Odamızı seçtikten sonra eşyalarımızı yerleştirdik.Annemin yanına salona gittim.
"Üzülme anne babam sevgili kızını seçti.Bize yapacak bir şey düşmez."
"Bak bebeğim babanızı hayatımızdan silmek çocuk oyuncağı bak halimize ama geriye almak zor.Bu nedenle iyi düşünmeliyiz."
"Anne sen ister dön ister Dönme ama biz dönmeyeceğiz.Ben o adamın yanına bu saatten sonra gitmem."
"Fevri kararlar verme."
Off bana kalsa gidip tek Başıma yaşıyacağım ama ailem izin vermez 🔒 SELİN bizim hayatımızı tek maf eden kişi.Biz Öylece geçinip gidiyorduk.Abim desen gece 04:00-05:00 gibi eve gelir,bazen hiç gelmez.Ablam desen Ayda en fazla bir hafta evdedir.Ben zaten Siena ile geçiniyom.Annemler kendi halinde yani bizim Hayatımız buydu.Ama olsun biz böyle de geçine biliriz.Babam bana çok iyi davranıyordu.O kız gelince o da gitti.Odama gittim.
"Nasılsın?"
"İyidir."
"Ne kadar belli oluyor."
"Benim telefonum nerde?"
"Al."
"Sağ ol."
Dedemin evinde çalışan Emine Teyzeyi arayacağım aslında bizim oldu ama neyse.
"Alo Emine teyze nasılsın?"
"Iyiyim Deniz sen nasılsın?"
"Bende iyiyim sağol un.Ben size bir şey soracaktım."
"Tabi."
"Bahar temizliği ne zaman bitecek?"
"Dün bitti Denizcim."
"Peki biz gelicez."
"Tamam canım hoşçakal."
"Hoşçakalın."
Oh be temizlik te bitmiş.Rahatladım şimdi.
"Toplan bizim yalıya gidiyoz."
"Off."
Annemin yanına gittim:
" Anne toplan yalıya gidiyoruz."
"Nereye?"
"Yalıya."
"Temizlik var canım orada."
"Yok.Ben abimlerin odasına gidiyorum."
"Git bakalım."
Odadan çıktım.Abimlerin odasının kapısını çaldım.
"Gel Deniz."
"Abicim toplanın yalıya gidiyoruz."
"Ne ben buraya hayatımda en güzel dolap olarak kıyafetlerimi yerleştirdim ve şimdi bavula tıkıyım mı?"
"Tık abicim evde Emine teyzeler yerleştirir."
"Offfff."
"Hadi hadi."
Abimin yanından gittim.Annemler arabaya binmişler beni bekliyorlardı.Araba'nın arka koltuğuna bindim.
"Siena yalı odalarımız ayrılır mı?"
"Yani Deniz koskoca yalı da aynı odada mı kalıcaz?"
"Tabiki de ayrı odalarda kalırsınız kızlar."
Aslında doğru koskocaman yalı.Benim hayatım çok farklıydı gerçekten.Bunu hep aklımdan çıkartmak istiyorum ama yeden giriyor ve aklımı kurcalıyordu o kızın sonucunda benim ailem dağıldı.Ablamla hiç görüşmüyoruz abim desen zaten beni sanırım Barbara'nın zoruyla aralarına alıyor.Gerçekten ben daha kaç yaşındayım.Yaşındayım demişken bir kaç gün sonra doğum günüm varrrr.Sevinmeli miyim acaba?Harbiden yani babam da beni çok sıkıyor.Yok o kursa gitceksin yok buna yok şuna zamanın yok diyorum adam bana çok fazla boş zamanın var odandaki programa baktım diyor bundan sonra kızına der böyle şeyleri.Ama ben mahkemenin yetkisiyle bazenleri ona gideceğim.Olsun gideyim de o kıza hayatın dar olduğunu göstereyim.
"Deniz geldik."beni uyardıklarında dalmıştım. Gelmiştik nihayet.Burada bir odam vardı o yüzden bu oda benim şu oda benim kavgası yoktu.Aslında dedem bütün torunlarına bu yalıda oda ayırmıştı yani Siena'nın da odası vardı. Bavulumu alıp odama gitmek için merdivenlere doğru yöneldim o sırada arkamdan Siena bağırdı.
"Deniz nereye?"
"Odama."
"Peki."
Artık gerçekten sıkılmıştım.Şu dünya'dan göçüp gitsen ne hoş olur.Yarın okul vardı. Gerçekten pazar ve pazartesi sendromlarını bir arada yaşıyorum artık.Kapıyı birisi çaldı tabii de:
"Girrr" diyecektim.Gelen kişi Emine teyze idi.
"Denizcim hoşgeldin.Bavulunu ver yerleştireyim."
