Εσένα περίμενα (ON HOLD)

8. Μια <<καυτή>> νύχτα

   Ο κύριος Ιωαννίδης με βοήθησε να κάτσω καλά στο κάθισμα και μου φόρεσε τη ζώνη ασφαλείας. Στη συνέχεια, κάθισε στη θέση του οδηγού και αναχωρήσαμε γρήγορα για το σπίτι. Με την ώρα τα συμπτώματα που αισθανόμουν χειροτέρευαν. Το πιο ενοχλητικό από όλα ήταν αυτή η ζέστη που ένιωθα. Ήταν ανυπόφορη! Πριν φύγουμε είχα ήδη ξεφορτωθεί τη γούνα μου, ωστόσο τώρα ένιωθα ότι ήθελα να ξεφορτωθώ και όλα τα ρούχα που είχα πάνω μου. Ο κύριος Ιωαννίδης οδηγούσε πιο γρήγορα από ότι συνήθιζε και συνέχεια γυρνούσε να με κοιτάξει. Κάποιες φορές με ρωτούσε αν είμαι καλά, άλλες πάλι με διαβεβαίωνε ότι δε θα αργούσαμε να φτάσουμε στο σπίτι. Μία φορά με ρώτησε αν είχα αλλάξει γνώμη και ήθελα να πάω στο νοσοκομείο. Το αρνήθηκα αμέσως με έναν αδύναμο ψίθυρο. Ήταν το μόνο που μπορούσα να κάνω εκείνη τη στιγμή. Ζέστη! Δεν την άντεχα άλλο! Ήθελα απλά να σταματήσει!

-Φτάσαμε, μου είπε και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η πόρτα μου είχε ανοίξει. Ο κύριος Ιωαννίδης μού ξεκούμπωσε τη ζώνη ασφαλείας και μου έδωσε το χέρι του για να με βοηθήσει να σηκωθώ. Προσπάθησα να σηκωθώ, αλλά δεν μπόρεσα!

-Επιτρέψτε μου κυρία Οικονόμου, μου είπε ο κύριος Ιωαννίδης και με σήκωσε στα χέρια του για να με μεταφέρει στο σπίτι. Ήμουν σίγουρη ότι αν το ναρκωτικό δε βρισκόταν στον οργανισμό μου θα είχα γίνει κατακόκκινη! Εκείνη τη στιγμή όμως, δεν καταλάβαινα πολύ καλά τι γινόταν γύρω μου. Το μόνο που αισθανόμουν ήταν αυτή η ανυπόφορη ζέστη, σαν μια φωτιά που με έκαιγε εσωτερικά. Και ήθελα να σταματήσει να με καίει!

-Κάνει πολύ ζέστη, ψέλλισα. Σε παρακαλώ, κάνε την να σταματήσει!

-Όλα θα πάνε καλά κυρία Οικονόμου! Τώρα είστε σπίτι! Θα σας φροντίσουμε!

-Θέλω να σταματήσει, συνέχισα να ψελλίζω.

-Θα σταματήσει, σας δίνω το λόγο. Τώρα θα σας πάω στο δωμάτιό σας και θα πω να σας ετοιμάσουν οι οικιακοί σας βοηθοί κρύο νερό για να σας ανακουφίσει.

-Όχι! Όχι αυτές! Εσύ σε παρακαλώ! Δεν εμπιστεύομαι κανέναν άλλο!

   Όλος μου ο κόσμος γύριζε και η ζέστη στο σώμα μου διεκδικούσε ολόκληρη την προσοχή μου, ωστόσο ένα μικρό μέρος του εγκεφάλου μου άκουσε τι μου είπε και αντέδρασε. Δεν ήθελα οι οικιακοί βοηθοί μου να με δουν σε αυτή την άθλια κατάσταση. Κανένας δεν ήθελα να είναι κοντά μου και να με βλέπει όταν είμαι αδύναμη! Δεν έπρεπε να αφήσω τους άλλους να με βλέπουν αδύναμη! Έπρεπε πάντα να είμαι δυνατή! Αν κάποιος καταλάβαινε ότι είσαι αδύναμος, μπορούσε πολύ εύκολα να χρησιμοποιήσει την αδυναμία σου εναντίον σου! Δεν μπορούσα να εμπιστευτώ κανέναν άλλο, μόνο αυτόν!