Semicenk-unutmak öyle kolay mı sandın
Çağrı'dan zeyno'ya gelsin
.
unutmak öyle kolay mı sandın kolaysa söyle hemen unuturum
zeyno'dan
hazal'ın vefa'ya iftira attığını herkes öğrenmişti ve aradan 2 gün geçmişti ama çağrı'yı bu süreçte hiçbir şekilde görmemiştim hatta okula bile gelmemişti gelse bile sürekli uyuyordu ayrıca önder hoca çağrı ile ikimize ödev vermişti yani anlayacağınız onunla yan yana gelmek zorundaydım
Ali:zeyno eğer istemiyorsan önder hoca ile konuşuruz eşini değiştiririz
Zeyno:gerek yok ali zaten çağrı ile aramı iyi tutmam lazım demi hem herşey vefa için
Sinan:haklısın
Ali:hem bu çağrı 2 gündür okula gelmiyor kesin birşeyler biliyor o yüzden öğrenmen lazım zeyno
Zeyno:o iş bende merak etmeyin hadi ben kaçar
çantamı alıp hemen çağrı'nın evine gittim ve kapıya sert bir şekilde vurmaya başladım ama kimse açmıyordu o yüzden bağırdım
Zeyno:çağrııı ya çağrı açsana şu kapıyı
ama kapıyı açan yoktu o yüzden zeyno bağırmaya devam etti
Zeyno:lan çağrı açsana şu kapıyı bak
sözümün yarım kalması üst kattaki pencerenin kırılması ile oldu o yüzden yutkundum
Zeyno:çağrı
hızla evin arka tarafına gidip içeri girmek için açık olan pencere var mı diye kontrol ettim ve açık olan bir tane bulunca hemen içeri girip üst kata çıktım ve çağrı'yı delirmiş bir halde buldum
Zeyno:çağrı
Çağrı:zeynep senin ne işin var burda
Zeyno:şey ben ödev için gelmiştim ama sen iyi değilsin galiba
zeyno'nun dediği şeyle çağrı ellerini saçlarının arasından geçirdi ve eline aldığı içki şişesini alıp duvara fırlattı
Çağrı:git burdan git
Zeyno:çağrı ne oluyor ya
Çağrı:ben yapmadım yanlışlıkla oldu zeynep hepsi hazal'ın yüzünden
çağrı'nın dediği şeyle yavaşça yanına yaklaşmaya başladım ve elimi uzattım
Zeyno:çağrı hadi tut elimi gel yanıma
Çağrı:git burdan zeynep beni bu halde görmeni istemiyorum
Zeyno:çağrı bak herşey düzelecek tamam mı?
Çağrı:hiçbirşey düzelmeyecek ben yaşamayı haketmiyorum
Zeyno:çağrı saçmalama
çağrı birden balkona doğru bakmaya başladı ne yapacağını anladıktan sonra hemen kolundan tuttum ve kendime çekip sarıldım o da kollarımın arasında ağlamaya başladı
Zeyno:delirdin mi oğlum sen eğer ben olmasaydım öldürecektin kendini
Çağrı:bilerek olmadı zeynep ben böyle olsun istemedim
Zeyno:tamam çağrı hepsi geçti bak ben yanındayım
Çağrı:ben çok kötü biriyim demi
Zeyno:hayır çağrı sen çok iyi bir insansın
zeyno'nun dediği şeyle çağrı gözyaşlarını sildi ve geri çekildi
Çağrı:sen neden bana iyi davranıyorsun
Zeyno:çünkü kötü durumdasın çağrı
Çağrı:sende bana acıyorsun demi zaten herkes acıyor bana
Zeyno:hayır çağrı ben sana acımıyorum
Çağrı:git burdan istemiyorum seni
Zeyno:çağrı bak iyi değilsin
Çağrı:sana git burdan dedim
çağrı'nın dediği şeyle zeyno ayağa kalktı ama birden önder geldi
Önder:çağrı
Çağrı:baba
sonra çağrı hemen önder'e sarıldı
Çağrı:baba iyi ki geldin
Önder:oğlum ne oldu burda iyi misin sen
Çağrı:sadece uyumak istiyorum baba
Önder:tamam oğlum
sonra önder çağrı'yı odasına götürüp geri zeyno'nun yanına geldi
Önder:zeyno kızım ne oldu çağrı'ya
Zeyno:hocam eğer ben olmasaydım intihar edecekti çağrı
Önder:ne
Zeyno:çok fazla içmiş galiba kafası yerinde değildi
Önder:hepsi o uyuşturucu yüzünden kurtulamadı oğlum o illetten
Zeyno:çağrı uyuşturucu mu kullanıyor
Önder:bıraktığını düşünmüştüm ne güzel iyileşmişti ama vefa öldüğünden beri iyi değil oğlum tekrar başlamış işte
önder hoca'nın dedikleri bir bir tekrardan beynimde yankılanıyordu artık çok emindim çağrı o geceye dair çok şeyler biliyordu