Evet başlıyorum...
Çocuk tekrar yazmaya başladı. "Elena, tanımadın mı beni?"
Şaşkınlığımı üzerimden atmaya çalıştım ve parmaklarımı klavyenin üzerinde gezdirdim.
"Hayır çünkü ben Elena değilim, öyle birini tanımıyorum. Sen kimsin ve evimde ne işin var?"
Çocuk bir kaç adım geri gitti ve karakterinin üzerinde bir kaç saniyeliğine endişeli bir emoji belirdi.
"Oh, tanrım!!!!! Çpk özyr dilwrim tsnrım!!"
"Pekala, ben tanrı değilim özür dileme benden. Olay ne?" yazdım ve arkama yaslandım.
Çocuk yazmaya başlayınca onu bekledim, biraz uzun sürdü fakat onu evimden atmadım, merak etmiştim.
"Sanırım birileri bana yanlış adres verdi, dün gece club ta tanıştığım kızın evi sandım ve bugün oyuna girip bu adrese gelmemi söylemişti fakat benimle oynamış resmen, sürtük!!"
Dediği şeye kahkaha attım ve yazmaya başladım.
"fhdhfhsjskskj ciddi olamzsın dsjdjdjsjwjw bu co kkomik djeieks sana acıyoeum dostum :DD"
Çocuk bana istek yolladı ve ben düşünmeden kabul ettim.
"Evet komikti ._. Her neyse çıkıyorum, yarın bu saatlerde oyuna gir ve beraber vakit geçirelim?"
Biraz düşündükten sonra klavyeye yöneldim.
"Elbette, görüşürüz saf çocuk :DD"
Şeytan emojisi ekranda belirince tekrar kahkaha attım ve o oyundan çıktı.
---
Iyk okumaya bile değmezdi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Simulation Games // Irwin
Fanfiction"Seni seviyorum." Kafamı geri çekip anlamsızca laptop ekranına baktıktan sonra bir türlü soramadığım şeyi sordum. "Sen kimsin?"
