Bölüm 11- Üzgünüm

337 22 31
                                    

*Mertten*

    Yurda varınca Kaan'ın odasına gittik. İçeride Emre ve şaşırılmaz ki yanında da Hürkan vardı. Bu aralar çok sık buluşuyolardı ve yakınlardı. Bazı teorilerim var onlar hakkında ama şu an bahsedersem çok uzun ve sıkıcı bir bölüm olur o yuzden anlatmayacağım. Belki başka zaman.

    Odanın kapısını açınca çok yakın olduklarını gördüm ama bizi görünce ayrıldılar.

K: Hop hop noluyo

E: ..

H: Olum siz bizsiz nereye gidiyosunuz ya can sıkıntısından patlamak üzereydik

E: *Hürkan'a doğru hafif fısıltıyla* abi boş versene işte yalnız kalsınlar

H: Abi deme lazım olur *minik sırıtış*

Evet, onca kelima arasından gidip onu bulmuştu.

K: Ne konuşuyosunuz fısır fısır

H: Sen boşver onu soruma cevap ver

K: Öyle dışarda takıldık biraz *bir yandan kendi ve Mert'in montunu askılığa asıyor*

H: Neyse yarın okul var artık uyumaya gidiyorum ben.

E: Ben de geliyim mi?

K: Oha yavaş

M: Kaan biz bunu sen buraya ilk geldiğinde yapmıştı- *sözünü tamamlayamadan Kaan bir anda yüksek sesle öksürdü*

K: ÖHÖM pardon ne diyodun?

H: AHSBLXNLNAPAMXL

H: Neyse *Emre'ye dönüp* gelebilirsin sen de

E: Valla mı? Şaka yapmıştım ben rahatsızlık vermiyim şimdi lütfen gelmemi iste lütfen gelmemi iste lütfen

H: Yok ya ne rahatsızlığı gel işte

E: Peki.. *gülümser*

*uzatmıyorum buraları iste Hürkan'ın odasına gidiyolar*

K: Eee

M: Ney ee?

K: Neye darıldığını söylemicek misin

M: Ha o mesele..

*Kaan'ın parmaklarını hafifçe tutup koltuğa oturtturur ve kendisi de yanına, hatta dibine oturur*

K: *Mert'i izliyor*

M: Sanırım neye üzüldüğümü ben de tam olarak bilmiyorum yani senin arkadaşca demene takmış olabilirim ama nedenini de bilmiyorum sen öyle diyince neden kalbime bir şeylerin saplandığını hissettim neden böyle olmamasını istedim bilmiyorum *bunları nefes almadan çok hızlı bir şekilde söylüyor*

K: Mert- ne kadar Mert desem de beni duymamazlıktan geliyor ve konuşmaya devam ediyordu

M: Zaten orda moralimi bozup seni de üzdüm ortamın ağzına sıçtım çok özür dilerim söz birdaha-

Sözümü bitiremeden dudaklarımdaki baskı ile gözüm kocaman açılmıştı.

Geri çekilmedim. Neden bilmiyorum ama çekilmedim, geri çekilmek istemedim. Sonra ben de Kaan gibi gözlerimi kapattım.

Kaan dudaklarını biraz daha benim dudaklarımın üstünde tuttuktan sonra geri çekildi ve tepkimi görmek için gözlerini açtı.

Bi anda ne olduğunu kavrayıp hemen ayağa kalkım

K: Ah.. şey

M: *gözleri dolu bir şekilde*  üzgünüm bir süre konuşmayalım.

K: Mert! *ayağa kalkar*

Ben çoktan montumu alıp odadan çıkmıştım bile.

.
.
.
.
.
.
.

1.04 K OKUNMA OLMUŞ WTF?? Beni bu gune kadar destekleyen herkese çoooook teşekkür ederim 💗💗

Bu arada Hürkan'ın hesap olayini bence Hürkan planli yapmış olabilir yani ben oyle dusunuyorum.

Herneyse ben sizi fazla tutmiyim cok seviyorum sizi gorusmek uzeree

Saniyeflix- •Kulaklık•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin