𝐘𝐎𝐔 𝐃𝐈𝐃𝐍𝐓 𝐒𝐄𝐄 𝐓𝐇𝐀𝐓 𝐂𝐎𝐌𝐈𝐍𝐆, pietro maximoff

➪act seven. Sly Like a Fox

Sly Like A Fox: Tilki gibi kurnaz

|2 0 1 9|

Gece.

"Uyuma Pietro Maximoff. Gözünü her kapattığında buradan gitmeyi planlıyorum." Dedi Fiona, cam odanın ardında bağdaş kuran adama. Pietro ona ters ters bakarken birden gülümsedi.

"Tilki olduğun çok belli."

Fiona omuz silkti. "Tilki kadar kurnaz olduğum doğrudur." Gülümsemişti. İmâsını anladı Pietro. Bağdaş kuran adam kendini düzeltti, ayağa kalktı ve kendisini saran gri-mavi tişörtünü toplandığı için düzeltti.

"Tilki kadar kurnaz değilsin." Güldü, "Sen tilkinin de kendisisin."

"Peki bu kurnazlığımı buradan kaçmak için kullanabilir miyim?"

"Buradan kaçamazsın. Kaçarsan, buna ben izin vermişimdir. Beni yaktığını bile bile o günü unutmadın değil mi?"

"Kurnazlığımı kaçmakta kullanmayacaktım zaten. Senin üstünden kullanıp buradan kaçacğım."

Pietro kahkaha attı, gece vaktiydi ve hemen elini ağzına kapattı. "Zekana hayranım Stone. Söylesene, Ultron neler yaptı sana? Bizden daha güçlüsün, kendini kontrol edebiliyorsun. Ve en önemlisi... Dokunuşlarının neden sadece beni yaktığını öğrendin mi o hurdadan?"

"Ben her zaman senden güçlüydüm?" Fiona kaşlarını çattı sorar gibi.

Pietro daha da güldü, onun şaşırması hoşuna gitmişti. "Doktor Austin her zaman yalancıydı."

"Doktor Austin seni kurtaran senden daha güçlüdür dedi. Ve bende seni tüm o gümüş serumlardan kurtardım." Fiona anlamaya çalışıyordu, omuz silkti.

"O serumlar beni iyileştirmiyordu Fiona. Bunu çok sonradan anladım. Bizler hastalıklıyız. En azından hastalıklıymışız." Diye düzeltti.

"Eğer ona tekrar dönüşürsen, kalbin her seferinde daha çok zayıflayacak ve eninde sonunda öleceksin."

Fiona gözlerini kıstı, anlamaya çalıştı. "Neyden bahsediyorsun Pietro?"

Pietro yavaşça cam duvara ilerledi "Kendini unutmuş olamazsın." Dedi. Cam'a kırılırcasına vurdu, "Göster kendini Kitsune!"

Fiona'nın gözleri parladı.

|2 0 1 3|

Fiona'nın gelişinin beşinci ayıydı.

Ve zorlu şeylerden geçmişlerdi. Wanda ve Pietro başka bir odaya alınmıştı. Ve bir diğer odadan ise çığlık sesleri geliyordu. "Pietro, korkmaya başlıyorum. Ona ne yapıyor?"

Pietro kardeşine sarıldı, "Bilmiyorum, bilmiyorum! O adamı başka bir evrene yollamalıydık. Fiona neden bundan vazgeçti anlamıyorum."

Bir çığlık daha bu seferki daha acı verici. Wanda Pietro'dan ayrıldı, "O bizim kardeşimiz Pietro, bir şey yapmalıyız."

Pietro bir şey diyemedi, "Benim kardeşim değil," tökezlediğini fark edince aynı zamanda kekelemeye başladığını fark etti. "Yani.. yani onu öyle görmüyorum, aman neyse, onu o odadan çıkartacağız."

Wanda ne yapması gerektiğini biliyor gibiydi, ellerinin arasından kırmızı ışık demetleri çıktığı zaman kapı şiddetle kırıldı. Hızlıca kendi odalarından çıktılar.

"Burada kal saliseler içinde döneceğim."

"Döndüm."

Wanda Pietro'nun ilk defa bu hızı yaptığını gördüğünde şaşırdı. "Hangi odada tutuluyor bulabildin mi?"

Pietro kafasını salladı, "L3." Kapı numarasını söyledi. "En korunaklı oda. Odasının ne amaçla kullanıldığını biliyorsun değil mi?"

O oda da deneyin üzerinden yeniden, başka bir deney yapılıyordu. Denek yanıt verirse, yaşıyor, vermezse ölüyordu. Mutasyon geçirme ihtimali de vardı.

Pietro hızla düşündü, Wanda'nın ne halde olduğuna baktı. "Oraya yavaş gidemeyiz Wanda." Wanda ne isteyeceğini anladığında kollarını iki yana açar açmaz Pietro kardeşini kucağına aldı ve hızını kullanarak L3'ün karşısına geldiler.

Fiona bir çığlık daha attı, Wanda zihniyle kapıyı neredeyse zorlayacaktı ancak çığlıklar birden kesildi. Kapı birden yukarıdan aşağıya doğru yanmaya, erimeye başladı. Ancak ikizler bir şey yapmadı.

Kapı tamamen yanıp aşağıya doğru kıvrıldığında onu gördüler.

Fiona'nın etrafını, bir ateş, bir şey çevrelemişti. Gözleri kanlar içerisinde yerde yatan Doktor Austin'e kaydı, son nefeslerini verirken ikizlere bakıyordu, "Kitsuneye merhaba deyin." Dedikten sonra bir daha nefes almadı.

...

Kitaplarım ile ilgili editler, kolajlar ve mizahlar için instagram: mccalll2ee (yakında post paylaşılacak)