"Kung mag ikot ikot muna kaya tayo habang naghihintay?"
"Ayoko,tinatamad ako..."
"Sige na,." - pamimilit ko sa kanya
"Alliyah ...pagod ako"
"Sige ganto nalang ...pag sinamahan mo ako ngayon iluluto kita ng paburito mong kaldereta mamaya"
"Hindi na...kaya kong magluto ng kaldereta"
"Pero mas masarap yung sakin" -pangangatwiran ko
"Ano...payag kana?"
"Tara" -hindi ko naman napigilang mapangiti dahil sa sinabi nya
-tahimik lang kaming naglalakad habang dinadama ang tahimik na lugar ng makadaan kami sa isang magandang simbahan
"Pasok tayo" -aya ko sa kanya habang nakita kong biglang nagbago ang reaksyon nya
"Ayoko-ikaw nalang"
"kahit sandali lang.."
"Ayoko nga s--"
"*Sigh"
-hindi ko na sya hinintay na pumayag kaya hinila ko nalang sya ng sapilitan papasok ng simbahan
"Teka...ano ba!,ayoko ko nga sabi"
"Sorry....pagbigyan mo na ako... promise sa susunod hindi na kita kukulitin"
"Bakit mo ba kasi ako dito dinala?"
-i just sadly smiled at him
-
"Tanda mo parin ba?"
"Ang alin?"
-again..i just sadly smiled at him ,yun lang naman yung kaya kung gawin yung ngumiti sa harap nya kahit na pakiramdam kong parang hindi ko na kaya
"Ahhh,ganun ba...ako kasi tandang tanda ko pa-i still remember the day when we both exchange our vows for each other at dito yon sa simbahan na to ,ang saya saya ko non..yung tipong pakiramdam ko ako na yung pinaka ma swerteng babae sa buong mundo ,nakakalungkot lang isipin na kung saan pa tayo nangako ng panghabang buhay nag pagmamahal sa isat isa dun pa natin yun tatapusin"
"Pwede ba Alliyah, ano nanaman bang drama to??"
-hindi ko sya pinansin at nagpatuloy lang ako sa ginagawa ko
-
"Pahawak naman" -pinahawak ko sa kanya ang cellphone ko na ginawa nya rin naman,at syaka ko kinuha sa bag ko regalo ko para sa kanya
"Happy Birthday Love!"
"H-happy B-birthday??"
"*Chuckle Bakit parang gulat na gulat ka?...oo nga pala regalo ko para sayo"
-naiiyak na inabot ko sa kanya ang isang itim na invelop na kaagad nya rin namang tinangap
"A-no to?"
"Open it" -dahan dahan nyang binuksan ang invelop at kasabay non ang dahan dahang pag patak ng mga luka ko...hindi ko na kinaya..
"D-Divorce paper!?"
"Ano maganda ba?..alam ko namang matagal mo na yang gusto sorry love ha..kung hindi ko yan kaagad nabigay sayo sorry rin sa lahat ng naging pangungulit ko sayo nitpng mga nakaraang araw...wag ka mag alala malaya kana...."
"Naayos ko narin lahat ng mga papeles na dapat ayusin kaya wala kanang ibang gagawin kundi ang pirmahan yang papel na yan...Its my honor that i became your wife Mr Kylix Cortez thankyou..."
-hirap na hirap na ako kaya wala na akong ibang ginawa kundi ang lumabas ng simbahan at ilabas ang lahat ng iyak na gustong gusto ko nang ilabas... tonight is my operation at hindi ko alam kung pagkatapos ng operasyon makikita ko pa ba sya o hindi na... Halos tatlong araw ko ring pinaghandaan ang oras nato and because now is the day...masasabi kong Handa na ako....I Love you Kylix and i will always do siguro hindi lang talaga ito yung mundo na para sating dalawa
