Bölüm 7

61 8 1
                                    

Jeongin
cebim bomboştu büyük ihtimalle koşarken düşürmüştüm Jisung'a dönüp

"Anahtarım yok!"dedim

"Sakın bana koşarken düşürdüğünü söyleme!"

"Tamam söylemem."

"Sen benle dalgamı geçiyorsun?!"

"Dalga geçiyormuş gibi bir halim varmı!"

Jisung bu sözünden sonra cebinden anahtarını çıkartıp kapıyı açtığında içerde bana bağırmaya başladı.

"Nasıl düşürürsün!Yarın kendi evine taşınıyon yeni evinindemi anahtarı vardı orda!"

"Şey-"

"Şey deme bana cevap ver!"

"Evet"

"Ya anahtarını bulduysalar ha!"

"Ne olur?"

"Ne mi olur? Merak etme sadece evine girip seni öldürürler çok bir şey olmaz!"

"Yaparlarmı?"

"Elbette yaparlar salak!"

"Üf üstüme gelme!"Bu cümlemden sonra gözlerim dolmaya başlamıştı cidden korkuyordum.

"Tamam,tamam ağlama bir şey olmıcak"Jisung beni sakinleştirmeye çalışıyordu ama ben kendime hakim olamayıp ağlıyordum

Yaklaşık 1 saat boyunca yatağımda ağlamıştım en sonunda kendimi uykunun kollarına bıraktım

Sabah olmuştu hâlâ korkuyordum okula gitmek istemiyordum ama gitmek zorundaydım lanet olası üstümü giydim kahvaltı yapmadan çantamı alıp bıktım(arkadaşlar Jeongin yeni evine yerleşti yani artık Jisung'tan ayrı yaşıyor)

Okulun kapısından içeri girdim bahçede dört beş kişi bankta oturuyordu çok erken gelmiştim öyleki okulda sesim yankılanıyordu boş bir sıraya oturdum ve öğrencilerin gelmesini bekledim

Biraz bekledikten sonra canım sıkıldığından dolayı lavaboya gittim lavaboya girdiğimde telefonumdan saate baktım saat 7.30'du ve ders 8.30'da başlıyordu aynadan kendime baktım ve göz altlarım morarmıştı bunu umursamadan sınıfa geri döndüm

Sınıf hâlâ bomboştu kafamı sıraya koydum ve beklemeye başladım 5 dakika sonra uykuya dalmıştım bile uyandığımda sarı saçlı birisi beni izliyordu daha dikkatli baktığımda onun Hyunjin olduğunu anladım

Mafya Hyunjin [Hyunın]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin