Nang maka-pasok ako sa room namin halos mapatalon ako sa gulat ng biglang sumulpot si Marie sa harapan ko.
"The fuck?!" I cursed at napahawak pa talaga ako sa dibdib ko.
"Hahah" Ito ang sinasabi ko, minura na't lahat-lahat tumatawa parin. Wala talaga akong kaibigan na matino lahat yata takas mental.
Nilagpasan ko na lamang siya at pumunta sa upuan ko tsaka nilagay ang bag ko sa upuan. Umupo sa armchair si Marie may ngisi sa mga labi kaya naman napa-taas ang kilay ko sakanya.
"What?" I said. Napa-kunot naman ang nuo ko ng tumawa na naman ito, ano panga bang aasahan ko dito. Akmang aalis ako sa harapan niya ng pigilan niya ko.
"Hep! Hep! Hep!" Sabay hila niya sakin paupo sa upuan ko. "Gumala ba kayo kagabi?" Sabi niya agad naman akong umiling.
"Baliw ka ba halos nga mamatay nako kagabi tapos gagala pako."
"Sayang..." May binulong-bulong pa siya pero diko naman marinig.
"Ano?"
"Wala." Sabi niya sabay alis kasi nasa harap na si Ma'am.
Pagkatapos naming mag-dasal ay nag-usap lang kami tungkol kagabi. Maraming compliment na na receive si John, pati narin ang ibang kaklase naming player kahit na medyo nanghihinayang kasi hindi sila pinalaro.
Lalo na si Ray na talagang inaabangan namin kaso hindi pinalaro kagabi mukhang wala pa kasi silang plano na ilabas agad ang kanilang mga players.
Lalong lalo na si Ma'am na mukhang bilib na bilib kay John. Nang umalis si Ma'am kasi may aasikasuhin daw siya kaya naupo nalang ako habang may hinahalungkat sa bag ko.
"Cienne." Napalingon ako kay Ray ng tawagin niya ko.
"Oh?"
"Akala ko talaga hindi kana pupunta kagabi. Inaabangan talaga niy-namin ang pagdating mo." Ewan ko pero nakita ko siyang kinagat ang dila niya.
"Huh? Bakit niyo naman ako aabangan eh, wala naman akong ambag dun. Maliban sa pag sigaw at cheer sainyo." Sabi ko
"Kaya pala natalo kami HAHAH" tawa niya pa kaya napabusangot nalang ako.
"Ewan ko sayo." Sabi ko sabay paikot ng mata.
"Joke lang naman HAHAH" sabi niya bago naka-ngiting umalis sa harapan ko.
What's wrong with this people, napa-buntung hininga na lamang ako.
Nang dumating ang hapon ay naka-sanayan na naming mag laro ng volleyball kaya naman ng inaya ako ni Jeu ay agad akong sumama laro na aayawan kopa. Malapit nang mag alas sais ng matapos kaming mag-laro kaya naman agad akong umuwi dahil plano kopa sanang manuod mamayang gabi sa laro nila. Naghahanda nako ng biglang lumapit si Daddy.
"Sa'n ka pupunta?" He said.
"Manunuod ng laro. Madali lang naman iyon" I said
"At this hour?" He said. "No." He said
"What? But—"
"No more buts." He said with finality.
I sighed I know my father too well and when he say no. It is a no so nevermind on pushing it. I just sat on my bed. I opened my account. Nakita kong nag-message si Lyn.
Lyn:
'Cienne, tara na.'
Me:
'wait.'
Naisip ko na baka pag kinulit ko si papa ay papayag ito pero hanggang sa dumating sina Bebelyn ay hinindian parin ako.
Lyn:
YOU ARE READING
Enchanted To Meet You
JugendliteraturHe was contented on admiring her from afar, she knows him as her senior who once liked her. She thought he already forgotten about her, when she rejected him for the third time. What if he was just gathering strength to court. He knows that she does...