Yılbaşı/ Vmon

12/ Ay çocuğu

Bazen zümrüt gözler vardır hayallerimizi yıkan,
Ve Bazen hayyaller vardır dilleri susturan,
Ve çiçekler vardır hayyalleri kuran.
Ve bazen ve'ler vardır ortada hiç bir şey bırakmayan.

.....

Titreyen ellerim, soğuktan donan saçlarım, dişlerimi vurduğum da çıkan sesler, kat kat giyinmeme rağmen üşüyen vücudum.

Tanrı belki de yapmadığım şeyler için cezalandırıyordur, ya da her şey benim suçum.

Kalbimi tekleten adam, kalbimi sökmüştü fakat ben onun ellerindeyim diye hâlâ sabırsizca kan pompalıyordum.

Suçlu ben miyidim? Yoksa birazdan izleyeceğim bu garip adamın videosu mu?
Gözlerimin önünden geçiyor herşey, yaşadıklarımız, konuştuklarımız,bana ettiği iltifatlar.
Aptal olan bendim.

Titreyen ellerimle telefonu açtım, kısa bir tuş kilitinden hemen sonra sosyal medya'ya girdim, okulun sayfasında atılan postun linkine tıkladım, hâlâ her yerden gelen mesajları göz ardı ettim.

Sonunda tıkladığım link açıldı, karşıma dört-beş dakikalık video çıkmıştı, video'ya tıkladım, açılan video ile onun yüzünü gördüm, günlerdir görmediğim yüzünü.

Gülüyordu, arkadaşları ile konuşuyor ve kahkahalar atıyordu, hemen sonra başka bir yere geçtiler: içiyordu, sarhoş olduğu her yerden belli olan kim taehyung'a baktım.

Arkadaşlar'ından biri iddia'ya girmek istediğini söyledi.
Taehyung hemen lafa atlayıp,"okuldan birini kendime tavliycam" ağzını bükerek konuşan adama arkadaşları gülmüştü.

Yanında oturan turuncu saçlı çocuk"sen evlisin kim taehyung ayrıca karın ve  çocukların var hem öğrenciler ile ilişki kurman yasak değil mi?" Ona doğru güldü, iğrenmiştim.

"Kimin umrunda,çoktan gözüme birini kestirdim." Yine bir geçiş olmuştu bu cümlelerden sonra, ve turuncu saçlı çocuk konuşmaya başlamıştı.

"Sana aşık olucak, sonra, sonra ne diyeceksin ona" akşam evde toplandıkları belli olan yeri gösteriyordu kamera, yine alkol vardı.

Taehyung yine konuşmaya başladı."tabi ki onu bırakıp gidicem, kimse bilmiycek karım ve çocuklarımla yaşayacağım, hmm hem.." kamerayı kendine doğru çevirdi.

Karısı vardı, benim bilmediğim onca şeylerden sonra birde karısı vardı.
Ona göre komikti ama kalbimin bin parçaya bölündüğünü hissetmiştim.

"...hem şuan bunu izliyorsa kusura bakma, bu oyunun bahtsız kişisi sensin, üzülme seninde karın olur hem..." Kelimelerini uzatarak ve sürekli gülerek anlatıyordu

Üzgün görünmüyordun, ki üzgün de görünmek istemiyordun.
Sadece kelimelerdi, üzgün olduğunu söyleyen, aslında kelimelerin de üzgün değildi, küçük sahteliklerdi.

Kamera çok yer gösterdi, bir evin duvarını, çiçekleri,sarhoş olan birkaç genci gece kulübünde olan kızları.

Kamera tekrardan taehyung'a döndü, ayık mi yoksa sarhoş mu olduğu belli olmayan kişiye baktım" bizim oyunumuzun bahtsız kişisi, biraz çirkin ve gözlüklü - her zaman zeki ve aptal olurlar-" son cümlesinin gözlerini devirerek söylemişti." Ve inanır mısınız o çok aptal -gülme- onu sevdiğimi zannediyor, onun için biraz üzüldüm açıkçası, benim gibi yakışıklı birisi onun gibi...hmm nasıl desem... Hah buldum, çirkin birisiyle olmaz" gülüyordu.

Bunları söylerken gülüyordu.

beni.kandırmıştı.

Ben aptalım, öylemi?