Bu yükle yaşamak zorundayım

4. Bölüm

Okuldan dönüşte Meryem,Yeşim ve Büşra'yı evine davet etmişti.Üçü beraber Meryem'in evine gittiler.Meryem kendine ve Yeşim'e kahve,Büşra'ya sıcak çikolata yaptı.
-Bak Büşra.Sınıftakilerin sana mikrop dediğini bize söylemen gerekirdi,dedi Meryem.
-Evet.O kıza çok sinirliyim ama sana da sinirliyim.Bana neden söylemedin,dedi Yeşim.
-Şey önemli değil.Zaten birazdan eve giderim,dedi Büşra.
-Ne şaçmalama,seni o adamın yanına göndermemi beklemiyorsun herhalde?Seni sokağa atmaktan farksız olur.Hem insanlığa sığmaz senin yaşında bir çocuğu bu eziyete elimle teslim etmek,dedi Yeşim.
-Saçmalıyorsun,ne olursa olsun,ne yaparsa yapsın o benim babam,hem bir kaç gün daha gitmezsem daha çok dayak yerim,dedi Büşra.
Yeşim bir anda ayağa kalktı ve kapıya yöneldi.
-Nereye?
-Beni bekler misiniz?Hemen döneceğim, dedi Yeşim ikisine.
-Tamam,dedi Büşra ama aklında planları vardı.Meryem Hocam tuvalet nerede?
-Giriş kapısının yanında,dedi Meryem.
Anlaşılan şansı yaver gidiyordu,Büşra'nın.Tuvalete gidiyorum bahanesiyle evden çıkıp Yeşim'i takip edecekti.Tuvaletin kapısını açtı,bir süre bekleyip kapattı ve sessizce dış kapıdan çıktı.Yeşim'in arabasını gördü.Dümdüz gidiyordu,sonra sola döndü neyse ki gittiği yolun kestirmesinden giderse hem ona görünmeyeceğini hem de ona yetişebileceğini biliyordu Büşra.Kestirmeden yola ulaştı ve Yeşim'in arabadan inip yürümeye başladığını gördü.Sessizce onu takip etti.Yeşim onun evine gidiyordu ama neden?Onu takip etmeye devam etti.Yeşim evin kapısını açtı.Büşra annesini gördü.Dikkatle konuşmalarını dinlemeye başladı.Annesi"Kocam evde içeri girmeseniz."diyordu.Yeşim"Peki,dışarıda konuşalım o zaman."dedi.Annesi ve Yeşim evden biraz uzaklaştı ve Yeşim konuşmaya başladı.
-Hanımefendi siz kızınızı hiç mi merak etmiyorsunuz?
-Kızımı niye merak edeyim ki?Kendi gitti,ben mi gönderdim.
-Hanımefendi sizin kızınız daha 10 yaşında,10!İnsan evladını hiç mi merak etmez?
-Size ne oluyor ben onu anlamadım.Size ne benim kızımdan.
-O kocanız denen utanmaz adamın kızınıza ne yaptığını biliyorum.Merak ediyorum,oğullarınızı dövüyor mu?
-Hayır oğullarımı niye dövsün ki?
-Kızınızı dövsün ama oğullarınızı dövmesin mi yani?
-Evet,aynen öyle.
Tam o sırada Yeşim'in telefonu çaldı.Yeşim"Kusura bakmayın."diyerek telefonu açtı.
-Efendim,Meryem?
-Yeşim,Büşra yok.
-Meryem,saçmalama nasıl yok?
-Yok işte!Peşinden gelmiş olabilir mi?
-Bilmiyorum ama bakarım sen sakin ol tamam mı?
-Tamam.
Yeşim telefonu kapattı.
-Tekrar kusura bakmayın.
