Her şey karışmak üzere ve yapacağın hiçbir şey yok. Arkana yaslan! Şu an zihnin bulanıyor, gözlerin öylece izliyor... Evet hipnoz oldun. Nefis kan kokusu oraya kadar geldi ve ardındaki çığlıkları duydun. Huzur veriyor öyle değil mi?
Bana destek olur...
Bulanık gözlerle etrafa bakındım. Yine lanet alarm çalıyordu. Elimle telefonuma uzandım ama bir türlü denk getiremedim. En son doğruldum ve telefonu elime aldım. Alarm sustuğunda geri yastığa kafamı koydum. O sırada içeriye Güneş'in taze ışığı dolmaya başladı.
Bugün üniversiteye başlıyorum. ilk günüm ve ilk günlerden hep nefret ettim. İlkokul, ortaokul, lise hepsi benim için bir felaketti. Eminim üniversite de benim için öyle olacaktı.
Büyükannemin sesini duydum. Kafamı kapıya çevirdim.
- Efendim büyükanne!
"Kalk bakalım sana yemek hazırladım. Soğumadan yersin" Diye seslendi.
- Kalktım, hemen geliyorum.
İşte bu diyalog hiç değişmiyordu. Büyükannem beni mutlu eden tek kişiydi. Ben de onu mutlu etmek için çok çabalıyorum.
Yataktan kalktım. Banyoya gidip hızlıca yıkandım. Üstüme havlu sarıp saçlarımı kuruttum. Sonra da her zamanki gibi saçlarımı elimle geriye attım. Zaten kimseye güzel görünmek gibi bir derdim de yok. Üstüme bir şeyler giyip aşağı indim.
Ona sarıldım. O da yanağımdan öptü. Sonra da ellerini yüzüme koydu. O an yüzümde gülücükler açtı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Chase temsili ikon)
Sonra da beraber kahvaltı etmeye başladık. Sofrada her şey vardı. Büyükannem bana güzel bakıyordu. Ailemi kaybettiğim andan beri bu böyle ve büyükbabam da ölünce tek başımıza kaldık. Her şeye rağmen büyükannem yaşına göre oldukça genç görünüyordu. Benim için kendine çok iyi baktı. Hep benim içim yaşadı. Onu çok seviyorum. Hem annem hem babam hem de tek akrabam oydu. Sakince sordum.
-Büyükanne bana şans dile olur mu?
"Şans sensin benim yakışıklı torunum" dedi ve gülümsedi. Başka biri olsa sevinirdi. Fakat benim için iltifat kötü bir şey.
- Ya çekici olmanın bir önemi yok. Hem ben kimseyle evlenmicem. Bunu biliyorsun, sana hep söyledim. Bu yüzden lüfen bu konuyu kapatalım.
Büyük annem hüzünlü gözlerle baktı. Sonra yine aynı sözleri söyledi: "Chase böyle düşünme lütfen. Sana kaç kez söyledim. Sen de birini seveceksin..."
- Sonra da annem ve babam gibi sevgi kaybedecek...
"Chase... bekle!"
- Eline sağlık. Ben okula gider!
Bana hiçbir şey demedi ve onu öpüp evden çıktım. Kulaklığımı taktım. En sevdiğim müziği açtım.
Sonra da bizim sokak boyunca yürümeye başladım. Tatlış kedileri görünce dayanamayıp okuşadım. Çok güzellerdi ama yoluma devam etmem gerekiyordu. Onlara "görüşürüz minik dostlar" dedim ve ilerledim.
