Aplanızın çok uykusu var ama yinede size bölüm atıyor.
Kıymetimi bilin fdugrdpdjd
Neyse oy verip yorum yapnayı unutmayın.
Başlıyorum.
----------------------------------------------------------
Jisung alarmın çalmasıyla yerinden sıçrayarak uyandı.
Alarmı kapatıp gözlerini ovuşturdu.
Koltuğun üstünde yatıyordu.
İlk başta anlamı veremezken aklına son gün olduğu için film gecesi yaptığı gelmişti.
Sırıttı.
Bugün son gündü.
Ölecekti.
Şaka gibi.
Hızlıca banyoya gidip elini yüzünü yıkadı.
Dün gece çok şey yediği için aç hissetmiyordu.
Üstünü giydikten sonra çantasını da aldı ve evden çıktı.
Minho'yu beklemeye başladı.
Minho birkaç dakika sonra aşağı indi ve sırıtan Jisung'u gördü.
Son zamanlarda hiç gülmüyordu, dokunsan ağlayacak gibiydi.
Ne değişmişti de bugün mutluydu?
Bir anlam veremedi.
"Günaydın Minho~"
"Günaydın."
"Hadi gidelim."
"Tamam."
Jisung'a bişey olmuştu.
Yürürlerken Minho Jisung'un kolunu tutup durdurdu.
"Bugün çok mutlu gözüküyorsun. Nedenini sorabilir miyim?"
Jisung gülümsedi.
"Hiç, bugün kendimi enerjik hissediyorum sadece."
Minho buna da inanmamıştı.
Ama onun keyfini bozmamak için sormamayı tercih etti.
Belki daha sonra..
Jisung geride olan Minho'nun yanına gitti ve kolunu omzuna attı.
"Hadi, yürü Minho."
Minho'yu çekiştirmeye başladı.
....
Nihayet okula varmışlardı.
Sınıfa hızlıca girmişlerdi.
Ders çoktan başlamıştı.
Hoca azıcık kızıp derse devam etti.
....
Zil çaldığında Jisung göz ucu ile Minho'ya baktı.
Uyuyordu.
Tam uyandıracakken vazgeçti.
Üstüne kendi hırkasını örttü ve saçlarını öptü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stop|Minsung
Fanfiction|~angst~| Han Jisung herşeyden vazgeçmişken Lee Minho ile karşılaşır.