Sabah uyandığımda daha alarm çalmamıştı . Saat 6.25 ti yatağımdan kalkıp anneme baktım. Annem çok güzel uyuyordu. Biraz onu izledikten sonra yerimden kalkıp hazırlandım biraz erken çıkıp Sakince yürümek istiyordum. Dışarıda buz gibi hava vardı. Beni kendime getirdi. Kulağıma kulaklığımı takıp Bedo 'nun Deniyorum unutmayı şarkısını dinleyerek annem bir zaman sonra ölecekti durumu iyice kötüye gidiyordu. Kahretsin ki bu düşünceleri unutamıyordum. Anneme birşey olursa ben ne hâle gelirdim. Sığınacak tek limanım annemdi. Tüm yol boyunca düşünerek yavaş yavaş gelmiştim servis durağına. Hepsine kısaca "günaydın" dedim ve banklardan birine oturdum. Ne kadar yavaş yürümüş isem servis hemen geldi. Okula gittim gün boyu hocalar sınava çalışmamıza izin verdiler. Irmak ile Furkan barışmışlar çok sevindim. Irmak'ı böyle görmek beni iyi hissetiriyordu. Bu gün Matematik sınavım vardı çok iyi geçti.100 bekliyorum. Okul çıkışı kafeye gittim . Elif hanım "tam zamanında geldin "dedi. Kafe o kadar kalabalıktı ki tüm masalar doluydu . Hemen önlüğümü giyip masadaki siparişleri aldım ve hemen servise başladım. Gün o kadar yoğun geçmişti ki hâlâ kafede oturanlar vardı. Yorgun yorgun eve gitmeye başladım. Kulağıma kulaklığımı takıp Mark Eliyahu derinlerde şarkısını açıp yola koyuldum. Yolda nedensiz bir şekilde kalbime bir ayı oturdu sanki ,nefes alamadım ,içimden ağlamak geliyordu. Biraz hızlı gitmek istedim eve . Mahalleye geldiğimde evde ışık yanmıyordu. Halbuki annem uyusa bile evin ışıkları yanardı. Annem bir yere gidemezdi . Gitse bile çok durmazdı. Annemin dinlenmesi gerekiyordu. Alel acele eve girdim ."anne ben geldim" dedim ses gelemedi. Tekrar seslednim "anne?" yine ses gelmedi. Salonun ışığını yaktım . Haayııırrr...
