1.bölüm

1.5K 38 11
                                    

Medya yorum noktası
_____________________________

Bazen çektiğiniz eziyetler bünyenizi acı çekmeye alışır bir hale getirir. Benim durumum da buydu. Ben onun esiriydim, ne kadar kaçmaya, saklanmaya çalışsam dahi kendimi onun ellerinde başa dönmüş bir biçimde buluyordum. Yaşadıklarımın dozu öyle artmıştı ki zamanla delirmeye başlamıştım. Korkunun içimde oluşturduğu o garip sancı, ona olan korkum beni delirtmişti. Ondan nefret ediyordum ama korkum öyle bir derecedeydi ki nefretimi bastırıyordu. Tanrı belki işleri bir nebze kolaylaştıracağını düşündüğünden beni akıl sağlığımdan ediyordu. Ben Takemichi onun deyimiyle 'Takemiççi' her şey yıllar önce o kavgada beni kurtarmasıyla başladı.

Çetesine aldı, korudu kolladı. En yakın arkadaşım gibiydi. O dönemler iyi bir adamdı. İyi ve son derece güçlü.. zamanla çok şey değişti beni dahil ettiği çete büyük bir suç örgütüne Manjiro ise elleri kanlı kirli bir adama. Polisin bile dokunamadığı o "Bonten" çetesinin lideri beni takıntı haline getirdi. Tüm hayatımı avucunun içine aldı. Ne çetedeki diğer üyeler ne abisi hiçbiri hiç kimse bana yardım edemezdi. Ben de kabul etmek zorunda kaldım. O psikopatın akıbetime yön verişine boyun eğmek zorunda kaldım.

Bedenimdeki sayısızkesik, iz. O benim canımı yakıyor, o beni bir oyuncağı olarak görüyordu. İstediğinde sahip olabileceği bir oyuncak. İşte şimdi yine beni bulmuştu o lanet arabanın içinde yine onun beni tıktığı o zindana gidiyordum. Ki bu sefer işi deliliğe vermem bir şeye yaramayacaktı. Ne ceza vereceğini düşünürken bile ellerinde ufalan bedenim korkuyla titriyordu. Gözlerimi yine o odada o karanlığa açtım. Bedenim bağlanmıştı, sanki karşılık verebilecekmişim gibi.. nerede olduğunu anlamaya çalışırken boynuma doğru üflemesiyle irkildim.
"Benim küçük kaçağım yine babacığının ellerinde." Elindeki soğuk metali boynuma doğru sürterken bedenim korkudan titriyordu. "Yalvarırım, ne olursun öldür beni." Dediğimle saçlarıma asılıp boynuma bir öpücük kondurdu ve o korkunç gülüşü odada yankı yapmaya başladı. "Ama bu eğlenceli olmaz ki."

Hıçkırıklarım artarken devam ettim. "Sen eğlenceli hale getirirsin."
Ağzından bir bebeği severken çıkarılan mırıltılar tarzında sesler çıkartırken konuştu "Benim zavallı miniğim. Olmaz seni öldürmeyeceğim, ben isteyene kadar ölemezsin." Söyledikleri karşısında ağlamam şiddetlenirken zar zor konuştum "Sana yalvarıyorum, ne olursun ben dayanamıyorum. En güçlü sensin, kaçamıyorum, yenildim öldür beni lütfen."
Onaylamazca bir mıtıltı çıkardı.
"Senin bu aciz, karşı koyamaz, zavallı halini seviyorum miniğim. Altımda titrediğini düşünmek bile haz almama sebep oluyor. Seni nasıl öldürürüm?" Sesindeki tehditkar ton konuşmamam gerektiğini söylüyordu adeta. Devam etti, kısık ama bir o kadar çarpıcı bir tonda "Bakalım minik bebeği babacığının altında ne kadar dayanabilecek."

