~~ ꜰʀɪᴇɴᴅᴢᴏɴᴇ ~~

.IV.

(uuupuzun bir aradan sonra tekrar sizlerleyim 😉 hayatımı ve sevdiklerimin hayatını tehdit eden mesajlar aldıktan sonra yazmaya karar verdim 😰😰😰

iyi okumalar bebeler 💗)

Killer'dan ~~

Horror ile nasıl konuşmamız gerekiyordu? Benim karşıma Dust dikilseydi, soğuk bakışlarıyla gözlerime dik dik baksaydı ve "Bir sorun mu var?" deseydi sanırım bayılırdım. Dust'ın imajı hep çok ciddiydi. O beni izlerken kendimi hep çok stresli hissediyordum ama aynı zamanda da güvende... Tuhaf bir histi ve açıklaması da zordu. Ama Dust'ın bu ciddiliğinin iyi bir yanı da vardı, ona yalan söylemekten çekiniyordunuz. Yani en azından ben çekiniyordum. Yalan söylediğimi anlarsa suratında belirecek o ifadeden, hayal kırıklığına uğramış bakışlarından korkuyordum. Belki de ben Dust'ın bu ciddiyetini az da olsa bozabilirdim.

Uyandığımda Dust önümdeki sıraya oturmuş, saçımla oynayarak defterime bir şeyler karalıyordu. "Oo, sevgilim uyandı sonunda." dedi karalamaya devam ederken. Hala rüya falan mı görüyordum? Hareket etmedim, Dust'ın saçıma dokunması hoşuma gitmişti."Acıktım."
Güldü sessice, "Daha 1 ders var öğlene.. Ama dayanamam diyorsan sana atıştırmalık bir şeyler alabilirim."
"Olabilir."
"Kalk o zaman da birlikte gidelim."
Doğruldum ve gerildim, dersi dinlemediğim halde nasıl bu kadar yorucu geçebilirdi? Kollarımı yukarı kaldırıp gerilmeye devam ettim, "Off sırtım sikildi." diye homurdandım. O sırada Dust kolunu belime attı, "Masaj yaparım bir ara, olur mu?" dedi ufak bir gülümsemeyle. Kollarımı indirdim yavaşça, nasıl tepki vereceğimden emin değildim. "Hadi hadi, açım ben." dedim ve kapıya ilerledim, sınıftan çıkarken Dust'ın arkamdan güldüğünü duyabiliyordum. Sonrasında peşimden geldi ve birlikte kantine indik. O, kesinlikle insanları ittirmeyerek sakince sıraya girerken banklardan birinde oturup beklemeye başladım. Sadece birkaç saniye sonra önümde bir şekilde tanıdık bir figür belirdi.
Swad, 12'lerden popüler bir çocuk. Yeni tanıştığı insanlara her ne kadar iyi ve tatlı davransa da zamanla çok sinir bozucu biri olduğunu duymuştum. "Merhaba Killer. Birini mi bekliyorsun?" dedi hoş bir gülümsemeyle. Adımı nereden öğrenmişti bilmiyorum ama şaşkınlığımı gizlemeye çalıştım cevap verirken, "Uh merhaba. Arkadaşımı bekliyorum.."
"Arkadaşın? Ah, şu Dust." Yanıma oturup iyice dibime girdi "Onunla sevgili falan mısın?"
Utanmıştım "Hayır, sadece yakın arkadaşız. Neden?"
"Fazla yakın gibisiniz de."
"Yakın olmamız neden seni ilgilendiriyor?"
Gülümsedi "Tehdit altında hissetmene gerek yok, yalnızca sohbet amaçlı soruyorum. Ayrıca bir sevgilin var mı öğrensem çok iyi olur."
"Kendine mi alacaksın?" dedim alaycı bir tonda.
"Umarım. Senin kadar güzel birini kaçıramam."
"Sağ ol?"
Birden bana iltifatlar yağdırmaya başlamıştı ki Dust geldi. Elimden kapıp beni ayağa kaldırdı
"Siktir git swad. Killer'ı rahatsız etme."
"Rahatsız olduğu falan yok, değil mi Killer?"
Ağzımı açıp cevap verecektim ki Dust beni böldü "Siktir olup istediğin herkesin altına girebilirsin, onu sal."
Swad gözlerini devirip kalktı "Sonra görüşürüz tatlım~" dedi bana bakarak ve çekip gitti.

Dust... Beni mi kıskanmıştı? Düşüncesi bile çok hoşken az önce bunu gerçekten yaşamıştım. Kafam Dust'ın her hareketiyle, her sözüyle daha da karışıyordu. Horror'un ona aşık olduğunu biliyordum ama o bana böylesine umut verirken nasıl hiçbir şey hissetmeyebilirdim ki?
"Seni rahatsız ederse yanıma gel, olur mu?"
Kolunu omuzuma sarıp beni kendine çekti konuşurken "Tabii efendim."
Bana elindeki açmayı verirken güldüm "Sağ ol caaannnnıım."
"Ne demek prensesim"
Şakalaşırken birden başımı öptü, "Seni başkalarıyla görmeye dayanamıyorum."
Kızararak mal mal gülümsemeye başladım "Ah, öyle mi??-"
"Mhm."
Kalbim küt küt atıyordu ve nefesim kesiliyordu, bayılacak gibi hissediyordum resmen.