tired last night to remember. Isa pa, gising na naman ako bago ka pa pumasok at mag tatatalon sa kama ko." she said trying to bring back the mood. But her son pout instead.

" Whats with the pout little boy ?."

" Niloloko niyo lang po ko kanina. Gising naman na po pala kayo. "

She laugh again before hugging him. She really love her son. She will do everything for him.

" And big boy na po ako. Di ba nga po, ako na mag aalaga sa inyo ? tapos pag lumaki pa po ako ng onti pa, ako na din po mag tatrabaho para sa house kana lang po. Onting lake na lang po." Her son said na pinakita pa ang kamay na halos mag dikit na ang hintuturo sa hinlalaki.

His son words warm her heart. Nakakataba ng puso ang malaman niyang hindi siya nito pababayaan kung sakaling tumanda man siyang mag isa. Way to start her day off. There is no dull moment when she's with her son. Matalino at napaka bibo pa nito. Mothers goal. He makes her proud of herself, dahil masasabi niyang napapalaki niya ito ng maayos.

She spent the day with her son. Nag simba sila ng umaga pag katapos ay dumiretsyo sa park. Pag karating ng hapon ay nag mall naman sila ng anak niya para mamasyal. Kinagabihan, kumain sila sa paboritong fast food  ng kaniyang anak. The day went well with her son, not until they met him.

On the way on their house, nakita nila ang isang lalaking pinalilibutan ng tatlong lalaki. Pinag tutulungan nila itong bugbugin. Nakita din niya ang mukha nito na puro dugo. Agad gumapang ang takot sa sistema niya. Piling niya isa siyang witness sa isang murder scene, though hindi pa naman patay yung lalake -- malapit pa lang, she think. At kung hindi nila ito tutulungan ay malamang ay matuluyan na ito.

But the first thing that came out in her mind was to run ! Run for her and son's life. The last thing she need is to put her son's life in danger. And she wont allow it. So she grab her son's  hand,hold it tight and when she's about to say run her son spoke.

" Mom, i think, we need to help him." her son said while looking at the man being beated at the moment.

Her son look at her and she frozed as she realise what he said. Help him ? But how ? Mag isa lang siya at babae pa siya.

Binalik niya ang tingin sa kawawang lalake. Nanlaki ang mata niya ng makita niyang naglabas ng kutsilyo ang isa sa mga lalaking bumubugbog dito.

Oh God ! this is not happening, her mind said.

Nabalik siya sa realidad ng maramdaman niya ang paulit ulit na pag hatak sa damit niya ng kaniyang anak.

" Mom ! mom ! Faster mom, help him ! Look, their going to kill him if you dont hurry !. " pangungumbinsi ng anak niya. Nataranta naman siya sa sinabi ng anak. Ayaw na ayaw pa naman niyang natataranta dahil hindi siya makapag isip ng maayos.

Tinignan niya ulit ito. May malay pa. Pero kung hindi nga niya bibilisan ay malamang humandusay na ito.

Bahala na ! Lord ikaw na bahala sa amin pag katapos nito. She silently pray.

Nakita pa niyang nag salita ang lalake na sa tingin niya ay lalong nag painis sa tatlo kaya umamba na ito na sasaksakin siya.

And without thinking, she remove her sandals and aim for the man who's holding the knife. Nang masiguro na niya ang target, pinakawalan niya ang sandals sa kamay niya kasabay ng malakas na sigaw na pumukaw sa atensyon ng apat na lalake.

Ngunit sa kawalan ng abilidad umasinta, imbis na sa lalaking may hawak na kutsilyo, sa kawawang lalaking binubugbog ito tumama.

Take note, sa ulo na nakapag pabulagta agad dito.

" Aw." she groaned. Na para bang siya ang nakadama ng sakit na pagtama ng sandals niya sa ulo nito.

Tumingin naman sa kanya ang tatlo pang lalaki bago nag bulungan. Agad namang bumalik ang takot na kanina lang ay naramdaman niya at mas dumoble pa. Napahakbang siya patalikod gamit ang paang nanginginig sa takot, but for her son, she needed to be strong kahit nangangatal na siya kaylangan niyang mag mukhang malakas. Even though she feel the blood drained from her face in fear.

Oh God ! kame naman po ang tulungan niyo.She whisper to herself

" Bro , tama na yan. Matututo na ng leksyon yang hayop na iyan." narinig niyang sabe ng isa sa tatlong lalake bago ito kumaripas ng takbo.

She heaved out a deep sighed. Hindi niya alam na halos hindi na pala siya huminga dahil sa nangyari sa kanila ngayon.

Pero ang pag hinga niya ay naputol ulit ng mag salita ang anak niya.

" Mom ? i think you killed him." oh no !

----

Sorry for the typos and errors. Cp update only.

' briggite :*