-Mühim değil ama tekrar söylüyorum.Kızım denen o lanet kızı bir daha görmek istemediğimden nerede olduğu ya da yaşayıp yaşamadığı umrumda değil.Onun doğurduğum güne de lanet olsun.Şimdi izninizle içeri giriyorum bir daha da kapıma bunun için gelmeyin ha birde şu gereksizin eşyaları burada madem onu bu kadar seviyorsunuz,ona verin zahmet olmazsa,dedi Büşra'nın annesi daha sonra Yeşim'e,Büşra'nın kalan eşyalarını verdi ve içeri girdi.Yeşim elinde eşyalarla şaşkınca sokağın ortasında kaldı.Eşyaları arabaya götürürken Büşra onun arabaya gittiğini fark ederek.Ara sokaktan arabaya ulaştı ve arabanın önünde durarak.Yeşim'e seslendi."Her şeyi dinledim."dedi.Yeşim koşarak yanına geldi"Sen ne yapıyorsun?Burada hemen geleceğim."demiştim."Neyse sen onu boşver üzgün olmalısın.İyi misin?"Büşra gülümseyerek"Hayır.Ben gayet iyiyim."dedi."Üzüldüğümü düşünme.Annemin beni sevmediğini zaten biliyorum.Şimdi Meryem öğretmeni ara,telaşlanmasın."Yeşim,Meryem'i aradı ve Büşra'nın yanında olduğunu söyledi.Birlikte Meryem'i evine gittiler ve Meryem onları yatıya kalmak için ikna etti.Gece yatana kadar güzel şeylerden bahsettiler.Gece başını yastığa koyduğunda Yeşim içinden"Hayat bu kadar güzel olsa hiç bitmesin isterdim."dedi.Gözlerini kapadı ve rüyalar alemine daldı.Büşra ise yatakta uykuya dalmadan önce"Hayatımı hep sizinle geçirmek istiyorum."diye geçirdi içinden.Meryem yatağa uzanıp bugünü düşündü ve"Beni hiç bırakmayın."diye mırıldandı.Gece,hepsi için mutluluk getirmişti ve bu mutluluğu rüyalarına da serpiştirdi.Ertesi sabah Meryem'in"Kalkın geç kalacağız,hadi uyanın artık."bağrışmalarıyla uyandılar.Yeşim"Meryem,dur sakin kalkarız."demesine kalmadan,Meryem ikisini yataktan çekip çıkardı ve Yeşim ve Büşra lavaboya yüzlerini yıkamaya yollandı.Meryem'in bağırışları uykularını kaçırmıştı zaten."Ben sabah 5'te kalkıp size kahvaltı hazırladım,yemezseniz çok pis darılırım bakın."diye içeriden seslendi."Tamam geliyoruz Meryem geliyoruz."Yeşim ve Büşra masaya oturup kahvaltılarını ettiler.Hep beraber Meryem'in arabasına bindiler.Yeşim"Arabayı çıkışta alırız Meryem'e gelip,tamam mı Büşra?"dedi.Büşra tamam anlamında kafasını salladı ve hep beraber okula vardılar.Meryem ve Yeşim öğretmenler odasına çıktı.Büşra ise sınıfına gitti.Sırasına oturdu.Ona gıcık olan kız pis pis suratına bakıyordu.Büşra içinden"Fırsat bu fırsat!"dedi.Telefonu cebindeydi.Çantasından kalem kutusunu çıkarıp,telefonu içine sakladı.Ses kayıt etmeye başladı ve tahmin ettiği gibi kız çok geçmeden yanına geldi."Ooo,atarlı mikrop banyo etmiş.Arkadaşlarını öldürmeye unutanmıyor musun?Ayıp değil mi banyo edip onları öldürmüşsün."dedi."Neden medeni şekilde konuşmak yerine yine vahşiliğine başvurup sınıftan çıkıp gittin?Yoksa baban sana aptal derken haklı mıydı?"Bu Büşra'yı şaşırtmıştı ama sakin oldu"Hey ağır ol küçük hanım,aptal diyerek fazla ileri gitmiyor musun?"dedi."Hayır ileri gittiğimi düşünmüyorum.Sonuçta gerçekler acıtır,Büşra.Neyse kıymetli zamanımı senin gibi bir aptalla harcayamam."diyerek çekip gitti.Büşra sevinçle"Kanıtlı zafer."diye bağırdı."Aptal mısın sen?Neyin kanıtından bahsediyorsun?"dedi kız sinirle.Büşra kalem kutusunu alıp öğretmenler odasına fırladı.İçeri girdi ve"Yeşim öğretmenim,lütfen gelebilir misiniz?"dedi.Yeşim'e ses kaydını dinletti ve Yeşim hiç tereddüt etmeden"Müdürün yanına git."dedi.Büşra kafa salladı ve müdürün odasına koştu.Kapıyı çalıp yavaşça içeri girdi ve"Hocam merhaba.Sizinle çok önemli bir şey konuşmak istiyorum.Konuşabilir miyiz!"dedi.Müdür kafa salladı ve"Tabii konuş."dedi.Büşra kızın ona söylediklerinden bahsetti ve ne kadar rahatsız olduğunu da ekledi."İyi de kanıtın yokken arkadaşını suçlayamazsın ki."dedi.Büşra gururla"Hocam merak etmeyin,benim kanıtımda var."dedi ve kaydettiği sesi dinletti.Müdür"Pekala madem kanıtın var bu ses kaydını bana mesajla atabilir misin?"dedi.Büşra zafer duygusuyla dolup taşmıştı.Müdüre doğru usulca"Peki hocam."dedi ve ses kayıdını müdüre attı.Müdür ona çıkabilirsin diye işaret etti ve Büşra dışarı çıktı.Büşra öğretmenler odasına koştu.Hiç bir öğretmenden utanmadan koşup Yeşim'e sarıldı ve"Evet.Başardım işte.Artık kaçamayacak."dedi ama fark etmediği bir şey vardı.Kızın annesi öğretmenler odasında sınıf öğretmeniyle konuşuyordu.