Bu yükle yaşamak zorundayım

3. Bölüm

"Büşra artık anlatacak mısın?Ne işin var gecenin bu saatinde burada?Annen,baban kızmaz mı?"dedi Yeşim."Sanmam zaten onlar yüzünden burdayım."dedi Büşra."Büşra ne oldu?"dedi Yeşim.Büşra her şeyi anlattı.Yeşim'in gözleri doldu"Büşra..."diye fısıldadı."Benim yüzümden üzülmeni istemiyorum."dedi Büşra,Yeşim'e.Yeşim ona"Hayatın gerçekleri acıtır,Büşra.Engelleyemezsin.İnsan yorula yorula yürür, kırıla kırıla büyür."Bir an duraksadı.Büşra'ya sarıldı."Hadi yatağa yarın okul var."dedi gülerek.Büşra usulca"Keşke annem olsaydın."dedi.Yeşim'in gözünden bir damla yaş süzüldü ama Büşra görmesin diye hemen sildi.Sabah olunca Yeşim,Büşra'yı zor ikna etmişti arabasıyla götürmek için.Büşra bisikletiyle gitmek istemişti ama Yeşim izin vermedi:
-Ya araba çarparsa?O zaman ne olacak söylesene?
-Ölürüm herhalde.
-Hah?Ne kadar da rahatsın.Sen ölürsen ben ne olacağım?Hiç düşündün mü?
-Bilmem?
-Birde pişkin pişkin bilmem diyor.Ağh!
-İyi misin?
-Bir şey yok!
-Ne oldu?
-Göğsüme bir ağrı girdi bir şey yok!
-Şu arabayı kenara çek,nefes al azıcık dışarıda!
Yeşim arabayı kenara çekti.Arabadan indi ve bir banka oturdu.Göğsün tutuyordu ve bağırmamak için kendini zorluyordu.Canı çok yanıyordu.Bir süre kendi kendine sakinleşti ve arabaya bindi.Büşra hiç konuşmadan sadece elini tutmuştu.Büşra da arabaya bindi ve okula doğru yola çıktılar.Yeşim'in canı hâlâ yanıyordu ama dayanabilecek durumdaydı.Okula varıp da arabadan inerken Büşra,Yeşim'in ağlamaklı olduğunu fark edip"Merak etme.İyi olacaksın."dedi ona.Yeşim gülümsedi ve Büşra sınıfına,Yeşim öğretmenler odasına gitti.Yeşim'in o halini bir tek Meryem fark etmiş olacak ki.Kolundan tutup biraz uzağa götürdü onu" İyi misin?"diye sordu."İyiyim.Gelirken biraz göğsüm ağrıdı sadece."demesiyle Meryem'in onu kolundan çekerek" Hastaneye gidiyoruz."demesi bir oldu.
-Meryem ne yapıyorsun?
-Hastaneye gidiyoruz!
-İyide neden?Ben iyiyim?
O sırada Büşra sırasına oturmuş dersin başlamasını bekliyordu.Sınıfta kimse onu sevmezdi ama yeni bir kız geldiğini öğrendiğinde eğer diğerlerinden önce bulursa belki arkadaş olabileceğini düşündü.O sırada uzun dalgalı ve kahverengi saçlı,esmer tenli,kahverengi gözlü bir kız içeri girdi.Sadece Büşra'nın yanı boş olduğu için onun yanına oturdu.Kız elini uzattı ve"Hadi tanışalım.Benim adım Fatmanur."dedi.Büşra şaşırmıştı o da elini uzattı ve"Bende Büşra memnun oldum."dedi.Sınıftan bir kız"Iyyy hemen git elini yıka hasta olursun sonra."dedi.Büşra üzülmüştü ama kız haklı olabilirdi.Fatmanur en pahalı şampuanlardan kokuyordu o ise çamur ve birazda ekmek kokuyordu.İlk ders ne hiç bilmiyordu.Daha sonra içeriye bir çocuk girip"Meryem Hoca yokmuş!Ders boş!"diye bağırdı.Herkes oley diye sevinirken.Büşra düşündü,ne olmuş olabilirdi.Sonra aklına Yeşim geldi.Hemen sınıftan koşarak çıktı ve Bilişim sınıfına girdi.Sınıf boştu.Oysa biliyordu ki Yeşim'in ilk dersi asla boş olmazdı.Bir şey olduğunu anladı ve sınıf öğretmeninin yanına gitti.Öğretmene telefonunu kullanıp kullanamayacağını sordu.Öğretmen telefonu verince hemen Yeşim'i aradı numarasını ezberlemişti,zorluk çekmedi.Yeşim'e iyi olup olmadığını sordu,Yeşim ise Meryem zoruyla hastaneye geldiğini söyledi.Büşra telefonu kapatıp öğretmene vermeden önce telefon geçmişini sildi,yoksa öğretmeni ona neden Yeşim'i aradığını sorardı o da cevap veremezdi tabii.Çünkü Yeşim'e bunu kimseye söylemeyeceğine dair söz vermişti.Meryem'le birlikte ona çok kez bunun zayıflık olmadığını söylemişlerdi ama Yeşim dinlememişti bile.Onlara bunun zayıflık olduğunu çünkü insanların bunu öğrenince ona acıyacağını söyledi.Büşra ve Meryem ise ona tamam demek dışında başka bir şey diyememişlerdi.Ona karşı gelmek istemediler,bir şeye zorlamak istemediler.Sonuçta bu onun hayatıydı.Ne yaşıyorsa o yaşıyordu.Onun hayatına karışamazlardı.Sonra sınıfa döndü herkes bağırıp çağırıyordu.Sınıf başkanı ve sınıfın en çalışkanı Mehmet ise tahtaya çıkmış"susmayana eksi yazarıııım"diye bağırıyordu.Büşra sırasına oturunca yanındaki yeni kız ona"Yeniden merhaba.Neden sınıftan koşarak çıktın?"diye sordu."Önemli değildi."dedi Büşra."Hadi ama sınıftan koşarak çıkmanın bir sebebi olmalı"dedi Fatmanur."Evet ama seni hiç ilgilendirmez."dedi Büşra ters ters.
