Hell's A Lot Like Love ft MainStreet

Part 4

Aline POV
'Zullen we een film of iets kijken? Ik verveel me.', zegt Kaylee zeurderig. 'Ja, is goed.', antwoord ik. 'Welke?.', vraagt Rein en hij springt op.

'The Conjuring.', antwoord Daan en kijkt me aan. Probeert ie me bang te maken ofzo? Ha. Leuk geprobeerd jochie, denk ik sarcastisch bij mezelf.
Rein pakt de dvd uit de kast en start hem op. 'Je mag bij mij komen zitten als je het eng vindt ', fluistert Owen tegen mij. Ik wordt weer rood volgens mij. 'Is goed, dankje.',fluister ik terug.

Justin en Kaylee zijn wat chips aan het pakken vanuit de keuken. Ik zit wat ongemakkelijk bij Owen en Daan. Nils en Laura zitten met elkaar te praten. Het ziet er echt schattig uit.
Als Justin en Kaylee terug komen, is Rein ook klaar met zijn film. 'Lets go .', roept hij vrolijk en springt naast me aan de andere kant op de bank.

Een uur later, zitten we nog steeds naar de film te kijken. Hij duurt nog een half uurtje. Ik zit tegen Owen aan en hij heeft mijn hand vast gepakt.

Ik kan er alleen maar aan denken hoe zacht zijn hand eigenlijk wel niet is. 'Aline! De film is afgelopen.', zegt Rein, hij zwaait met een hand langs mijn ogen. Ik knipper met mijn ogen.

Rein grijnst naar me en knikt richting Owen, die gelukkig niks door heeft. Heftig schud ik mijn hoofd en ik zie Rein lachen. Volgens mij begint hij iets door te krijgen......

'Ik moet denk ik naar huis jongens.', zeg ik dan, kijkend op m'n telefoon. 'Hé hé, eindelijk.", hoor ik Daan zeggen. 'Ging jij nou maar voor altijd weg uit mijn leven.', het was er uit voor dat ik het zelf door heb.

'Wat zei je.', dreigend komt Daan op me afgelopen. 'Ja, is goed, zie ik je morgen op school?.', vraagt Laura snel, om te voor komen dat hier gewonden gaan vallen.

'Tuurlijk.', zeg ik en geef haar een knuffel, nog een beetje na trillend van wat er zojuist gebeurde.

'Zou ik je naar huis brengen? Ik laat meisjes nooit alleen savonds over straat lopen, wie weet wat er dan wel niet gebeurd.', zegt Owen.

'Jij wel ja.', zegt Daan. 'Hou je bek Daan.', kaatst Owen terug en we staan op. 'Moet je haar niet vertellen wat...-', Owen kapt hem af. 'Nee, dat blijft tussen ons.', zegt hij snel. Wat was dat?

Owen pakt m'n arm ietsje steviger vast en we lopen samen naar buiten. 'Was je bang net?.', vraagt Owen. Zachtjes knik ik.

'Daan is je niet waart oke? Hij is m'n beste vriend maar zoiets moet hij niet bij zo'n mooi meisje flikken.', ik wordt al snel rood. Er valt een akward stilte.

'Uhm, zullen we maar gaan dan?.', vraagt hij wat ongemakkelijk. Ik knik zonder iets te zeggen en pak mijn fiets. Ik wacht eventjes op Owen en dan fietsen we richting huis.

Ik stap af als we bij mijn huis zijn en zet m'n fiets in het schuurtje neer. Buiten gekomen, zie ik dat Owen z'n fiets op de standaard heeft gezet. Hij leunt met zijn ellebogen op zijn bagagedrager.

We geven elkaar een knuffel. 'En als er iets met Daan is, zeggen hé?.', vragend kijkt hij me aan.

Ik knik en we kijken elkaar eventjes aan. 'Aline, ik weet dat we elkaar nog maar eventjes kennen, om precies te zijn nog maar 3 dagen, maar ik weet nu al dat ik je heel erg leuk vindt.', zegt Owen en hij haalt eventjes adem.

Zijn gezicht komt langzaner dichterbij. Ik voel mijn hart sneller kloppen. Dan voel ik eindelijk zijn lippen op de mijne. Hij pakt mijn beide handen vast. Diep van binnen merk ik dat ik twijfel. Is dit wel zo'n goed idee?

Owen trekt zich terug. 'I-ik ehm, sorry.', mompelt hij. 'Maakt niks uit.', zeg ik snel, om nog meer akward situaties te voor komen.

'Dan eh, ga ik denk ik maar.', zegt Owen wat ongemakkelijk. Ik knik en hij stapt weer op z'n fiets. We zeggen elkaar gedag en fiets weer weg.

Ik kijk hem na tot dat hij om de hoek is verdwenen. Nu pas dringt het echt tot me door. Ik heb met Owen gezoend.

Met een grote glimlach op mijn gezicht, loop ik naar binnen. 'Wie was die jongen?.', vraagt mijn moeder als ik de woonkamer in kom.
Ik schrik een beetje. Zo reageert ze altijd nooit als ik met iemand ben. 'Dat was Owen maar hoor, gewoon een vriend van me.', zeg ik zo normaal mogelijk.

'Oke, ik zag hem alleen weg fietsen dus ik vroeg me af wie het was.', zegt m'n moeder. Pfieuw, ze heeft dus niet gezien dat we gezoend hebben.

Ik zucht opgelucht terwijl ik naar de keuken loop. Ik voel mijn telefoon trillen en pak hem vanuit mijn broekzak.

Ik heb een smsje binnen. Onbekend nummer. Ik begin een beetje in paniek te raken. Maar het kan ook gewoon iemamd uit mijn klas zijn van wie ik het nummer nog niet heb.

Voorzichtig open ik het berichtje. 'Ik zag het wel, maar maak je geen zorgen, ik doe er alles aan om hem weg van je te houden'

Ik slik kort. Wie is dit? Wat wilt diegene van me? Ik hoop maar dat het bij een smsje blijft. Ik verwijder het en probeer er verder niet meer aan te denken.
-
Hi,
Sorry voor het korte hoofdstuk! Ik was gisteren namelijk bij het concert van 5 Seconds Of Summer en had vandaag eerste dag op nieuw stagebedrijf dus ja. Oeh van wie denken jullie dat ze het smsje heeft gekregen?;) I hope you like my story. Vergeet om niet te voten! X Lotte