Kadın sığınma evinde herşey güzel ama özgürlük yok herkesin ayrı bi derdi var ama dertleşmek yasak disiplinli biyer üç gün kaldım...
Ah o üçgün o üçgün o evde oturup etrafı izledim o evde en küçükleri bendim kadınlar sanırım alışmışlar gülüp oynuyorlar birisi nasılsın dese iyiyim diyebilmek için can atıyordum..
Boğazımda kocaman bir düğüm okadar çok canımı yakıyorduki istemsiz gözlerimden akan yaşlarım bi nebzede olsa ağırlığını hafifletiyordu...
Yanıma yaklaşan güvenlik beni alıp bir odaya götürdü bekle dedi gitti.
İçeri giren bayan ile biraz bakıştık sonra bana anlat dedi bana ne yaşadığını anlat....
Yorulmuştum 4 saattir içerideydim ben çıkmadan sıcak bi sarılma yaşandı ben çıktığımda kadının hıçkırık sesleri kulağımda çınlıyordu...
Küçüğüm ben ya 16 yaşında evlilik ne demek ya ? Topsuz kaldın deyin bana ipin yok deyin oynatmayın beni küsdürmeyin beni bana yakmayın canımı ben herkes gibi oynayıp gülemiyorsam onlarda oynamasın verin bana da o formalardan kitablardan bende gidicem okula bende arkadaşlarımla oturup ders çalışıcam ya bende babamin boynuna atlayıp baba beni oynatmıyolar dicem isdemiyorum o topluca gezen kızların kahkahalarını duymak bırakmayın beni benide alın aranıza.... NEDENNNN
Bazı olaylarda adres ve bilgi vermek yasak olduğu için tam detaylı yazamayacağım... 2 yıl ölü gibi yaşamak mı ? Evet yazmayı bırakın hatırlamak ve satırlara dökmek bile gereksiz...
