Yoklugunun agrısı dinmiyor be sevgilim
Bir cimento arabasi yüregime düsmüs gibi
Umutsuzca dirensede kaldıramıyor bu yükü
Hani derler ya
Her gecenin ardindan güneş dogar diye
Bana sonsuz karanlık hakim oldu
Ne gecenin karanlıgi bitiyor
Ne de günesin aydinlıgı geliyor
Araftayım bu koca dünyada
Hayallere dalmak istiyorum
Varlıgının içimi ısıttıgı o hayaller
Anılarda yasamak istiyorum
Bu rüya bitmesin istiyorum
Ama elbet anilarda hayallerde bitecek
Geriye agır bir sessizlik cökecek gözlerime
Tek umudum var senden öteye
Senin yanına oturup gozlerine dalmak
Dalip dünyayi unutmak ölene dek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAYIP KAYBOLMA
PoesíaZamanım aramakla geçiyor seni,seninle geçen herşeyi. Hayatımdayken varlığını gittiğinden sonraki kadar aramadım. Yokluğunu bu kadar uzun hissetmedim. Sanki gidişinin üzerinden asırlar geçmiş, Kazılan topraktan çıkarılmış tarih kokan bir eser gibiyim...
