Güneşin ilk ışıklarıyla doğdun bedenime
Yatağımda yalnız, yok sıcaklığın tenimde
Gidişinin ardından kaybettim kendimi
Anılarda şarkılarda aradım seni
Sonlandı işte bir aşk daha
Ellerimden kaydı gitti sevdam
Nisan yağmurunda
Hüzün doldum
kedere boguldum
Zor buldum seni kaybettiğim yerde
Yalnız çaresiz kabus dolu gecelerde
Kenetlenmiş gözlerim gözlerine
Kulaklarım ise acı dolu sözlerine
Kitaplar seni çağırıyor
Ve inanmazsin ama
Canım çok yanıyor
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAYIP KAYBOLMA
PoetryZamanım aramakla geçiyor seni,seninle geçen herşeyi. Hayatımdayken varlığını gittiğinden sonraki kadar aramadım. Yokluğunu bu kadar uzun hissetmedim. Sanki gidişinin üzerinden asırlar geçmiş, Kazılan topraktan çıkarılmış tarih kokan bir eser gibiyim...