Dark, ligth ile alakalı bir mektup yazar.
Mektupta;
Babacığım beni aylarca burada tıkamana izin veremem! Napabilirdim? Öldürücektim zaten, dark'ı bile öldürmek istiyordum. Bu taht benim olucaktı baba! Benim olucaktı! Ama sen engel oldun tabii beni sevmediğin için. Ben senin için herşeyi bile yaparken, sen beni rezil ettin hemde herkese! Babacığım üzülme umrumda değil zaten sen bunu okurken delirmişsindir.Artık intihar etme vaktim gelmiştir, kusura bakma baba. Annem neden arkamı tutmadı?
Oda umrumda değil. baba hatırlıyor musun? Hani ben bu sarayın aydınlatıyordum olmadı işte, olmadı bozdun baba. Sırf bir yardımcı için beni böyle hep tıkıcak mıydın çok saçma değil mi? Biliyorum dark'ın ve senin en iyi yardımcındı ama bana hiç iyi bir yardımcı vermedin itiraz etme baba umrumda değil zaten şimdi ben olmıcağım asla görmiceksin beni. Görüşürüz babacığım...
Dark ve yardımcısı hemen odalarına geçerler.
Dark çok korkmaya başlar hem acı çekiyordur hemde mutludur dark'ın duyguları karmakarışık olmuştu.
Sonra kral saraya döndüğünde odasına gider ve light kanlar içersinde bulunca deliye döner, kraliçe ise baygın hale gelmişti. Kral masada bir mektup bulur ve o mektubu okumaya başlar. Kral çığlıklar içerisindeydi. dark'ın ve Light'in kılıç eğitim hocası gelir dark'tan şüphelenir ama söyleyemez.
Gece geç saatlerde light mezarı kazılır. Kral bu acıya dayanamaz kendini çok suçlu hisseder. Dark annesinin üzülmesine katlanamıyordu, annesini çok seviyordu ama yine de sesini çıkarmadı. Saraya döndükten sonra herkes odasına gitmişti. Kral hâlâ üzgündü. Ertesi gün kraliçe, kralı uyandırmaya çalışıyordu ancak kral bir türlü uyanamamıştı kraliçe endişlenmişti sonra kraliçe Güvenlikleri çağrırak haykırmıştı. Güvenlikçiler hemen şifacıyı çağırdılar şifacı ise;
Efendim kralımız malesef kalp krizi geçirmiş.
Kraliçe üstüste acı çekiyordu. Sonra dark geldi ve annesini sakinleştirmek istedi ama annesi bir türlü izin vermedi. Taht artık dark'a kalmıştı yarın tahta oturucaktı. Sonra tüm köy halkı duydu bazıları üzülmüştü, bazıları dark tahta geçiceği için mutluydu, bazıları dark'a inkar ediyordu dark'ın öldürdüğünü düşünüyordu dark'ın yardımcılardan bir kaç kişi ise öldürmek istediklerini söyledi ama dark;
Hayır! Yakınları bizden şüphelenirler böyle bir şey yapmayın, kim inanıcak ki zaten bir köylüye!?
Light çok seven bir arkadaşı vardı adı Arthur'du. nerdeyse 19 yaşındayken light'e aşık olmuştu. Şimdi ise 23 yaşında light öldüğünü duyunca mezarına gitmişti kendini tutamadı ve göz yaşları aktı Arthur'un Babası ise kral'dı oda dark'ın babasını ziyaret etmişti. Sonra arthur dark'ın yanına gitti
Arthur;
Hiç üzülmüş gibi gözükmüyorsunuz? Tahta geçmişsiniz diye gayet mutlu duruyorsunuz kardeşiniz öldü babanız öldü sanki değil mi?
Dark;
Ben acıya dayanıklıyım, duygularım karmakarışık bilmiyorsun.
Arthur;
Kesinlikle çok üzgünsünüz sizin yerinize ben utanıyorum!
Dark;
Ben sevgi görmedim.
Arthur;
Hahaha! Kardeşinden de mi? O seni seviyodu.
Dark;
Sen kardeşimi benden daha iyi mi tanıdığını sanıyorsunda pardon?
Arthur;
Evet çünkü ben ona aşıktım!
Dark;
Belliydi.
Arthur;
Onu koruyamadım...
Dark;
Korusaydın onu izlemiyor muydun?
Diyerek bir gülüş attar.
Arthur;
Ö-öyle bir şey yok ne boş yapıyorsun be!
Dark;
Hahahaha! Aptal şey. Benim hiçbir şeyden haberimin olmadığımı mı sanıyorsun?
Arthur;
O zaman light gerçekten intihar mı etti?
Dark;
Kapı kilitliydi babamın odası biliyorsun oraya kimse giremez biri girse bile idam edilir.
Arthur;
Sen bunları nerden biliyorsun
Dark;
Sanane! Seni alakadar etmez.
Arthur;
Sen zekisin ama dikkatle ol bence
Der ve arthur gider.
