Ντάμα Καρό

Ανακαλύψεις

Τον ακολουθούσε η Μιράντα. Προχωρούσε ο Ρον, προχωρούσε και αυτή. Κάποιες φορές καταλάβαινε ο παππούς ότι κάποιος τον ακολουθούσε αλλά δεν έδινε σημασια, ήταν ατρόμητος άντρας.

《Θα φτάσουμε ποτέ?》ψιθύρισε η Μιράντα κουρασμένη.

Όταν περπατούσαν, η Μιράντα τα παρατηρούσε όλα. Ένας ευθύς δρόμος που ποτέ δεν τελειώνει, καθώς και τα δέντρα τα οποία ήταν υπό πίεση φυτρωμενα στα βρώμικα πεζοδρόμια. Η πόλη δεν ήταν καθαρή. Ποιος δεν θα το περίμενε? Με τέτοιους ανθρώπους να κυριεύουν την ομορφότερη πόλη της Ελλάδας δεν θα υπήρχε πιο χαρούμενο χαπι εντ...

Επιτέλους έφτασαν. Η τοποθεσία δεν ήταν γνωστή στη Μιράντα. Ένα άγνωστο καφενείο.

Ο παππούς μπήκε μέσα. Ακολούθησε και η Μιράντα. Ο Ρον προχωρισε μέχρι το ταμείο και ανακαλύφτηκε μια καφέ πόρτα στο βάθος. Με προσοχή τον παρακολουθούμε η Μιράντα λες και ήταν σωματοφυλακας. Ύστερα ο παππούς ανοιξε την σαπιασμενη πόρτα και οταν την έκλεισε η Μιράντα έτρεξε με ταχύτητα φωτός στη πορτα μήπως μπορούσε να την ανοίξει. Επιτέλους θα ανακαλυπτε την αλήθεια για τον παππού της.

Με το που έφτασε στη πόρτα και προσπάθησε να την ανοίξει, ήταν μάταιο. Ήταν κλειδωμένη! Όλος αυτός ο κόπος πηγε στράφι! Γυρισε σπίτι η Μιράντα μέσα στη στεναχώρια και στους αναστεναγμους. Δεν είχε άλλη επιλογή. Θα ελεγε την αλήθεια στον παππού της και θα την άφηνε να πάει μαζί του. Τουλάχιστον έτσι ιλπιζε...