Mafya Hyunjin [Hyunın]

Bölüm 6

Jeongin
Sonunda Jisung eve gelmişti.Bana biraz kırgın gözüküyordu ama yinede benimle konuşuyordu

"Hoşgeldin Jisung"

"Hoşbuldum"

"Biraz üzgün gözüküyorsun ne oldu?'

"Senin yüzünden tüm günümü sıramda oturarak geçirdim!'

"Özür dilerim ama cidden işim vardı"

"Seni bu seferlik affediyorum ama bir dahakine affetmem!"

"Çok teşekkürler.İstersen Akşam yemeğini ben yapabilirim?"

"Yok zehirlenmek istemem."

"Ha,ha,ha çok komiksin"

"Ben yemeği hazırlamaya gidiyorum"dedikten sonra ben odama geçip biraz telefona baktım

10 dakika geçtikten sonra mutfaktan güzel kokular gelmeye başladı hemen mutfağa koştum Jisung ise beni çağırmaya geliyordu.Masaya oturduk ve yemek yemeye başladık yemeği bitirdiğimizde  salona oturduk ve rastgele bir kanal açıp film izlemeye başladık.Film güzeldi bitmesine üzülmüştüm.Film bittiğinde saat 9 civarıydı.Pencereden dışarı baktığımda üç dört insan yürüyordu.İkimizde telefonu alıp yaklaşık 1 saat oyalandık.Canım çok sıkılmıştı Jisung'a dışarı çıkalımmı diye sordum

"Dışarı çıkalımmı canım çok sıkıldı"

"Bu saatte mi?!"

"Ne varmış saatte"

"Farkındaysan saat 10"

"Lütfen."

"Üff tamam hazırlan çıkalım"

"Ben çoktan hazırım hadi çıkalım"

"Anahtarını aldın mı?"

"Aldım."

"O zaman çıkalım"

"Hadi!"

Eve en yakın parka gitmiştik aslında çok eğleniyorduk taki parkın karşısındaki ara sokakta Hyunjin ve Minho'nun birine silah gösterdiğini görene ve Jisung'a onları işaret ederek gösterene kadar.Jisung tüm gücüyle çığlık atmıştı

"İMDAT!!!"

"Hey bunlarda kim?!"

"Bunlar o veletler!"

"Koş!"

Hızla koşmaya başlamıştık onlarda peşimizden geliyordu

"Jisung yaptığına bak bizi fark ettiler!"

"Asıl senin yüzünden oldu sen bizi buraya getirdin!"

"Üff sonra bunu tartışırız aramızdaki mesafeyi açıp bir yere saklanalım!"

"Tamam hızlı!"

Aramızdaki mesafeyi bayağı açmıştık Karşımıza çıkan ilk ara sokakağa girmiştik.Biraz sonra Hyunjin ve Minho geldi.Onların geldiğini görünce Jisung'un ağzını kapattım konuşmalarını duyabiliyorduk.

"Kahretmesin onları kayıp ettik!"

"Belki saklanmışlardır geri dönüp bakalım çabuk!"

Onlar olduğumuz yerden uzaklaşmıştı biz ise hızla eve koşuyorduk kapıya gelince anahtarımı almak için cebime uzandım fakat cebim bomboştu