ŞARKICI KIZ

Şarkıcı Kız Yemek

Yazar'dan;

Sabah olduğunda Gece telefon sesine uyanmıştı. Ne olduğunu anlamadan telefonu açıp konuşmaya başladı uyku mağruru sesi ile.

"Alo?"

"Merhaba kızım ben annen Gizem. Dün konuşmuştuk. Seninle işin yoksa bugün kahvaltıya gelir misin? Kardeşlerin ile tanışırsın. Herkes seni merak ediyor. Lütfen gel."

Gece Gizem Hanım'ın sesini duyunca biraz da olsa kendine geldi. Biraz daha konuştuktan sonra Gizem Hanım'ın ısrarına daha fazla dayanamayıp kabul etmişti. Hemen telefonu kapatıp banyoya girdi. Hemen kısa bir duş alıp giyinme odasına girerek kendisine kıyafet ayarlayıp giydi.

Üstüne krem rengi takım giymiş içine ise aynı renkte büstiyer giymişti. Hemen spor ayakkabı da giyip evden çıktı. Hemen garaja girerek arabasına bindi.

Arabasını ve motorunu konserlerden aldığı parayla almıştı. Konserlerden aldığı paranın bir kısmını kendine ayırıp konserde kullanacağı gitarları alıyordu. Kalanları ise kendisi yaptırdığı yetimhaneye yatırım yapıyordu. Neredeyse her gün konser oluyordu. O yüzden her şeyini kendisi karşılıyordu.

Yolda iken Gizem Hanım'ı arayıp evin adresini istemişti. Gizem Hanım hemen konum atarak beklemeye başladı.

Diğer tarafta ise hunharca bir koşuşturma vardı. Çünkü evin kızı kahvaltıya geliyordu. Evin çocuklarının içinde büyük bir mutluluk vardı. Herkes bir kız kardeş istiyordu. Ama diğer kız yüzünden başta istemeseler de bu bir hafta içinde öyle bir kız olmadığını anladıkları için mutlulardı. Sonunda gerçekten bir kız kardeşleri olacaktı. Hepsi abi ikiz ve kardeş olacaktı. Hepsinin içinden umarım bizi kabil eder diye düşünüyordu. Tüm Barutçu ailesinin içinden bu geçiyordu.

Aradan geçen yarım saatin sonunda Gece Gizem Hanım'ın attığı konuma gelmişti. Hemen korumaların açtığı kapıdan içeri girip arabasını park edip indi. Ardından arabadan inip kapıya yürüdü. Kapıyı çalmadan açılmıştı. Kapıda gördükleri onu şaşırttı. Çünkü kapıda 9 kişi vardı.

Gizem Hanım hemen Gece'ye yol verip içeri geçmesini bekledi. Gece açılan yerden içeri girip üstündeki ceketi verip diğerleri ile selamlaşıp diğerlerinin ardından salona geçti. Herkes yelerine geçince Gizem Hanım konuşmaya başladı.

"Biz sana kendimizi tanıtalım. Ben annen Gizem Barutçu, baban Miraç Barutçu. Bunlar ise-"

Gizem Hanım tam devam edecek iken en büyük abi Atakan konuşmaya başladı.

"Anne biz kendimizi tanıtırız. Ben Atakan Barutçu en büyük abinim. 30 yaşındayım. Babamın şirketinde çalışıyorum."

"Ben Miran Barutçu ikinci büyük abinim. 29 yaşındayım. Abimle şirkette çalışıyorum."

"Ben Aziz Barutçu üçüncü büyük abinim. 27 yaşındayım. İkizim var Yıldırım. Doktorum."

"Ben Yıldırım Barutçu üçüncü büyük abinim. 27 yaşındayım. İkizim var Aziz. Polisim."

Ben Berzan Barutçu dördüncü ve en küçük abinim. 24 yaşındayım. İşletme okuyorum."

Sıra ikize gelmişti. Ama onun yerine Miraç Bey konuşmaya başladı.

"Bu da ikizin Gökay. Doğuştan konuşamıyor. Ressam olmak istiyor."

Genç kız ellerini kaldırarak ikizine bakarak işaret dili ile konuşmaya başladı.

"Merhaba bende Gece. Senin ikizin oluyorum" dedi herkes gördüğü şey ile şaşırmıştı. Onun işaret dili bilmesini beklemiyorlardı. Bu sefer Gökay işaret dili ile konuşmaya başladı.