Ressamın Şarkısı (HyunHo)

6.

Titreyen ellerimi izlerken söylediklerim beynimde yankılanıyordu, anlatmıştım her şeyi hem de en ince ayrıntısına kadar anlatmıştım. Minho ise sessiz olup sakince beni izlemişti, ne düşündüğünü anlayamamıştım çünkü hislerini saklamakta çok iyiydi.

Gözlerimi kapatıp sadece bekledim, vereceği tepkiden ve söyleyeceği her bir kelimeden korktum ama Minho ellerimi tuttu.

Sıcak elleri soğuk ellerimle buluştu, gözlerimi açıp gözlerine baktım. Gözlerimiz buluştuğunda içinde büyük fırtınalar başlamıştı ve bu dudaklarımdaki sıcak baskıyı hissedene kadar sürmüştü, gözlerimi kapatıp karanlığıma doğan güneşin sıcaklığını hissettim. Dudaklarındaki küçük gülümsemesini hissedince içimdeki bahçede çiçekler açmaya başlamıştı. Uzun zamandır hasretiyle delirdiğim adama kavuşmuştum.

Beni sonuna kadar dinlemiş ve inanmıştı.

Dudaklarımdaki sıcaklık uzaklaşınca kendime gelip gözleimi açınca gülümseyen yüzünü gördüm, Minho'nun gülüşüne karşılık verirken gözleri dolmaya başlamıştı.

"Hatırlıyorum." Fısıltı şeklinde söylediği şey gülümsememi büyütmüş benim de gözlerimi doldurmuştu, söylediği kelime karşılık olarak "Özledim." Diyebildim.

İnsanlar ne kadar hafızasını kaybetse de bazı şeyleri unutsa da bedenimiz dokunuşları ve hisleri unutamıyordu. Çok fazla bedene dokunsa bile ruh eşinin sıcaklığını asla karıştıramazdı.

Ben unutmamak için resim yaptım, ağladım, güldüm ve delirdim ama asla unutmadım, ne beynim unuttu onu ne de bedenim.

Uzun süre sarılarak kokularımızla birleşmiş ve sadece gözlerimize bakmıştık.

Tüm galaksiyi gözlerinin içinde saklayan adamı izledim, tüm çiçeklerden daha güzel kokan tenini kokladım, pembenin en güzel tonuna sahip olan dudaklarını öptüm, saçlarında dolaştırdım ellerimi. Ama bunları yaparken bir saniye bile sıkılmadım, ömrümün sonuna kadar böyle kalmaya razıydım.

"Acıktın mı?"

Başımı olumsuz şekilde salladım, Minho yanımdayken huzurdan başka bir şey hissetmem mümkün değildi.

"Hadi bebeğim yemek yiyelim."

"Tamam." Bebeğim demesiyle alakası yok yanlış anlamayın, söz dinleyen biriyim sadece.

Bu halime gülerek kalkmış ve kalkmam için elini uzatmıştı, elleri o kadar kusursuzdu ki.

Ve Lee Minho arkadaşları ile konuşmuş sonrasında onları da inandırıp Hwang Hyunjin ile konuşarak anlaşmış hasret gidererek uzunca süre vakit geçirmişlerdi.

Hayatınızda unuttuğunuz şeyler olabilir, ama bunları ertelemek kötü sonuçlar getirebilir. İnanmak ve güvenmek gerekir, bazen ikinci şansı tanımak gerekir.

Buraya kadar okuyan tüm okuyucuarıma teşekkür ederim <3

Daha fazla devam ettiremediğim için bitirme kararı aldım, Hyunjin ve Minho'yu size unutturmamak için güzel anılarını özel bölüm şeklinde yayımlayacağım.

Söz.