317 gün (Hyunlix)

Belkide en iyi son anılarımdı...

Chan: Evet bara sakın gelme!! Baban burada seni arıyor. Yanında ajan da var. Galiba burada çalıştığını öğrenmişler!!!!

Söylenenler karşısında şoka girmiştim. Olay ne? Neler oluyor? Herşeyin anlamı ne? Hyunjin ve babası ve bar ve Chan... Beynim hiçbir şeyi anlamıyordu!!! Hyunjin birfrn başını tuttu.

Lix:Hyun sorun ne?

Hyun:Lix git hemen burdan!!!

Lix:Haylr ama senin sorunun ne? Biz ssvgiliyiz bana anlatmalısın!

Hyun:SENİN BENİM SEVGİLİM OLMAN ÖZEL HAYATIMA KARIŞMAN GEREKTİĞİ ANLAMINA GELMİYOR FELİX!!! LÜTFEN DEFOL ŞURDAN!!

Hiç birşey anlamıyordum! Birden bana bağırmaya başladı! Kalbimi kırmıştı! Beni paramparça etmişti! Neden böyle yapıyorduki?

3 saat önce...
Hyunjinin ağzından ...

Bu gün barda gösterim vardı. Felixi de kendimle eğlendirmek istiyordum. Ben mutlu değilim. Bari onun hayatını düzektmek istiyorum. Bu düşüncelerimddn telefonuma gelen aramayla ayrıldım. Arayan bilinmeyen numaraydı. Telefonu açtım

+Hyunjin sen neredesin?!!!  Hastaneye gitmemiz gerek!! İnatlaşma artık!

-Bana bak sen katilsin!!! Sana baba bike diyemiyorum!! Annem senin yüzünden öldü! O gün annemi doktora götürmeseydin yaşayacaktı! Bir daha beni aramaya kalkma

Hyunjin telefonu yüzüne kapattı! Felix dışarıda onu bekliyordu... Onun yanında böyle gözükmemeliydi. Yüzüne takma bir gülümseme ekleyerek Felixin yanına indi. Kenardan bir fotoğraf makinesi götürdü...

Hyun: Felix hadi Fotoğraf çekinelim

Felixin mutluluğu gözlerinden belliydi... Bor sürü fotoğraf çekindiler... Denizin yanına indiler... Oradada fotoğraf çekindiler... Bu romantik anı bozan çocukların sesi oldu...

Jis:Vayyy bizsiz fotoğrafmı çekiniyorsunuzz??

Lix:Ahh hayır ne alaka şimdi bozmasana

Herkes kıkırdandı. Birlikte fotoğraf çekinmeye başladık. Bu ara Felix ve Seungmin fazla kavga ediyorlardı. Her küçük şey için kavga ediyorlardı. Bu onlar için iyi değildi. Bu durumada bor el atmak gerekir dimi? zBunlafı düşünürken herkesin yüxündeki tebesssüme baktım. Bu benim en iyi anılafımdan biri ola bilirdi... Belkide en iyi son anılarımdı....

Hyunjin ne yapmaya çalışıyordu. Gözlerim dolmuştu niye böylr yapıyorduki? Ağlayarak içeri koştum. arabanın kapısını bile kapatmamıştım. Arkamca gelmesini bekledim...Bekledim... Bekledim... Kimse gelmedi. Araba gitmişti. Beni umursamamıştı bile. Bende ona çok kızmıştım. Niye böyle yapmıştıki?

Yukarı çıkıp üzerimi çıkarttım. Göz yaşlarım dinmiyordu. Hyunjin bana iyi gelmiyordu. Onu seviyordum. Ama hep beni ağlatmayı başarıyordu. Çok üzülüyordum. Bunu ona söyleyemiyordum. Yatağıma uzandım.Hyunjinden bir gönderi yoktu. Eski İnstagram fotolarına bakarak hıçkıra hıçkıra ağladım. Bu şekildede uyuya kalmışım. Telefonuma gelen aramayla uyandım. Saate baktım 01:28 di saat . Bu saatte kim arıyor ola bilirdiki?Arayanın Hyunjin olduğunu gördüm. Telefonu açmadım. İkinci kez arama geldi. Telefonu açıp bağırmaya başladım.

Lix: Ne istiyorsun bendenn??!!! Yorulmadınmı?! Niye beni üzüyorsun? Arkamca bile gelmiyorsun.

Sessizlik oldu...

+Felix ben Hyunjinin babasıyım. Şu an yanımda. Ateşi çok yüksek ve beni dinlemiyor. Konum atarsam gele bilirmisin?

Lix: Tamam hemen geliyorum.