FLEUR MAUVE | TaeKook

Bölüm On Sekiz

Güneş batmak üzereydi, hava yavaş yavaş serinliyordu, saray bahçesinde askerler ve saray çalışanlari yaklaşık on dakika önce gelen haberci asker ile kralın geldiğini haber verirken, jungkook koşa koşa aşağıya inmişti sanki haftalardır görmüyor gibi davranması jimin ve hoseok için çok komikti, ağlamaktan gözleri kızarmış dudakları şişmişti yanakları ise ruzgardan pembe olmuştu, herkes sohbet ederek kralı bekliyordu,

Sonunda sarayın kapısından giren saray arabaları ile jungkook kıpır kıpır beklemeye başlamıştı ilk arabadan inen kral ile herkes baş selamı ile eğilirken, jungkook hasret kaldığı krala bir çocuk gibi koşmuştu üzerine gelen küçüğü ile gülümseyip, onu sevgiyle kucaklayan kral ile özlediğini hissesiyordu onu gerçekten bir bebek gibi heryere kendiyle götürmek istiyordu.

"Özledin mi beni, küçüğüm"

"Çok özledim"

Demsiti kafasını kaldırıp krala bakarken, kral ise gördüğü kızarık gözler ile kaşlarını çatmıştı daha sonra ona özlemle ve güzel bakan gözleri görünce kalbini hissedemedi, derin bir nefes alırken kafasını sallamış,

"Bende özledim küçüğümü neden ağladın?"

"Özledim işte"

Diyip kafasını ayak uclarinda boynuna gomerken kokusunu içine derin derin aldı, saçlarını koklayan kral ile gülümseyip boynuna bir öpücük kondurmuştu, etraftaki herkesi unutmuş gibiylerdi, sonunda jungkook'un aklına düşmüş olacak ki atrafa kaçamak bakışlar atarak geri çekilmişti Kral Taehyung ise bu haline iç çekerek bakmış ve arabadan inen yoongiye bakmıştı yanına gelerek pahalı görünen poşeti krala verirken jungkook merakla bakıyordu,

"Sevgilim, sana küçük bir hediye aldım"

Jungkook gözlerini kısarak gülmüş ve heycanla dudaklarını ısırmıştı, daha sonra kral Taehyung küçüğünün beline elini koymuş ve saraya yürürlerken saray halkı da saraya girmeye başlamışlardı,

"Aşkım"

Demişti jungkook sevdiği adama gerçektende özlemişti aşkım demeyi bile yanağına inen sert ve sulu öpücük ile gülmüş ve tekrar

"Aşkım"

Diyince bir öncekinden daha sert bir öpücük bırakmıştı yanağına busefer yüzünü daha güzel bir gülüş almıştı

"Taehyung aşkım, gerçektende hemen döndün"

Demişti utangaç bir kıkırtı bırakırken sonunda odalarına girmeleri ile beline sarılan iki el ile boyundan dolayı boynunu kaldırmış ve kara gözlerle karşılaşmış ve gülümsemişti onu gördüğü ilk andan beridir gözlerine bakmayı seviyordu yüzüne bakmayı seviyordu o kral Taehyung u seviyordu

"Gözlerine bakmayı seviyorum"

Demişti jungkook aklindakini söylediğinde karşısındaki bedense gözlerini kısılana dek gülmüş

"Sen bir de benim bebeğimin gözlerini görsen bütün galaksiyi taşıyor gözlerinde, dudakları desen bütün meyvelerden tatlı, yanakları bütün elmaları unutturuyor bana, tanrıya inanmam jeon jungkook ama eğerki bir tanrım olsaydı bu mor saçlı jungkook'um olurdu aldığı her nefesede ibadet ederdim"

Jungkook'un gözleri dolmuş yanağına bir damla düşmüştü fakat kralı dudaklarını gözyaşına bastırıp silmişti sonrada iki gözünü elleriyle silmişti dudakları jungkook'un mor saçlarına kelebek öpücükleri bırakırken jungkooksa, gerçekten doğru kişiyi bulduğunu hissediyordu üstelik bu adam ayaklarının altına dünyayı seriyordu ona sevgisini hissettiriyordu ve jungkook bundan başka bir şey istemiyordu da ne zaman tuttuğu nefesini bırakmış ve boynuna sardığı elleri dahada sıkılaştırıp kendine dahada çekmişti,

"Aşkım, yemin ederim seni çok seviyorum, herşeyini seviyorum ve beni sevdiğin için de teşekkür ederim,
Beni sevdiğin için sana bir şey veremem ama seni sevdiğim için kalbimi sana verebilirim aşkım"

Kral Taehyung bu sözler ile kalbine darbe yemiş gibi olsada derin bir iç çekmişti küçüğünün sözleriyle o sevmeyide sevilmeyide jungkook'la öğrenmişken şimdide böyle şeyler söylemesi onu içine çekip hiç ayırmak istememesine yol açıyordu

"Bebeğim, senin kalbin benim bütün servetimden bile daha değerli yemin ederim ki beni sevdiğin için sana sonsuz minnet duyuyorum, seni sevdiğim için sana verecek tek önemli varlığım yine sensin ve bir kalbim"

Jungkooksa ağlamaya başlamıştı şimdiden tanrı şahit ya onu çok seviyordu, asla ayrilamk istemiyordu bu bedenden bir olmak istiyordu onunla, kalbi açıyordu o ona öyle sözler söyleyince karnına tekmeler yiyordu sanki, ilk defa kendini tebrik etti içinden

'Tebrik ederim jungkook ilk defa doğru kişiyi sevdin'

****

Jungkook sabahın ilk ışıkları ile yanında yatan kral Taehyung'un kollarından kurtulmaya çalışıyordu

"Taehyung kalk?!"

Bayram sabahı uyanan çocuklar gibi cıvıl cıvıl'dı gözlerini yavaş yavaş açan kral Taehyung ise yanındaki küçük bebeği ile gülümsemiş ve hafif doğrulmuş ve dizlerini kendine çekmiş bebeğini de hiç bir zorluk çekmeden kendi kucahina oturduğunda gözlerini belerten ve şaşkın bir bebek gördüğünde yeni uyandığı için boğuk çıkan sesi ile küçük bir kahkaha atmış ve jungkook'un kendine gelmesini sağlamıştı

"Ya korktum bı an!"

Diye bağırsada buna bile gulen Taehyungla oda gülmüştü derin bir nefes almış ve yanakları kızara kızara

"Taehyung aşkım..

Kral Taehyung ise karşında utanan bebeğine bakmış ve gözleri i kısmıştı bir şey soyelemk istiyordu

"Söyle birtanem"

"Bugün Nişan günü kalk hadi"

Demişti cesaretlenerek kral Taehyung ise buna karşı gülümsemiş ve onu kendine doğru cekeren başını göğsüne yatırmıştı ve saçlarına güzel öpücükler dizerken,

"Tamam önce kahvaltı, sonrada alışverişe gidelim olur mu? Küçüğüm"

****

Bu bölümü biri için attım umarım mutlu olursun💛💛

Söylememe gerek yok ama kendini biliyordur yinede
WP_TANRISIJIN 🍒💛