33.bölüm "Hayırlı Olsun "

969 82 11
                                    

Hep Barış'ı okuduk birazda Cihangir'in iç dünyasını okuyalım.

60 oy ve 20 yorumu geçmezse uzun bir süre bölüm gelmeyecek !

Emeğimi lütfen hiçe saymayın yoksa rüyanıza girerim bilesin !
😅

Yarın 2 sınavım var ve ben sıfırım 😣

Allah hepimizin yardımcısı olsun 🌸

Keyifli Okumalar 🎬


Cihangir'den

Terkedilmek

İnsan daha terkedilmenin ne olduğunu bilmeden yaşayabilirmiydi ? 4 yaşında anneme gitmemesi için yalvarırken küçük bedenimi ittirerek dizlerimin üstüne düşmemi sağlamıştı.

Anneler kanayan yaraları öpüp saran çocuklarını şevkatle bağrına basan insanlar değilmiydi yoksa ?

Annem ve babam kendi arabalarına binerek çekip giderken yaşlı gözlerim ve kanayan dizlerimle arkalarından baktım. Her zaman cezalar verir ve vururdu bana ama hiç biri bu kadar acıtmamıştı canımı. Yağmurun altında hıçkırarak ağlarken sesizce fısıldadım. "Bana yine vur ama beni bırakma anne." duymadı sesimi belki sesizce içimden söylediğim içindi.

Ama anneler hissederdi bir keresinde arkadaşım Hasandan duymuştum Hasan ağladığı zaman annesi hissetmiş ve yanına gelmişti. Benim annem de hissederdi belki ben anneme bir defalığına of dediğim içindi sesimi duymayışı."Of demiyecem söz ama gel anne " diye yakarsamda gelmedi.

Büzdüğüm dudaklarım titrerken elimdeki oyuncak arabamı sertçe zemine atarken kırılan parçaları izledim. Babama yalvara yakara aldırdığım oyuncak arabaya da ihtiyacım yoktu artık.

Yetim ve öksüz olarak kaldığım geceyi hiç unutmamıştım. Her anı aklıma  kazılıyken yıllarca hata bende diye ablam ve abime zırlamıştım. Çocuk aklı işte nereden bilebilirdim hiç bir zaman anne ve babamın olmadığını ?

Dedemin tuttuğu dadılar sayesinde büyümüştüm ben zengin bir malikane sınırsız koşullar altında her şeyi istesem sorgusuz kabul eden dedemin yanında. Dedem soğuk insandı ama vicdanlı ve  merhametliydi de oğlu ve gelinin terk edip bıraktığı çocuklarına kendisi sahip çıkmıştı.

Kayra abim sesiz ve sakin bir yapıya sahipti belki annem ve babamların gidişiyle böyle olmuştu hatırlamıyordum. Azra ablamsa bize küçük annelik yapmıştı her derdimizi tasamızı sabırla dinler ve bize doğru yolu göstermeye çalışırdı.

O yüzden ablamın yerini hep ayrı tutardım kalbimde annemden çok bize annelik yaptığı için. Yıllar boyunca insanlardan uzak durmuştum sakin kendi halinde takılan bir çocukluğum olmuştu bu hayattan tek isteğim vardı onuda etimi dişime takarak elde etmiştim hamd olsun.

Başarıyla bitirdiğim MSÜ'den sonra İstanbulda iş başı yapmaya başlamıştım 3 yıl boyunca tek takıldım askeriyede çok arkadaşım olmuştu büyüdükçe insanlara ısınıp güvenmeye başlamıştım. 25 yaşımda üsteğmenlik rütbemi aldıktan sonra yeni bir tim kurulmuştu timin komutanı olacağımı duyduğum zaman heyecan ve endişe duymuştum. Büyük bir sorumluluk alacağımın farkındaydım yıllar geçti timimle yeri geldi dertleştim yeri geldi eğlendim.

VATAN DELİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin