Not: Normalde hikayeyi bölmek istemiyordum ama bir süre yeni bölüm gelmeyecek sanırım çünkü çok hastayım asklarim, yürümek bile çok zor bir şey oldu benim için. Umarim ki en kısa sürede iyileşip geleceğim ♡♡
Öğle saatleri (13.12)
Felix
Jeongin
Şey felix..
𝘎ö𝘳ü𝘭𝘥ü
Bu sabah gördüklerin haberler falan tamamen sarhoşluk haliydi. Hyunjin ile birbirimize karşı bir şeyler hissetmiyoruz. Aslında saba bunu yüzyüze söylemek isterdim ama Changbin evden çıktığını söyledi. Ve biz hiç bir şey yaşamadık
Felix
Peki...
Yani diyecek vir şey yok özel hayatınıza saygılıyım. Sorun değil
Jeongin
oh.. böyle bir tepki beklemiyordum|
Ben belirtmek istedim
Çünkü Hyunjin sana çok değerveriyor
Sana ne diyeceğini düşün durdu
Aslında çok yakışırsınız
Felix
Sevdiğim çocuk beni en yakın arkadasımla shipliyor Olaya bak.. |
Jeongin bak
Hyunjin beni seviyor olabilir ama
Benim yapabileceğim bir şey yok ben onu..
Arkadaşım olarak görüyorum aramızda başka bir şey olamaz
Jeongin
Kusura bakma...
Felix
Önemli değil
Jeongin bir şey sorucam
Jeongin
Tabii
Felix
Şey..
Sen Hyunjin i seviyor musun?
Jeongin
Arkadaş olarak evet
Niye ki
Felix
Yok bir şey yaa
Sadece merak
Başka sevdiğinde yok sanırım
Jeongin
Yok...
Felix
İyii |
Bu öpücük olayı canımı sıksa da..|
Acaba nasıl sohbeti devam ettirebilirim |
Bir ara sohbet edelim mi? Seninle bayağıdır
Konuşmuyoruz. Iyice uzaklaştın bizden
JeonginHyunjine aşık olduktan sonra
Oldu bunlar. Önceden ne yakin-
dık.. |
Evet ya konuşalım bol bol
Benim gitmem gerek
Felix
Görüşürüz
-Lix ile konuştuktan sonra onlardan ne kadar uzaklaştığımı fark ettim özellikle hoşlandığım biri olup olmadığını sorduğunda, birinden hoşlansam bu kişi Hyunjin olsa da Hyunjin hariç tüm üyelere söylerdim. Önceden her an sohbet ederdik ve o neşeli ortam sonsuza kadar sürecek gibiydi
Ama artık aynı evde yabacılaşmıştık. Aslında diğerleri aynıydı ama ben onlardan uzaklaşmış, Hyunjin ile ilgileniyordum.
Mesela chan bana nasıl olduğumu sordu bende geçiştirdim, kimseye günaydın falan demeden öylece oturdum. Salondan kalkarken de hiç bir açıklama yapmadım..
Aramızda olan bu görülmez mesafe artmıştı ve ben böyle takıntılı aşık modundan çıkmaz isem artmaya devam edecektiBiraz düşündüm. Hyunjin'in bana dediklerini, yaşadıklarımızı bir an ondan vazgeçmek istedim ama başaramıyorum. Yapamıyorum. Bir şekilde yine ona ihtiyaç duyuyorum
Bana bir yakın bir soğuk davranması yani beni sadece arkadaşca sevip daha ileriye gitmemesi benim ona olan takıntımı son derece arttırıyordu.
Tam yakınız derken bir geri adım atıyor, dengemi bozuyordu.. bunu itiraf etmek istiyordum ama bazı şeyler eskisi gibi KESİNLİKLE olmayacaktı.Karma karışık düşüncelerimin içine yeni biri geldi: Arkadaşlarımla şu dinlenme zamanını kullanıp aramızı eskisi gibi yapacaktım ve Hyunjin'i arka plana atacaktım tıpkı onun bana yaptığı gibi, böylesi zordu ama hepimiz için en iyisiydi.
Bunu yapmadan önce çok düşündüm kalbim izin vermeyecekti fakat bazen kalbinizi boşvermek gerekir değil mi?
Sonuçta beni sevmeyen birisi için tüm sosyal ilişkilerimi yıkamazdım. Evet ona olan hoşlantım asla geçmeyecekti ama en azından takıntı seviyemi düşürmeliydim kalbim ne kadar karşı çıksa da, sonuçta o beni sevmeyecekti barj ben onu severken yanlış bir şeyler yapmayayım diye düşündüm.Onu ne zaman görsem kalbimin ritmi bozuluyor midem kelebekler ile doluyordu, bunları durduramazdım fakat kendime az da olsa engel olabilirdim.
Öğleden sonra zihnimi ve kalbimi toparlayıp odamdan çıktım. Bu arada hiç düşünmemiştim bizim bu olayımızın sadece arkadaşlık ilişkilerimizi etkileyeceğini düşündüm her zaman ama fanlarımız,magazinler,şirketimiz...
Kimseye bir açıklama yapmamıştık ayrıca bu olay sonrası gruptan atılma riskimiz de artmıştı.
Hyunjin'e birşey olmazdı çünkü o daha popülerdi ve şirket ondan kazandığı paraya kıyamaz, onca parayı ve geliri çöpe atamazdı. Benim popülerliğim ise onun yarısı bile değildi, aynı grupta olsak bile o daha çok seviliyordu.. yapacak birşey yoktu büyük ihtimalle idollk kariyerim bitmişti.
*Salona geçtiğimde Changbin, Han ve Chan oturmuş telefon ile ilgileniyorlardı. Changbin ben koltuğa oturur oturmaz sordu
"Bu haber ne?? Sevgili misiniz?"
Derin bir nefes aldım
"Hayır sadece sarhoşluk haliydi başka bir şey yok birbirimizden hoşlanmıyoruz"Bunu derken tüm dikkatler bana verilmiş telefonlar elden düşmüştü
"Ne yaşadığınız önemli değil birbirinizi seviyorsanız ya da sevmiyor, size asla karışmayız ve arkanızda dururuz biliyorsunuz fakat medya öyle değil.. sizin için endişeleniyorum" dedi Chan sakin bir şekilde ve Changbin söze karıştı
"Bak Jeongin madem aranızda bir şey yok bunu Felix'e açıklamalıs-" derken Han sözü kesti ve sert bir şekilde "Changbin!" Dedi susmasını söyler gibi, ama Changbin susmadı "Ne be!? Gerçekleri bilse daha iyi olmaz mı? Canı yanıyor bu belirsizlik. Bari net bir şey olsun da vazgeçsin ya da.."
Normalde asla böyle iletişime girmediğim arkadaşlarım beni suçluyor gibiydi, titrek ve masum bir sesle "Ona.. ona anlattım zaten.. aramızda birşey yok"Ne olduğunu anlayamadan içeri Minho geldi hiç birşey demeden tekli koltuğa oturdu, Changbin Minho oturur oturmaz söze devam etti "Felix.. o senden hoşlanıyor"
Bunu cidden beklemiyordum.... Nasıl böyle bir şey olabilirdi? Daha iki gün önce sevdiğim adamla yakın diye deliler gibi kıskandığım çocuk benden mi hoşlanıyordu..?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Shouganai ~ Hyunin Fic
Fanfiction-Bir Hyunin fic. Jeongin, Hwang Hyunjin'e ilgi duymaya başlar ve ona olan hafif takıntısı yüzünden sosyal ilişkileri zayıflar. Bir gün hiç beklemediği bir şey yaşar ve her şeyi eskiye döndürmek ister. Fakat çok geçtir, onu hiç beklemedigi bir karga...