PROLOG 1.0

822 37 23
                                    

Hoş geldiniz! İyi okumalar dilerim🌬️🤍

|Şarkı: Fırtınadayım|



Jeongguk'un Gözünden Taehyung'u

Sınıfta, yemekhanede, kampüste ya da birbirlerine yakın olan evlerimize giden yolda gözlerimin kavuşmaya can attığı; güzeller güzeli, Kim Taehyung. Sıklıkla rengini değiştirmesine rağmen ipek gibi görünen saçları, esmer teni, burnundaki beni, birbirinden farklı göz kapakları, yüzüklerle donattığı zarif parmakları... Ressamların bile güzelliğini resmetmeye ulaşamayacağı güzellikteki bu adama üniversitemin ikinci senesinde aşık oldum. Bir başka üniversiteden buraya geçiş yapmıştı. Üstelik fakültelerimiz de aynı. Gerçi onu gördükten sonra güzel sanatlar benim için anlamsız gelmeye başladı. Çünkü ne gördüğüm resimler ne heykeller ne de şiirler onun kadar güzel değil. Hiçbirinin elinden çıkmamış böylesi bir sanat eseri. Kim Taehyung benim için sevmeye hem kıyamayıp hem de doyamadığım biri.

Sevgim nasıl bu boyuta ulaştı bilmiyorum. Selamlaşmalarımız ve sınıftaki çalışmalardaki ufak tefek yardımlaşmalarımız dışında diyaloğumuz olmuyor. Bundandır, başlarda kendimi sorguluyordum. Bu denli güzel, dikkat çekici ve farklı olması mı beni dış görünüşüne bağlı bir hayranlığa sürüklüyor yoksa gerçekten tutuldum mu ona emin olamıyordum. Sonra, gözlerimiz ilk buluştuğunda anladım ben sırılsıklam olduğumu onun yağmurunda. Nefesim kesildi, kalbimin ritmi şaştı. Bakışlarında bir farklılık vardı. Çok başka bakıyordu Taehyung, derinlik vardı gözlerinde. Sonralarında fark ettim ki o gözleri iç geçirerek bir yerlere dalıyordu hep.

Zamanla her bir şey karalamaya başladığımda gözlerini çizer oldum. Öylesine bir şey çizmeye otursam bile resmi bitirdiğimde bakışlarıyla karşılaşıyorum artık. Lakin hepsinde bir eksiklik var. Onun gözlerinin anlamı yok hiçbirinde. Ne yaparsam yapayım tamamlanmış hissettirmiyorlar. Belki de bilmediğimdendir onu. Bir kez olsun dursa karşımda ve gözleri rastlantıdan değmese, birkaç saniye takılı kalsa bana görür ve bilirim her şeyi. Lakin ne onun gözlerinin bana bakacağı var ne de benim ona yaklaşmaya cesaretim var. Böylesine iletişimsizken her ortak dersimizde yan yana oturmamız benim en büyük şansım olsa gerek.

pomme interdite, taeggukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin