Chan midesi bulanarak gece 5te uyandı ve anında lavaboya koştu. Kustuktan sonra elini yüzünü yıkayıp kendine gelmeye çalıştı. Geri yatağına girdi ama hâlâ iyi hissetmediği için uyuyamadı ve telefonuyla uğraşmaya başladı.
Bi kaç saat yatağında oyalandıktan sonra kalkıp mutfağa gitti ve kendine atıştırmalık birşeyler hazırlayıp babası ve annesi içinde masaya sofrayı kurdu.
Aslında hali yoktu okula gitmeye ama bu evde tüm gün kalıp laf çekmektense okula gitmeyi tercih ederdi
Bi kaç şey yiyip ilaç içti, giyinip evden çıkmak için kapıya doğru yürüdü. Babası veya annesi uyanmasın diye sessizce çıkarken babası kapıyı açtı ve chana seslendi.
"Efendim baba"
"Nereye gidiyorsun"
"Okula"
"Kahvaltı hazır mı"
"Evet hazırladım
"Tamam çık. Akşam dönerken alışveriş yap"
Chan kafa sallayıp dışarı çıktı ve derin bi nefes alıp sakin olmaya çalıştı. Adam daha para bile vermiyordu ama chandan evin giderlerini karşılamasını bekliyodu. Chanda mecbur okul çıkışında işe gidiyordu.
Kulaklıklarını taktı ve müziği başlatıp serin havada ilerlemeye başladı. Bi süre sonra omzunda hissettiği elle irikilerek arkasını döndü. Hyunjini gördüğünde rahat bi nefes aldı.
"günaydın. Kaç kere dedim sana şu kulaklıkların sesini kıs diye. O kadar seslendim duymadın resmen arkandan koştum"
"Kusura bakma" dedi Chan mahçup bi şekilde.
"Boşver. Bu arada changbin ve Felix beraber kahvaltı yapıp öyle geliceklermiş okula. Geç kalırız dedi Felix. Yani başbaşa kalıcaz yakışıklı"
"Romantik bişeyler yapmak isterdim ama kafayı koyup yatarım gibi duruyo"
"Noldu lan, tipe bak zaten pudra dökmüşler yüzüne resmen bembeyaz olmuşsun"
"Sabah kustum. Yine hasta oluyorum galiba"
"Bi iyileşmedin ki zaten amına koyim. İlaç aldın mı"
"Evet bi tane soğuk algınlığı ilacı buldum onu içtim"
"Kesin doğru düzgün bişeyler yememişsindir sen. Okula girince kantine gidelim"
Chan yememek için ısrar etsede hyunjin kabul etmedi ve okula girdiklerinde onu kantine götürdü. "Bekle burda birşeyler alıp geliyorum"
"Hyunjin"
"He"
"Muzlu popkekte alsana"
"Tamam eşşek sıpası onuda alırım. Anca sağlıksız beslen zaten"
Chan gülümseyip kafasını masaya koydu. Hyunjin tost meyve suyu ve keki alıp gidecekken gelen jeonginle Minhoyu gördü. "Selam naber"
"İyi senden naber"
"İyi bende. Gelsenize beraber oturalım"
"Olur bişeyler alıp geliriz" dedi jeongin ve minhoyla ilerledi. Hyunjin chanın yanına oturup yemekleri önüne koydu.
"Hadi ye tosunum benim. Yemezsen iyileşemezsin bak" Chan ona gülerek ilk keki açtı ve yemeye başladı.Yanlarına jeongin ve minhoda gelince onlara selam verip kulaklıklarını takarak yemeğini yemeye devam etti Chan. Jeongin ve hyunjin muhabbete dalmışken minhoda sıkılıp kafasını masaya koydu ve kestirmeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
never cry |minchan
FanfictionKimsenin bilmediği yerde, tutunuyorum ve öylece duruyorum Neredeyse birçok kez yıkıldım Ama ellerimi uzatıyorum ve tek başıma ayağa kalkıyorum 🎶scars🎶