give me a chance [bakudeku]

7

Katsuki<3

pisttt o ne güzel bardak silmektir tanrım bardağın olayım beni de sil (02.30)

parmakların pürüssüzlügüne bak agh ölüyorum sanırım

ulan göt lalesi çok seviom seni lan

çok guzelsin(02.37)

opesim gelio yanına gelip opmek istiom ama kafamı kırarsın

insan sevdiğine kıyar mıydı

benimki kıyiyo işte

ve bu içkinin tadı çok güzelmiş bı tane daha yapsana bana

ya telefonun ışığı yanio ama sen kapatma tuşuna basıp gotune sokuon telefonu sinir bozucusun(03.04)

küsim mi sana trip mi atim yazik değil mi bana

uyuz göt lalesi hıh

...

saat sabah beşe yaklaşırken izukunun mesaisi bitmişti, yorgun gözleriyle etrafına bakındı. masada sızmış olan sarhoş katsukiyi görmesiyle yüzüne ufak bir gülümseme yerleşti. mesajlarına bakamamıştı çünkü iş kurallarına aykırıydı. üstünden siyah önlüğünü çıkarttı, üstünü değiştiği odadaki kapının arkasına astı ve sırt çantasını alıp sırtına geçirdi. ardından katsukinin yattığı masaya yaklaştı, bir kaç saniye onu izledi ve gülümsedi. elini uzatıp uyuyan katsukiyi sarstı kısa bir süre.

"shh kalk kapattık."

katsuki gözlerini açmakta zorluk çekerken, kafasını kaldırdı. hoşlandığı çocuğu görmesiyle derin bir nefes aldı ayakta duramaz haliyle izukuya sarıldı. "evinin adresi ne bırakayım seni." izukunun sorduğu soruya hiç bir cevap gelmemişti, ardından katsuki zar zor ayakta duran bedenini duvardan destek alarak kapıya yaklaştırdı.

"evim? bebim evim sensiğn ama izukuğ başka evimi hatırlamıyogm"

izuku derin bir nefes verdi ve katsukinin koluna girdi. nazikçe dışarı doğru ilerlemeye başladılar, "evini hatırlamıyorsun ama beni hatırlıyorsun cidden değişik bir insansın katsuki." katsuki sustu ve bayık gözleriyle görebildiği kadar izukuyu izledi. "insan sevdiği yeri unutmazmığş"

izuku katsukinin bu sarhoş haline güldükten sonra zar zor katsukiyi kendi arabasına bindirdi. köpek gibi çalışarak almıştı bu arabayı, kendi parasıydı. katsukiyi yerleştirdikten sonra arabasına bindi ve shotoyla birlikte kaldıkları eve doğru sürmeye başladı.
...

"nolur sessiz ol shoto siker beni katsuki bağırma!"

sesiz bir şekilde bağırıyordu izuku. shoto uyanırsa canını okurdu, katsukiyi görürse iki saat dalga geçer sonra yine canını okurdu. aynı anda katsukinin ağızına elini bastırmıştı susması için, kapıyı açmasıyla parmak uçlarında katsuki sürükleyerek kendi odasına götürdü. katsukiyi kendi yatağına yatırdı ve kapıyı kapattı tekrar arkasını döndüğünde katsukinin sarhoş olduğunu belli eden haliyle ona bakıyordu, izuku ona aldırmadan dolaptan yere sermek için futon aldı ve yere serdi. o sırada katsuki ona seslendi.

"isukug"

yeşilli katsukinin yanına adımladı, "efendim". yakasına yapışan ve onu yanına çeken ellerle neye uğradığını şaşırmıştı. "hey-" katsuki izukuyu yanına çekmiş kollarını sımsıkı ona sarmış kafasını da izukunun boynuna gömmüştü.

yeşilli bir kaç saniye onu itmeyi denese de pes etmişti. katsuki onun iki katından fazla ayrıca kalıplı biriydi. zaten tüm gün boyunca çalışmıştı yorgundu. kaderine razı geldi ve gözlerini kapadı.