Bir anda saçımda bir acı hissettim beni kendi yüzüne yaklaştırdı ve dudaklarımı öpmeye başladı kendimi kurtarmaya çalıştım ama işe yaramadı "hadi ama babandan niye uzaklaşlaşıyorsun" diyip yeniden öpmeye başladı dilini dudaklarımın üzerinde gezdirdi ardından alt dudağımı ısırdı bende açıdan ağzımı araladım o da bu fırsattan yararlanıp dilini ağzımın içine soktu ağzımın içini keşfetmeye başladı midem bu durum yüzünden bulanmaya ve kendimden iğrenmeye başladım kollarım ile hala onu itmeye çalıştım nefesim de azalmaya başladı ama bunu umursamıyordu öpüşme bir süre daha devam etti nefesi kesilince benden uzaklaştı ağzımın kenarında bir tane tükürük ipliği vardı nefes nefeseydim manjiro ise kendi dudağını az bir şey tatmin olmuş gibi yaladı "ağzının içinin tadı çok güzelmiş takemichi" bunu dedikten sonra dudağıma küçük bir öpücük kondurdu ardından benim üstümü çıkarmaya başladı "l-lütfen du-r manjiro" yüzüme baktı ve gülümsedi "yaptıklarının cezasını çekmeden gitmene izin vermeyeceğim take~michi~ ayrıca benim ismim manjiro değil bu konuda anlaştık sanıyordum"

manjiro takemichi'nin kıyafetlerini çıkarmaya devam etti bütün kıyafetlerimi çıkarttı tamamen çıplak kalmıştım gözlerimden yaşlar akıyordu beni bırakması için sessizce yalvarıyordum beni duymamış gibi kendi kıyafetlerini çıkarmaya başladı üstünde sadece boxerı varken üstüme çıktı ellerini yanağıma götürdü göz yaşlarımı sildi "neden ağlıyorsun daha başlamadık bile" boynumu öpmeye başladı ardından emmeye ve ısırmaya başladı kendimi ses çıkarmamak için dudağımı ısırdım manjiro göğsümün oraya kadar yaptığı şeye devam etti elini kaldırıp meme ucumu aniden sıkınca ağzımdan bir tane inilti kaçtı manjiro'nun yüzünde küçük bir gülümse belirdi "kendini tuttmana gerek yok" ardından benden cevap beklemeyerek meme ucumu yalamaya başladı ardından emmeye başladı ses çıkarmamak için dudağımı ısırmaya devam ettim ve yataktaki çarşafları sıkıyordum bunu bilen manjiro meme ucumu sertçe ısırdı ağzımdan yine inilti kaçtı manjiro kafasını kaldırıp elini yumruk yapıp yanağıma vurdu gözlerimi acı ile kapattım manjiro vücudumun bir kaç yerine vurmaya devam etti "sana kendini tuttmana gerek olmadığını söyledim takemichi" hızlıca nefes alıp veriyordum korkudan "t-tamam k-ke-ndimi tutmayacgım baba" manjiro bunu duyunca sevinmiş gibi gülümsedi ve yaptığı şeye geri döndü takemichi kendisini tutmamaya çalıştı

Manjiro takemichi'nin bütün vücuduna izler bırakmaya devam etti bir süre sonra manjiro ayağa kalktı takemichi bittiği sandığı için mutlu olmuştu mutluluktan ağlayacak kadar mutlu olmuştu ama mutluluğu o kadar sürmemişti çünkü manjiro boxerını çıkardı ve "yere çok ve emmeye başla" takemichi manjiro'nun sözlerini duyunca dona kaldı bunu fark eden manjiro takemichi'nin saçından tutup onu yerde diz çöktürttü "hadi başla tüm gün bekleyemem" takemichi manjiro'ya baktı ve gözlerinin çok koyu olduğunu gördü eğer manjiro'nun dediğini yapmasa bu eziyetin devam edeceğinin farkındaydı bu yüzden takemichi ellerini zor Bella ve titreyerek kaldırdı ve manjiro'nun aletini aldı ardından ağzını yaklaştırdı ama manjiro'nun aletinin ne kadar büyük ve kalın olduğunu görünce durdu manjiro ise bu durumdan sıkılmaya başladı "ağzını aç" takemichi manjiro'nun dediğini yaptı ve ağzını açtı manjiro onun saçından yakalayıp aletini takemichi'nin ağzına tamamen soktu takemichi boğulduğunu hissetti nefes alamıyordu gözlerinden daha fazla yaşlar akıyordu "yalamaya başla ve sakın dişini değdirme " takemichi zorunda olarak manjiro'nun aletini yalamaya başladı manjiro takemichi'nin saçından tutup kafasını ileri geri itiyordu manjiro kendisini iyi hissetmeye başladı

