Systeem

864 40 30
                                    

Milo Pov

'Raoul waar is die pot gel van jou?' Robbie loopt te kloten met zijn schoenen. Ik kan niet zeggen dat ik nuchter ben, maar zo ver als Robbie ben ik in ieder geval nog niet. Koen komt naast me zitten en slaat zijn arm even om me heen. 'Let je wel een beetje op ze?' Vraagt hij. Ik kijk hem aan en grijns. 'Komt goed, je kent me toch?' Zeg ik. 'Daarom, ik verwacht eigenlijk dat jij vannacht hier niet terug komt' zegt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Wie weet' zeg ik. Koen en ik weten allebei prima dat ik vanavond mijn best ga doen om hoe dan ook te scoren. Met wie of wat dat is, dat is de enige vraag die me bezig houdt.

Het huisje dat ik intussen een paar al maanden huur in Utrecht is onze verzamelplaats. Iedereen die vannacht strand komt hier terug. Een sleutel onder een van de vergane bloempotten geeft de toegang tot mijn huis, dus ik hoef niet de hele avond bij iedereen te blijven, en zou zelfs pas morgen ochtend terug kunnen komen. Raoul kennende houdt hij Robbie wel een beetje in de gaten, als grote broer. En ik red me wel. Koen moet gewoon werken, maar was zo gezellig dat hij nog even langs kwam.

Dezelfde jongen staat dan ook op van de bank en trekt zijn kleding recht. 'Nou goed, ik ga, ik zie jullie morgen wel weer ja? Morgen lekker uitbraken met zijn allen hier?' Vraagt hij. Ik knik hevig. 'Zeker, je bent hartstikke welkom koentje' zeg ik. 'En neem dan gelijk even goed voedsel mee' ik grijns. Koen trekt een bedenkelijk hoofd. 'Hmm, ik zal wel even zien, maar als het water en nootjes word, moet je niet boos worden' zegt hij. Ik schiet in de lach en schud mijn hoofd. 'Gozer ik heb ook niks aan jou' zeg ik. Koen moet nu ook lachen en gaat niet in op mijn opmerking. Koen weet prima wat we lekker vinden na een zuipnacht, maarja, wat moet je ook verwachten van een tandarts en kaakchirurg. Die gaat niet na een nacht zoete drankjes ons nog verwennen met zoete meuk en vet eten.

Koen roept nog gedag naar de andere twee jongens en dan hoor ik de voordeur openen en sluiten. Raoul komt de deur door gelopen. 'Klaar voor milomeister' zegt hij met een glimlach. Ik knik. 'Altijd' zeg ik en ik sta op. Ik at mijn mixdrankje dat ik nog had staan snel en dan ben ik klaar om weer op zoek te gaan in de clubs van Utrecht naar iemand die me vannacht tevreden kan stellen. Robbie komt tussen Raoul en mij inlopen en slaat zijn armen om onze schouders. Hij is echter veel kleiner dus hij hangt een beetje tussen ons in. In ieder geval blijft hij zo wel recht lopen. De hele weg lachen we om Robbie's rare uitspraken die hij net zo goed zou kunnen maken als hij nuchter was, maar nu wel versterkt word door het alcoholgehalte.

Eindelijk maar toch staan we in de club. We bestellen alle drie direct een drankje aan de bar en ik kijk alvast een beetje rond in de club. Een hoop studenten, het is ook zaterdag avond, dus daar moet zeker iets goeds tussen zitten. Raoul en ik hebben ons drankje al vast zodra we het toegeschoven krijgen, maar Robbie staat totaal niet op te letten. Zijn ogen staan ergens heel anders op. Ik probeer na te gaan waar hij naar kijkt, wat lastig is aangezien hij een stuk kleiner is dan ik, en ik geen idee heb wat hij kan zien en wat niet. 'Rob, je drinken' zeg ik. Hij kijkt op. 'Oh... ja' zegt hij en hij pakt het glas van de bar waarna zijn ogen terug draaien naar ergens midden in de club.

Robbie Pov

Mijn ogen schieten terug naar de blondine midden in de club die met haar vriendinnen staat te dansen. Ik zou naar haar toe willen gaan, maar ik durf eigenlijk niet. Ik neem een slok van mijn drinken, misschien als ik nog iets meer drink dat ik dan wel durf. Ik voel een tikje op mijn schouder en kijk op. Raoul kijkt me vragend aan. 'Wat is er?' Vraagt hij. 'Lekker wijf op 3' zeg ik met een grijnsje. Raoul kijkt in die richting. 'Blond?' Vraagt hij. Ik knik. 'Die met dat lichtblauwe shirtje aan?' Vraagt hij. Opnieuw knik ik. Hij glimlacht. 'Ik zou zeggen, ga er voor robje' zegt hij dan. Ik haal mijn schouders op. 'Moet er nog iets meer drank in' zeg ik. Raoul knikt lachend. Ik kijk om me heen om te zien waar Milo is gebleven, en zie hem iets verderop praten en dansen met maarliefst 3 vrouwen. Hij praat dingen in hun oor waarop ik ze steeds zie lachen. Hoe doet hij het toch hè?

Werelds - EP StoryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu