Babamın vefatının onuncu günüydü. Annemle hala acıyı atlamamıştık. Demir'in hiçbi şeyden haberi bile yoktu daha bir buçuk yaşında bile değildi küçüğüm baba şefkatiyle büyüyemeyecekti. Ev pek kalabalık sayılmazdı. Birden annemin telefonunun sesiyle irkildim. Dalmıştım..
Anneme 'Kim o? ' dedim. 'Bahar' diyerek mutfağa geçti. Anneme sessizce 'Ne diyor teyzem?' diye dudağımı oynattım. Eliyle git işareti yaptı, özel bişeyler konuşuyor olmalılardı. Içeri geçip biri alt diğeri üst komşumuz olan Esma ve Elif teyzeyle oturmaya başladım Demir hiçbi şeyden habersiz oyuncaklarıyla oynuyordu. Esma Elif teyzeden izin isteyerek odama geçtim..
Derin bi iç çekerek yatağıma yattım her şey şaka gibi geliyordu tek hissettiğim kocaman bi boşluk ve acı. Babamla olan fotoğrafımıza bakarak iç geçirdim. Elime aldım iç geçirerek düşünmeye başladım. Uyuyakalmışım..
Annemin odaya girmesiyle birden irkildim 'Uyuyo muydun sarı civcivim tıklamadan girdim ?' Dedi
Bana hep böyle seslenirdi. 'Öyle dalmışım anne Teyzem ne diyor?' Diye sordum hemen. 'Kayra biz teyzenle konuştuk Ankara'ya çağırıyor burda artık bizi tutan kimse yok kızım' dedi. Çıkışarak 'Anne sen ne diyorsun' diye bağırdım..
Annem her şeyi kafasında planlanmıştı. Buradan gitmeyi bende istesemde henüz buna hazır değildim. Ama hazır olmak zorundaydım. Her şey hazırdı, herkesle vedalaşılmıştı. Çocukluğumu burada bırakıp gidecektim. Bütün anılarımızı..
Taksiyle terminalle gidip otobüse valizlerimizi yerleştirdik. Gitme saati gelmişti. Nida'ya bol bol sarılıp Demir'in elinden tutup otobüse bindim. Annem de arkamdan geliyordu. Izmirden Ankara'ya kadar pek konuşmadık.
Teyzem bizi terminalden almaya gelmiş. Kendimi çok kötü hissediyordum direk sarıldım bu bana iyi geldi. 'Hoşgeldiniz' diyerek annemi de kucakladı. Tebessüm ettik hep birlikte. Eşyaları arabaya taşırken her şey güzel olacak dediğini duyar gibiydim.
Arabada hiç konuşmadık. Arada Teyzem arayı yumuşatmaya çalışıyordu. Eve geldiğimizde hepimiz yorgunduk. Direk kendimi boş bulduğum koltuğa attım annemden diğer koltuğa uzandı. Demirle de Teyzem ilgileniyordu. 'Kayra sofra hazır sarı civcivim kalkta bişeyler yiyelim'
'Tamam annecim üstüme rahat bişeyler giyip geliyorum' demiştim.
Sabah teyzemin 'Kayra kalk okula gideceğiz Kayraa' diye bağırışıyla uyandım. Kalkıp valizimden rahat bişeyler aramaya başladım. Kot şortla üstüme askılı beyaz tişört geçirdim. Sacimi düzleştirip hafif makyaj yaparak Teyzemin yanına gittim.
"Teyze çok garip ama çok heyecanlıyım' dedim birden. 'Neden Kayra hanım? ' diyerek gülümsedi. 'Bilmiyorum teyzecim' diyerek karşılık verdim. Okula kaydım olmuştu yarın başlayacaktım bugün tüm eksiklerimi teyzemle aldık ve eve döndük.
Teyzem üst kattaki odayı göstererek 'kapıyı ac bakalım' dedi. ''Nasıl yani ?" " sen aç bi" dedikten sonra açtım hemen. " ah canım Teyzem odayı tam benim istediğim gibi yaptırmış her şey sanki benim isteğim üzerine oluşturulmuş gibi hissettim. Direk teyzemin kucağına atlayarak "teşekkür ederim teyzeem" diye çığlık attım. O da benim mutlu olmama çok sevinmiş gibi duruyordu.
