2. Bölüm

5K 176 3
                                    

Sabah telefonum melodisiyle yataktan sıçradım. Kimin sabah sabah aradığına baktığımda ekranda "BABAM" yazısını gördüm. İyide babam beni sabahın köründe niye arasın ki. Düşüncelerimi sonraya saklayarak telefonu cevaplama tuşuna bastım.
"Alo"
"Kızım. Nasılsın yavrum "
Babamın sesi çok endişeli geşiyordu.
"İyiyim baba da asıl sen iyi misin? Sesin çok tuhaf."
"Hira hemen MARDİNe dönmen gerek."
"Neden baba"
"Kızım vakit yok hemen gelmelisin geldiğinde konuşuruz. "
"Tamam baba akşam uçağı ile dönerim."
"Tamam kızım hoşçakal"
Babam çok dertli gibiydi kim bilr ne olmuştur. Of. Ya . Ben daha burda yaşamak istediğimi söylicektim. Her neyse. Kalkıp rutin işlerimi haledip jesica ile konuştum. Vedalaştıktan sonra bavulumu hazırlayıp havalanı için taksiye bindim. Uçağa daha yarım saat olduğu için oturup bekledim. Vakit geldiğinde uçağa bindim . sonunda mardine vardım.
Bavulum elimde ilerlerken etrafımdan bakıyor abimi görmeye çalıştım. Dediğim gibi sadece çalıştım. İri bir cüsseye çarparak tam yere düşeceğim esnada düşmeden bir kol bileğimden yakaladı. Bir süre ne olduğunu idrak edemedim. Kendime geldiğimde hemen kolumu çektim çünkü çok yakındık çok fazla. Dışarıdan görülse direk yanlış anlaşılmaya müsait bir şekilde. Ve burada gerçekten her şey çok çabuk yayılır. Yerdeki bavuluma eğildim. Uçakta okuduğum kitabım ve kulaklığım da yerdeydi. Tam adama dönüp çıkışıcakken.
"İyimisiniz bir şeyiniz var mı ?"
Diye sordu biraz şaşırmıştım çünkü buralarda olan birisi şuana kadar bana bağırması gerekiyordu. Önümde diz çöküp dağılan kitabımı ve kulaklığımı bana uzattı. Kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda donup kaldım. Gerçekten çok yakışıklıydı. Gözleri, saçları, biçimli yüz şekli... sanki bir kalemle çizilmiş gibi. Ne diyorum ben ya . Hemen dikkatimi topladım.
"Önemli değil zaten bende pek dikkatli değildim."
Sonra gözüm yanındaki bavula kaydı. Odamı burda oturmuyuyordu? İyide o zaman burda ne işi vardı? Soruları kafamdan def edip .
Kitabımı, kulaklığımı ve bavulumu kaldırıp ayağa kalktım. O da ayağa kalktı.
"İyi günler." Dedim
"İyi günler "dediiğini duyunca gitme zamanın geldiğini anladım hafif tebessüm edip Bavulumu çekip ordan uzaklaştım. Gözleri ... gerçekten çok güzel gözleri vardı. Of bir daha görmiyeceğim birini niye düşünüyorum ki ben. abim gelmemiş sanırım en iyisi taksi.
Taksiye binip evin adresini verdim . Buralar hiç değişmemiş. Taşı , toprağı insanları herşey aynı.
Ev konağın önünde durunca Taksiciye parayı uzatıp arabadan indim. Konakta aynıydı . Siyah kapılar duvarların şekli aynı çoçukken tırmandığım giibi hala. Siyah kapıyı iterek açtım . İçerisinde tek fark çiçeklerin ve ağaçların uzamış olması. Evin içine girip kapıyı çaldım annem çıktı ilk . Gözü şişmişti ağlamış mıydı ? ama neden?
"Kızım" diiyip bana sıkı sıkı sarıldı annem bende ona sarıldım .Kendim güvende hissetiğim kollar bunları çok özlemişim artık emindim. Bir emin olduğum konu bu değil tabi. Eminim artık büyük bir sorun var.
"Annem benim seni çok özledim" dedim onu öperken babam çıktı odadan oda çökmüştü ama belli etmiyor du. Onada sarıldım. Kız kardeşim Havin ve Beratada sarıldım. Babam onları odalarına yolladı . İçeri geçtik abim yoktu beni almayada gelmemişti." Baba abim nerde"
Diye sordum babamın yüzü değişti. Artık eminim bir sorun var ve bu sorun abimle ilgili bir şey . "Kızım gelir gelmez böyle olsun istemezdim ama..." babam bir anda durakladı "ne oluyor burda " "Kızım abin kuz kaçırmış. .. "dedi ve sustu nasıl kız kaçırmış
"Kimi kaçırmış baba "diye sordum soğukkkanlıkla ama içimde fırtınalar kopuyordu. Bu her zaman böyle değilmiydii zaten her zaman bir şey olur ben olayın soğukkkanlı bakan kişiydim.
"Haznedarlardan Azım ağanın kızı Nazlı yı kaçırmış kızım. Onlar Mardinin en büyük ağası biliyorsun. Törelere aşirete bağlılar abin hala onların elinde . Ne yapacaklarını bilmiyoruz . Buğün kızın abisi gelicek . Birlikte karar vericekler. "
Babamın dediklerini idrak etmeye çalışırken hiç bir şey anlamıyordum.
"Madem birbirlerini seviyolar neden kızı istemediniz baba"
Babama öfkelenmiştim madem birbirlerini seviyorlar evlensinler işte." Kızım kızın babası kızı bir başkasıyla evlendireceklerdi. Abinde kaçırmış. Akşam karar vericekler. Haznedarlar konağına gidicez orda abinide görürsün. "
"Tamam baba yorgunum biraz uzanıcam vakit gelince çağırırsınız." Bir şey demelerine izin vermeden odama çıktım. Pijamalarımı giyip yatağa attım kendimi. Burası çok temizdi annem temizletmiş belli. Uyanınca her şeyi düşünürüz. Her şeyin bir çıkış yolu vardır. Kendimi uykunun güzel kollarına bıraktım ....

Doğu'nun Güneşi (Mardin ve aşk )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin