Enchanted To Meet You

CHAPTER TWO

Simula palang ng laro ay napapa-tayo na ang lahat dahil mainit na agad ang laban. Ang unang pumasok ay Si John, Remel, Kiel, Stephen at Jozen hindi pamilyar sa akin ang tatlo kasi sa ibang school kasi sila nag-aaral kahit na taga rito naman sila sa amin.

Literal na napanganga ako dahil hindi ko lubos an maisip na sobrang galing ni John mag-laro sobrang bilis niyang tumakbo, akala ko nga lalampa-lampa toh, kaso mali pala ako. Ang galing niya tsaka three pointer kasi siya, parang lahat ng ka klase ko ay namamataan ko.

Well, I can say they play good especially their captain Remel, they are the first five and they're play really good. This is my first time watching liga I thought it would be boring but, it's really fun though. But, I think I would lose my voice after this. Hindi mo kasi mapipigilang sumigaw dahil nadadala ka ng mga mga kasama mo may mga plastic bottles pa nga silang hinampas sa semento para mas maging maingay, kumbaga nag-sisislbi itong drum.

Remel Rave Reivero's father is a Baranggay Official so it wouldn't be hard for him to enter or become one of the players plus he has this mad skills when it comes to this league I can say he rock!. Ma'am was right when she said a person maybe not good at some things but there's always this thing where he rules. Even though I still dislike him, it's just that he's too conceited.

Halos mag-wala ang mga nanunuod sa tuwing makukuha nila ang bola, maganda rin ang team-up nila. Remel knows how to handle his team and gives them command or signal them about something, of course I don't know what it means I'm not a bkb player but I know some people know what it means.

Halos mag-tatalon kami ng makahabol na naman ang sila sa kalaban, lahat ay tensiyonado at tutok na tutok sa bawat galaw dahil masasabi mo talagang parehong magaling ang bawat grupo. Parehong malakas pero siyempre kahit pa nandin sa Kabila si Rich at Adam ay ang sa amin parin ang ichi-cheer ko noh, loyal kaya toh.

Namg matapos ang first half ay lamang ang sa amin kaya naman medyo napa-natag kami. Nakita namin silang nag-uusap ng pabilog at parang may tinuturo ang kanilang coach hindi ako maka-paniwala na coach nila yung tambay sa kanto.

Ng pumito muli ang referee ay agad silang pumunta sa mga porma nila binabantayan ng maigi ang galaw ng kalaban. Ramdam ng alahat na seryoso na ang kalaban habang ang sa amin naman ay parang nag-lalaro lang. Ng ma agaw ni John ang bola kay Adam agad itong tumakbo papunta sa ring ng kalaban at pumwesto ng tres natigil ang hininga ng lahat inaabangan kung makaka-pasok ba ito. Nang maka-pasok ito ay lahat kami napa-talon sa tuwa. Niyakap pako ni kulot kami kasi ang magka-tabi.

Ngayon ay nasa kalaban na ang bola at tatlong puntos lamang ang lamang nila sa kalaban at dalawang minuto nalang para matapos ang third quarter. Na kay Adam ang bola at kita kong seryoso na ito at talagang walang balak na ipa-agaw sa iba ang bola kayang ng pumwesto ito at bumwelo para sa tres ay, nahigit namin ang hingi namin ng nasa ere na ang bola ang sa anggulo ko alam kong makaka-pasok ito ng biglang out of nowhere biglang sumulpot si Remel blocking that ball.

"Whoo!" Sigaw ng mga kasama namin dahil dito samantalang kao ay naiwnag naka-nganga at hindi pa nakaka-recover. Akala ko kasi talaga papasok na ito kasi naman parang ang layo pa ni Remel nun eh, para siyang si flash sobrang bilis niya hindi man lang namin namalayan na sumulpot pala ito bigla at hinarang ang bola kaya naman napunta ito kay Kiel.

Agad namang tumakbo si Kiel papunta kabilang ring para i-shoot iyon, akmang haharang ang isang kalaban nila ng harangan iyon ni Stephen pero ng maka-rating siya sa kabila  agad niya ito ipinasa kay Jozen na naka-pwesto na upang tumira. Kaya naman agad nito iyong tinira at napa-tayo kami ng hindi iyon pumasok, mabuti nalang at agad itong na-agapan ni Remel at naipasok niya ito kahit marming humaharang sakanya.

Nang makarating sa third quarter ay kita na ang pagod sa mukha nilang lima kahit pa paulit-ulit silang nagpapa-sub ay hingal na hingal parin sila at pagod na butil-butil na ang pawis sa kanilang nuo at kita ito. Mariin naring binabantayan ng kalaban si Remel kasi alam nilang malakas ito minsan nga ay halos lahat na pina-palibutan ito.

Napa-taas ang kilay ko ng makita ko kung paano nito hilahin ang jersey ni Remel. Kanina pa talaga ang mga ito napapansin kung medyo madumi ang mga ito mag-laro dahil ilang beses na nilang siniko si Stephen at Kiel. Pikon na pikon na talaga ako dahil kitang kita ko ang pasimpleng pamdaraya nito dahil tinitignan ko talaga ito ng mabuti.