"Şu an değil lütfen."
"Ama olmaz kıyafetlerin buruşur."
"Peki.Bavulum şurada."
Ben gürültü istemiyorum ama gürültü bana geliyor.Nasıl iş buuu ben emekliye ayrılacağım abi liseyi okumuyorum son kararım. İsyan yani. Ablama da şaşırıyorum sevgilisi yüzünden okula gitmiyor geziyo nereye kadar ha.Abim bak ne kadar güzel hem sevgilisi var geziyo ama okula da gidiyor akıllım ya benim. Uyuyacağımmm...
* * *
"Deniz kalk annecim."
"5 dk daha."
"Deniz okula geç kalacaksın"
"Teyze sen git ben onu uyandırcam."
"Çabuk kahvaltıya gelin."
"Deniz Frank mesaj attı."
"Ne?Telefonumu ver."
"Hadi giyin canım şaka."
"Siena gel buraya."
"Giyin hadi erken gidelim Frank'ların servisi erken geliyo."
"Şimdilik kurtuldun."
"Ben yemek odasındayım."
"Tamam."
Okul kıyafetimi giydim.Çantamı aldım yukarıya çıktım.
"Günaydın."
"Günaydın ablacım."
Kahvaltımı hızlıca yaptım.Siena yavaşça yerken tabağındakileri ağzına tıktım sonra annemlere bakıp gülümsedim.
"Annem biz artık servisle gitmiyoruz."
"Neden?"
"Çünkü artık bizi Serkan abi bırakacak."
"Peki."
Siena'nın elinden tutup koşamaya başaladık.Merdivenleri çıktık sonra araba bindik ve arabayı kullanmaya başladı.25 dk sonra oradaydık.Gözlerimi bahçede gezdirdim.Onu göremedim.Siena'ya bir tane vurdum.
"Ahh."
"Hani?"
"Gerizekalı burada olur mu hiç çim sahadadır."
"Yürü."
Hızlı bir biçimde çim sahaya gittik.Oradaydı şuraya bak top ayağına ne kadar yakışıyor. Yerim ya.
"Çok yakışıklı değil mi?"
"Hıhı."
Bir tane daha vurdum.
"Oha ama ya."
"Sen hayır diyeceksin kerizim benim."
"Gol atı baksana gol attı sevinmesi bile güzel."
Ben onu izlerken kafasını çevirdi ve bizi gördü.
Yavaşça yanımıza geldi.
"Selam kızlar."
"Selam."
"Aaa ben bir kantine gidip gelicem."
Yanlız mı kaldık? İnanmıyorummmm.
"Naber?"
"İyi sen?"
"İyi bende."
"Bu arada gol attın çok süperdin."
"Sağol."
"Kardeşin sesleniyor."
"Ne var?"
"Hadi abi gel artık."
"Abi siz oynayın geliyom."
Ooo benim için maça gitmedi.Selin geldi.Bütün neşem gitti.
"Frank naber?"
"Gider misin?"
"Yoo burası bir tek sizin değil."
"Sen yokken de biz vardık."
"Fran ben gideyim."
"Deniz gel biz karşıya gidelim."
"Peki."
Yürüdük yavaşça acaba biz sevgili miydik?
Oturduk yeşil oturaklara oturduk.
"Deniz sınıfta yanıma oturur musun?"
"Çok isterim ama Siena var."
"O da Francisco ile otursun."
"Peki."
"Ve zil çalar."
"Frank hadi."
"Bu da bensiz yapamıyor."
"Haha."
Okula doğru yürüdük tabii Francisco da yanımızdan yürüyordu. Aaaaa hayır yani biz bir yanlız kalamayacak mıyız? Sonra da Siena geldi. Frank'ın eski sevgilisi yanımıza doğru geldi.
"Naber Frank?"
"Elçin?"
Bu kız bu okula mı yazıldı?Hayır yani sinirrr.Bizim sınıfta değildir diye düşünüyorum.Sınıfa girdik ve arkamızdan girdi kahretsin.Yerime oturduğumda Frank gelip Siena ile konuştu ve kabul etti.Kafamı kapıya çevirdiğimde babamı gördüm.Bu adamın burada ne işi var?Doğru ya bir kızı vardı onu bırakmaya gelmiştir.El işareti ile beni çağırdı tabiki kafamı salladım.Yine çağırdı aaaa ama sinirle gittim.
"Ne var?"
"Kızım al bunu."
"Benim param var."
"Al dedim.İyi dersler."
Kalsın.Ben bu parayı alıp bağışlasam mı?Ya da boş ver 100 TL atılmaz.
Not:Yanlış yazabilirim pardon.Telefondan yazıyorum.Bayadır yazamadım ama bundan sonra yazarım.
:):)
