İki saatlik bir yolculuktan sonra sonunda asıl evime yani yedi yıl önce ayrıldığım yere gelebilmiştim.Babam televizyonun karşısındaki yemek masasında oturmuş rakısını içiyordu bizde odama eşyalarımı düzenlemeye koyulduk..Sanki eve hiç kimse gelmemiş gibi rahattı.Bir ara kapının ordan göz ucuyla baktığını gördüm yani hissettim..Akşam yemeğimizi yedikten sonra yatacaktım ve yarın okula başlayacağım için o kadar heyecanlı değildim.
Ertesi gün...
İlk günümde biraz uykulu ve şaşkındım çünkü okulun bahçesinde neredeyse bine yakın çocuk vardı..Nedense onlara pek ısınamadım ama sınıf arkadaşlarımla tanışınca birkaç kişiyle iyi anlaşabileceğimizin farkına vardım..Burak,Kaan,Nursema,Emine...vs.
Her geçen gün sanki birilerinin seslerini duyuyor ve onlara yardım etmeye gitmek istiyordum.Geceleri uyur-gezer olarak dolaşmaya başlamıştım.. Annem geceleri beni kapının oralarda bulduğundan korkmaya başlamıştı çünkü yaşım daha çok küçüktü... Ödevlerime çalışmak yerine odamda sessiz sakin oturup düşünmeyi tercih ediyordum..Çünkü kafamdaki bu sesler bir sanı olamazdı...
Rüyalarım derinleşiyor ve kontrol yeteneğim artıyordu.Yani bilincimin farkına varıp istediğim kurguyu oluşturabiliyordum..Konu tamamen bana aitti.
Bu arada babamı yalnızca akşamdan akşama işten çıkınca görebiliyordum hatta bazen gececi olduğu zaman o bile yok...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARADOKS
FantasyParanomal, psişik güçlere sahip olan bir çocuk ve hayat hikayesi... Bu kitabın telif hakları gizlidir.Çalınma durumunda mahkemeye verilecektir.Kitabı okuyanlar beğenip yorum yaparlarsa sevinirim..:) Umarım severek okursunuz...
