Bu bolum hos seyler yasanmiyo
Hyunjin&Felix
Hyunjin
Felix
Neredesin
Uyandım yoktun (08.11)Bebeğim
Kahvaltıya bir şeyler almaya mı gittin (08.40)Felix cevap verir misin (09.17)
Felix
askimm (09.20)
Uzgunum haber vermemistim sana kahvaltiya ciktim arkadasimlaHyunjin
Tanrım
Endişelenmeye başlamıştım (09.20)Tamam bebeğim, kiminlesin?
Felix
Bolumden bir arkadasimlayim kahvalti sozum vardiTaniyorsundur belki Yuta
Hyunjin
Sadece ikiniz mi?Felix
Evet hayatimHyunjin
Ne zaman geleceksin?Felix
Bilmiyorum ki sohbet ediyoruz suan
Hyun sarjim cok az eve gelince konusuruz(09.47)Hyunjin
Apartmana bakmaya çıkacağız unutmadın değil mi?(09.47)İletilmedi
Hyunjin sevgilisiyle tutmayı düşündükleri apartman dairesinde karanlıkta otururken gözlerini kapatıp kafasını duvara yasladı.
Saatlerdir sevgilisini bekliyordu, beklerken şarjı da bitmişti.
Biraz fazla taktığını düşündü, yine de Felixin tutmak için ölüp bittiği daireyi gezmek... bunu unutması imkansız gibi bir şey olmalıydı.
Sinirle gülüp ayağa kalktı, saat kaç bilmiyordu fakat umrunda olduğu söylenemezdi.
Apartmandan çıkıp arabasına atladı, evde sabah aldığı haber yüzünden ağlamaktan gözleri şişmiş sevgilisinin onu beklediğinden habersiz, karşılaşacağı manzarayı bilmeden sürmeye başlamıştı.
"Neredeydin Hyunjin!"
Evin kapısını açıp içeri girdiğinde Felix salondan resmen uçarak yanına gelip, titreyen sesini yükselterek konuştu.
Hyunjinin bakışları çok kısa bir an şişmiş gözleri ve kızarmış burnuna takıldığında kaşlarını çatıp bunun üstünde durmamaya karar vermişti.
"Neredeydim Felix? Sen söyle, ne yapacaktık bugün?"
Kinayeli konuşması çilliye hiçbir şey anımsatmazken Hyunjin anlamsız bakan irislerle küçük bir kıkırtı bırakmıştı.
"Aklını o kadar mı başından aldı?"
Kıskançlık damarlarında akıyor, söylediği kelimelere dikkat etmiyordu, ilk kez böyle bir şey yaşanıyordu ve sinirini nasıl çıkartacağını şaşırmıştı.
"Ne diyorsun Hyunjin?"
Parmaklarını saçlarından geçirip dudağını dişlerken sevgilisini bırakıp merdivenlere yönelmişti.
"Bana cevap ver! Neyden bahsettiğini bile bilmiyorum!"
Ses tonunu düşürmezken Hyunjin çenesini sıkarak çevirmişti kafasını, öfkesine yenik düşmek istemiyordu ama sevgilisinin salağa yatması onu daha çok delirtiyordu.
"Neyden bahsettiğimi o kadar iyi biliyorsun ki... başımın etini yediğin apartman için tüm gün seni bekledim, fakat sen varlığından bile haberim olmadığı biriyle 'kahvaltıya' gidiyorsun."
Felix dudaklarını aralayıp konuşacakken Hyunjin ona izin vermeyip devam etmişti cümlelerine.
"Ve ne hikmetse şarjın bitiyor... o herifle baş başa kahvaltınızı yatakta mı bitirdin yoksa?"
Bu son damla olmuştu.
Felixin yeni kuruyan gözlerinden tekrar yaşlar akmaya başladığında hızlı adımlarla yanına gelip yanağına sert bir tokat geçirmişti.
"Bu- bu imayı nasıl yaparsın?" Boğazından bir hıçkırık kaçtığında Hyunjin yana eğilen kafasını kaldırmamıştı.
"Beni-benim bedenime senden başka dokunan bile olmamışken bunu mu yakıştırdın ba-bana?"
Titreyen elleri tişörtü kavradığında onu sarsıyordu, Hyunjin titremelerinin arttığını fark etmesiyle yutkunurken Felix onu sertçe itip yukarıya çıkmış, bacaklarının izin verdiği kadar ayakta dururken çantasına birkaç kıyafet atmaya başlamıştı.
Dakikalar ona saatler gibi gelirken çantasını takıp gözlerinden akan yaşları silme gereği bile duymadan hızlıca merdivenlerden inmiş, kapıyı açıp kendini dışarı atmıştı.
Salonda başını elleri arasına alıp kendine küfürler yağdıran Hyunjin kapının çarpmasıyla afallayıp, koşarak peşinden çıkmıştı.
Fakat Felix çoktan çağırdığı taksiyle gözden kaybolmuştu bile.
-
Kaos ruhumu iyileştirdi çok vıcık vıcıklardı
Yorum istiyorum
Hadi by
3 ocak 2023
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nxde -Hyunlix-
FanficHyunjin yıllar önce onu kurtaran çocuğu tekrar bulmuştu. [Bu kurgu femlix, smut, açık görseller, açık konuşmalar İçerebilir, rahatsız olacaklar okumasın]