"The fuck?! Ang daya nun ah!" Hiyaw ko ng makita kung paano nito sinadyang itaas ang tuhod upang tamaan si Jozen na dahilan upang mapa-upo ito habang sapo ang kanyang tiyan

Mura nako ng mura dito dahil pilon na pikon na talaga ako, sa mga ito. Kung ako lang siguro ang nag-lalaro baka nasapak kona ang mga ito dahil sa galit. Pero sina Stephen ay parang wala lang kalmado ang mga ito. Samantalang kaming mga nanunuod lamang ay parang handa ng makipag-away.

"Ba't ang daya nila? Hindi ba yun nakikita ng referee?" Tanong ko sinagot naman agad ito ng babaeng katabi ko.

"Nakikita pero alam mo na favor kaso talaga at nag-aalala narin ako kasi ikatlong personal foul  na ni natatakot na tuloy ako baka matanggal si Remel eh, siya yung centrong  lakas ng team kaya sigurado ako kung matatanggal siya ay lalong maiiwanan ang score nila. Kaya dapat mag ingat siya.

Fourth Quarter na at lahat ng nasa luob ng court maski sa labas ay inaabangan talags kong sinong mananalo. Pareho kasing malakas hindi ko iyon ita-tanggi dahil magaling rin ang mga ito.

"Ang papayat kasi nila Kiel eh, tingnan mo yung kalaban nila masculado ang pangangatawan ng mga ito." Sabi ng isang matandang babae sa tabi ko. Napansin kong magakaka-kilala silang lahat at parang ako lang yata ang na halo sa kanila.

"Oo nga po eh, ampapayat nila siguro kapag sinadya silang banggaan baka matumba sila HAHAH." Napa-tawa rin naman ang ginang sa sinabi ko.

"Mabuti nalang at magaling si John sa tres kaya nakaka-habol sila tsaka sobrang galing ni Remel hindi iyon maitatanggi malakas siya." Sabi pa nito napa-tango naman ako.

"Oo nga eh..." I said to her, Ilang minuto pa kaming nag-uusap sa tuwing may panahon at kapag nakaka-score ang team ay pareho kaming napapa-sigaw natatawa nalang ako sa aming dalawa kong hindi lang siguro magulo ang mga kasama namin mahihiya na ako. Pero natigilan kami nang biglang humarap yung mamah sa harapan namin at naka-ngisi hindi ngisi na parang manyak ngisi na parang may maganda siyang nakita o narinig.

"Manang crush niya yung anak niyo." Sabi nito agad namang napa-kunot ang nuo ko. Anak? Wala naman akong crush ah.

"Huh? Sinong anak?" Tanong kopa natawa naman ang matanda at napa-iling.

"Ayun oh!" Sabay turo nito kay Kiel. Natigil naman ako hindi ko akalaing kanina kopa pala kausap ang nanay ng isang sa mga players.

"Po?"

"Ah, oo. Hahaha wag kang mag-alala alam ko namang nag-bibiro lang siya." Ngumiti naman ako. Manunuod lang naman sana ako pero bakit shini-ship na ako.

Segundo na lamang ang natitira lahat na kami ay naka-tayo hindi na naming magawang umupo dahil lamang parin ang kalaban at ngayon ay sampung puntos na talaga. Tapos pagod na pagod na talaga sina Remel dahil sunod-sunod na ang hinga nila ng malalim.

Nang tumawag ang coach nila ng time out nakita kong parang pikon na ang coach nila dahil lukot na ang mukha nito. Kahit hindi ko sila makita sa kinatatayuan ko alam kong nagrereklamo na ngawun si Remel eh yun pa.

Pumito na ang referee sign na mag-sisimula na kaya naman pumunta na sila sa gitna sa kanila ang bola ngayon at kitang kita kong mas gumaling pa ang team-up nila lalo na si Remel, John at Jozen. Sunod-sunod ang ginagawa nilang tres at lahat iyon ay pasok.

Limang segundo nalang ang natitira at apat na puntos pa ang lamang ng kalaban. Sinusubukan ng mga ito na pigilan si Remel dahil siya ang may hawak ngayon sa bola pero kahit tatlo na sng naks-bantay sa kanya ay nalusutan niya parin ito. Agad niya ipinasa kay Jozen ang bola na naka-pwesto na para tumira ng tres.

Umamba si Adam na harangin ito pero naitura na iyon ni Jozen kaya naman lahat kami ay halos hindi na kumurap ng hindi ito pumasok ay agad ito nakuha ni Remel tsaka pinasok nasa ere palang ang bola ay tumunog na ang buzzer hudyat na tapos na kaya nang pumasok ito ay napa-talon kaming lahat na kahit talo ay masaya parin kami.

Kahit na bakas sa mga mukha nito ang pagod ay nakangiti parin sila kahit nanghihinayang dahil natalo pero alam kong masaya parin sila dahil dalawang puntos lang naman ang lamang. Napa-iling ako ng magka-gulo ang mga tao sa gitna kaya naman agad akong tumakbo papunta kina John.

A/N:

Thanks for reading keep supporting we'll finish this book together.