Canım yanıyor, "Beni sevme" diyor yok mu bi yol, yok mu bi yol içim acıyor sana varmadı yol yokluğu zor, yokluğu zor
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
zeyno'dan
okula gelmiş her yerde çağrı'yı arıyordum tenefüs olunca direk sınıftan çıkmıştı ve iyi görünmüyordu o yüzden onu bulmam lazımdı
aklıma gelen ilk yer ise okulun arka tarafı olmuştu genelde oraya gider sırtını duvara yaslayıp otururdu ve evet tahmin ettiğim gibi yine ordaydı tabi beni görünce bıkkın bir ses tonu ile konuştu
Çağrı:yine ne oldu zeynep
Zeyno:yine ne mi oldu?
Çağrı:evet
Zeyno:senin için endişeleniyorum çağrı daha ne olsun
dediğim şeyden sonra birden ayağa kalkıp bana yaklaştı ve boynuma yaklaşıp konuşmaya başladı o yüzden yutkundum
Çağrı:endişelenme zeynep ben kimim ki senin için
Zeyno:sen benim sevdiğim adamsın bence yeteri kadar açıklayıcı olmuştur
Çağrı:evet oldu ama bu beni ilgilendirmiyor çünkü sen benim hiçbirşeyim değilsin
Zeyno:çağrı canımı acıtmak falan istiyorsan çok iyi başarıyorsun haberin olsun
Çağrı:sen yokken benim canım o kadar acıdı ki seninki de acısın
Zeyno:çağrı izin vermiyorsun ki yanında olayım sen benim yaralarımı biliyorsun ama ben seninkileri bilmiyorum
Çağrı:yaralarımı mı görmek istiyorsun
Zeyno:evet
Çağrı:peki gel o zaman benimle
Zeyno:çağrı nereye ya ne ol-
çağrı'nın birden beni kolumdan tutup götürmesi ile sözüm yarı da kalmıştı şu an nereye gidiyorduk bilmiyordum ta ki birden beni spor salonuna sokana kadar