-Peki tamam o zaman bana biraz okulu anlatır mısın?
-Gördüğün gibi okul 3 katlı.1. katta kantin ve 5'ler var.2. katta 6 ve 7'ler var.Orada bir de öğretmenler odası var.3. katta müdür ve müdür yardımcısının odaları var.Bilişim sınıfı ve müzik sınıfı da o katta.Her katta tuvaletler var ama 3. kattakini genelde kimse kullanmaz.Ben orayı severim.
-Peki öğretmenler?
-Meryem öğretmen Sosyal Bilgiler öğretmeni,görüp görebileceğin en iyi kalpli insanlardan biridir ama damarına basarsan o da bağırıp çağırabilir.Şeyma öğretmen Matematik öğretmeni,biraz disiplinli biridir ama sonucunda hepimizi Matematik anlamında geliştirir.Esra öğretmen Türkçe öğretmeni,o da biraz sinirli biridir ama ona saygılı davranırsan ya da hoşuna gidersen iyi biridir.Aleyna öğretmen İngilizce öğretmeni,İngilizce anlamında gayet iyi biridir ve hepimizin en iyi olmasını ister.Celal öğretmen Fen Bilimleri öğretmenidir,herkes ona bayılır çünkü dersleri çok eğlenceli işler.Mustafa öğretmen Müzik öğretmeni,öyle sinirli ve disiplinli biri değil hepimize arkadaş gibi davranır.Yeşim öğretmen Bilişim öğretmeni,diğerleri onun hakkında ne düşünüyor bilemem ama ben çok seviyorum,arkadaşım gibi.
-Ne güzel öğretmenler baskıcı değiller.
-Elbette değiller daha 5. sınıfız.
-En kısa zamanda hepsiyle tanışmak istiyorum.
O sırada Meryem koşarak içeri girdi."Kusura bakmayın çocuklar önemli bir işim çıktı da."dedi."Yeni arkadaşınızla tanışalım mı bu ders?"İki kişi hariç herkes evet diye bağırdı.O iki kişiden biri Büşra'ydı sınıfta pek konuşmazdı.Diğeri Büşra'dan nefret eden kızdı"Hocam ben tanışmak istemiyorum.O mikrop kaptı."dedi.Herkes gülmeye başlayınca Büşra'da sinirlendi ne yapsın?"Kapayın çenenizi!"diye bağırdı.Herkes onu taklit ederek gülmeye başladı.Sırasından kalktı.Hızlıca kapıya yöneldi.Meryem'in yanından geçerken sessizce"Özür dilerim."dedi ve hızlıca kapıdan çıktı.Meryem"Çocuklar!Arkadaşınızla düzgün konuşun!Kimseyi üzme hakkınız yok!"hepsine tek tek baktı."Hiçbirinizin!"Fatmanur da ayağa kalktı yavaşça Meryem'e yaklaştı."Yanına gidebilir miyim?"diye sordu.Meryem kafa salladı."Zaten bunlarla küçük bir konuşma yapmam gerekiyor."dedi.Fatmanur sınıftan çıktı.Büşra ona"Ben 3. kattaki tuvaleti severim."demişti daha önce.Onu hatırladı ve 3. kata çıkıp tuvalete girdi."Büşra?"kapalı kapıyı çaldı."Burada mısın?"dedi.Büşra"Ne var?"diye bağırdı.Fatmanur"İyi misin?"diye sordu.Bir süre sonra ayak sesleri duydular.Yeşim içeri girdi.Fatmanur'u gördü ve"Ders saatinde burada ne işin var?"diye sordu.Fatmanur ne yapacağını bilemedi ama Büşra,Yeşim'in sesini duyunca kapıyı açtı."Büşra?"Yeşim şaşırmıştı."Biri bana ne olduğunu anlatabilir mi?"dedi."Sınıfta Büşra'ya mikrop dediler,Büşra'da bir hırsla dışarı çıktı."dedi Fatmanur."Ne!?Yürüyün sınıfa gidiyoruz."dedi sinirle."Neden?Zaten çok uzun süredir diyorlar.Bir şey olduğu yok ki."dedi Büşra."Nedeni mi var?Biri sana mikrop diyor ve sana bana bunu söylemiyor musun?"dedi Yeşim sinirle."Bu arada sen nasıl çıktın?"dedi Yeşim Fatmanur'a bakarak."Meryem öğretmenden izin aldım."dedi Fatmanur.Yeşim"Ders Meryem'in ise gitmeye gerek yok ama o kişiyle özel olarak konuşacağım Büşra.Tamam mı?"dedi Yeşim.Daha sonra Yeşim,Fatmanur'a baktı"Sen yeni öğrencisin değil mi?"dedi.Fatmanur"Evet."diye yanıtladı."Benim dersimde iyice tanışırız."dedi gülümseyerek."Şimdi siz sınıfa gidiyorsunuz."dedi.Büşra ve Fatmanur gülümsedi ve aşağı indiler.Sınıfa girerken Büşra"Teşekkür ederim."dedi ve öyle girdi.Fatmanur ise gülümsemekle yetindi.