Yağmur yağıyor ama gelmiyorsun,
Ağaçlar ağlıyor ama görmüyorsun.
Neden verdiğin sözleri tutmuyorsun?
Neden bu umursamazlığın?
Kısık seslenişlerimi duyan sen çığlıklarımı duymuyorsun,
Çıplaklığımı gören sen artık beni görmüyorsun.
Neden görmezden geliyorsun?
Neden bu fütursuzluğun?
Kolumdaki yaraları tekrar tekrar açıyorsun,
Öperek iyileştirdiğin tenimi sen incitiyorsun.
Neden kıyıyorsun bana?
Neden bu acımasızlığın?
Dökülmeyi bırakan saçlarımı koparıyorsun,
Kızıllaşan saçımı karartıyorsun.
Neden mutsuz olmaya zorluyorsun?
Neden bu öfken?
Gülüşüme hayran olan sen dudaklarımı kapatıyorsun,
Sürekli öven sen özgüvensizliğimin nedeni oluyorsun.
Neden artık yüzüme vuruyorsun?
Neden bu düşüncesizliğin?
Ayakkabımın bağcığını çözüyorsun,
Belimi örten sen karda çırılçıplak bırakıyorsun.
Neden isyan ettiriyorsun?
Neden bu nefretin?
Yanağımı okşayarak uyutmak yerime uykularımı kaçırıyorsun.
Rüyalarımı kâbusa çeviren kişi oluyorsun.
Neden hep değişiyorsun?
Neden bu tutarsızlığın?
Gülümsemem gerekirken ağlatıyorsun,
Şarkı söylemen gerekirken bağırıyorsun.
İyileşmem gerekirken kötüleştiriyorsun,
Sevmen gerekirken nefret ediyorsun.
Ne fütursuzlaştırıyor seni?
Nasıl böyle acımazsın?
Neden bu kadar öfkelisin?
Nerede düşünceli tavırların?
Ne zaman nefret etmeyi bırakacaksın?
Kim bu karşımdaki tutarsız kişi?