Takemichi'nin ağzına bir tane sıvı gelene kadar devam ettiler takemichi kusmak istedi "sakın kusma ve onu yut" takemichi her ne kadar istemese de yutmak zorundaydı yuttu ve öksürmeye başladı kusacak kadar kötüydü manjiro takemichi'nin çenesinden tuttu ve kendine yaklaştırdı "ağzını aç" takemichi ağzını açtı manjiro tatmin olmuş gibi gülümsedi manjiro takemichi'nin bileğinden tutup onu yatağa çıkarttı "domal" manjiro sadece bunu dedi dik aleti ile takemichi'yi bekledi ama takemichi'nin bir şey yapmadığını fark etti "hadi ama takemichi seni bekleyemem" dedi ve takemichi'yi ters çevirdi ardından takemichi dizlerinin üzerine kalktı ve titreyerek duruyordu

Manjiro takemichi'nin deliğine aletini yaklaştırdı hiç bir uyarı da bulunmadan aletinin tamamını takemichi'nin deliğine soktu bu takemichi canı çok fazla yanmıştı bu yüzden ağzından inilti kaçtı ve sesli bir şekilde ağlamaya başladı "b-baba lütfen dur canım çok yanıyor parçalanacak gibiyim lütfen bir daha kaçmayağıcam" manjiro takemichi'nin boynuna yaklaştı ve öpmeye başladı "şhh sakin ol bir şey olmayacak" dedi ama takemichi hala sesli bir şekilde ağlamaya devam etti

Manjiro takemichi'nin kalçasından tuttu ve ileri ve itmeye başladı "lanet olsun deliğin çok dar* manjiro takemichi'nin duyamayacığı şekilde söyledi takemichi manjiro'nun her ileri geri gidişinde parçalanacak gibi canı yanıyordu ağlıyordu ağzından hafif iniltiler çıkıyordu ama manjiro durmuyordu ve her gecen dakika manjiro daha da hızlanıyordu...

Takemichi ne kadar süre geçtiğini bilmiyordu ama artık sesini çıkarmayacak ve ağlayamayacak hale gelmişti ama manjiro hale takemichi'nin içine girmeye devam ediyordu ve bazı zamanlar takemichi'nin içine boşalmıştı... manjiro bir daha boşaldı ve bu sefer takemichi'nin içinden çıktı takemichi'nin kalçasını da bırakmıştı bu nedenle takemichi yatağa düştü gözleri kapanacak haldeydi manjiro'nun elinde bir bıçak gördü 'sonunda beni öldürecek mi...' diye düşündü takemichi bunu fark eden manjiro "boşuna sevinme seni öldürmeyeceğimi söyledim takemichi" manjiro bıçağı takemichi'nin vücuduna çizikler attı takemichi acı içinde çığlık attı "artık bir daha kaçmaya çalışırsan ne olucagını anlamışsın dır" takemichi cevap veremeden gözleri kapandı

_____________________________

Selam arkadaşım ile yeni hikaye yazmaya karar verdik diğer hikaye de devam edeceğiz kısa bir süre içerisinde

1238 kelime

daddy issuesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin