Retrouvailles (SASUSAKU)

Değişimin Nutku

İYİ OKUMALAR

On bir yıl sonra

Eskiden bir damla gözyaşının, mücevher bir yüzük ile aynı değerde olduğu söylenirdi. Gözyaşının değeri büyüktü çünkü yuttuğunda bazen insanı zehirleyebilecek etkiye sahipti. Kendini öldürebilecek bir etkiye sahip olan insanoğlu bu muhteşem gözyaşını; gereksiz kişiler için akıtıyordu.

Bir gözyaşı işte bu kadar değerliydi.

Birde değersiz olanı var.
Anne timsah çok aç kalınca kendi yavrusunu hiç düşünmeden yermiş. Daha sonra yavrusunu öldürdüğü içinde ağlarmış. Buna Timsah Gözyaşları deniyor.

Başkasının üzülmesine bilerek yol açan kişinin sonunda ağlaması timsah gözyaşına giriyor.

Ben Sakura Yuna Haruno. Bugün kendi babamın ölümüne bilerek sebep oldum ve demin anlattığım hikayedeki gibi timsah gözyaşlarımı cenazede kullanıyorum.

Babam. Kizashi Haruno ya da Konoha Kralı. Eski Kralı. İyi bir kral lakin berbat bir baba. Ama ülkeyi yönetmesi için iyi bir baba olmaya ihtiyacı yok. Zekasıyla öne çıkan bir adamdı ne yazık ki son zamanlarda yanlış seçimleri ve aptal hataları ona pahalıya patladı.

Cenazede gözüme taktığım güneş gözlüğüm ve beyaz elbisemi ortama ayak uydurmak için takmıştım. Şimdi işim bitmişti. Kendi babamın cenazesinde dayanamayıp evine kaçan kız gibi oynamıştım. Numaramı herkes yuttu bende oradan çıkınca dışarıda beni bekleyen arabama bindim.

İçeride beni sağ kolum ya da en güvendiğim kişi olan Naruto beni karşıladı.

"Azıcık daha kalırsın diye düşünmüştüm," Ben gözlüğümü çıkarıp kırarken "Babanın cenazesinde az kalman dikkat çekecektir." Diye devam etti.

"Orada yaptığım küçük numara herkesi etkiledi ve orada kalmamamı anladılar."

"İşte ne yapıcaksın, Sakura?"

"Sana kaç kere dedim bana Sakura deme diye artık yeni bir adım var. Naruto, buna herkes alıştı. Senin dışında, sende öğren artık."

Ben artık Sakura değil Yuna'ydım. Artık güçtüm. Artık tahtın gerçek sahibiydim.

"Beni eve bırak ve arkanda hiçbir iz bırakmadığından emin ol."

Başını sallayan Naruto şoföre beni evimde bırakması gerektiğini söyledi.

...

Eve geldiğimde Mebuki Haruno -annem- hâlâ kocasının cenazesinde olmalıydı. O yokken yarın Kuzey Ülkesine yapacağımız habersiz baskın onlara küçük bir ders olacaktı. Bunun için bir aydır büyük bir plan yaptım ve bu planla gelişen Konoha ve zarar gören bize muhtaç kalacak Kuzey Ülkesi olacaktı.

Plan şuydu: Sabah kılık değiştirerek tüccar gibi görünecek askerler, halka "Onurah" markalı şekerlerden satacaktı. Kazandıklarını Kuzey Ülkesindeki yardıma muhtaç insanlara bağışlanması krallın dikkatini çekecek ve askerlere güvenecekti. İkram erilen şekerle mayışan kral gece kalkamaz hâle gelecek. Ekipte içeri gizlice girip önemli dosyaları bana ulaştıracak.

Plan buydu ve baskın yapılacağı gün planlarıma 111. Gençlik Ve Konoha Kurtuluş Yılı gösterisini o güne ayırdım. Tüm Konohalılar orada olma zorunluluğunda olduğundan benden kimse şüphelenmeyecekti.

Benimde orada olduğumu düşündüklerinden yerime İno'nun geçmesini kimse anlamayacaktı. Ben evimde oturacak ve savaşı izleyecektim.