Taste of her reality

Prologue

PROLOGUE

The only fairy tales that had ever existed in my life are those that i read in books.

They are like a warm feeling on the month of may, like a delightful day brought by the smiling sun, like a dancing leaves with the birds chirping above...

"The fictional world is beautiful yet full of lies and mysteries." I murmured to myself as i continue reading the book that i was holding.

Nakarinig ako ng malakas na sigaw sa labas ng aming bahay kaya mabilis kong naisara ang librong binabasa.

I hurriedly stood up, wore my slippers and left my room to look for the scandalous man, Doesn't he know what time it is now?

In the midst of the dark and starry night, He decided to make a commotion at this hour? I was reading!

Nakasabayan ko pa sa pagbaba ng hagdan ang kapatid kong halatang biglang nagising dahil sa ingay ng lalaki sa labas.

"Ang ingay naman niyan, natutulog ang tao."

"Ba't kasi lumabas ka pa ate? Hindi ka naman kailangan sa labas."

Tiningnan niya ako ng masama at umakmang aabutin ang buhok ko pero mabilis akong nakaiwas.

"Hindi ka din naman kailangan sa labas kaya bakit ka pa nandito?"

Gigil niyang sagot pabalik. Hindi ko na siya pinansin at nagtuloy palabas ng bahay.

Nakita ko kaagad ang papa at mama ko, pareho silang nakatayo sa harap ng bukas na gate namin habang sa harap nila at kinakausap ang lalaking hanggang ngayon ay sumisigaw padin.

He was frantically shouting, he looked so scared while he was pacing back and forth.

Tinitigan ko ang suot niya at nakitang ang dumi-dumi nadin niyon. The man has muds all over his shirt and pants, even on dirt i could still see some visible bloods on it and he looked like he is only in his teen.

"Wag kang matakot iho, subukan mo munang pakalmahin ang saliri mo saka ka namin kakausapin ng maayos."

"Maniwala po kayo sakin, may mga malalaking aso sa loob ng kagubatan! Mapupula ang mga mata at malalaki ang mga pangil. Totoo sila!"

Humagalpak ng malakas ang kapatid ko dahil sa narinig, gusto ko rin tumawa pero pinigilan ko ang saliri ko.

"Totoo ang alin? Sino? Mga aswang?"

Tumatawa pading sabi ng kapatid ko, Siniko ko siya at sinenyasang tumahimik pero hindi parin siya tumigil.

"Canaya hindi ka nakakatulong, pumasok nalang kayo ng kapatid mo sa loob."

"Umuwi kana bata, baka napadami ang hithit mo ng katol kanina sa bayan kaya kinakain kana ng mga emahinasyon mo."

Napapaisip ako minsan kung kanino nagmana ang ate ko. Minsan mabait, minsan naman ganito. Para siyang may alter na hindi mo maintindihan.

"What can you say about the bloods in his body? Emahinasyon parin ba ate? Props sa role playing ng school nila?"

"Maniwala kayo sakin! Hindi ako naniniwala noon pero ngayong ako mismo ang nakasaksi, parang gusto konang mabaliw."

Napahawak sa ulo ang lalaki at pauli-ulit na umiling. Nagkatitigan ang mga magulang ko at nakita ko ding umiling si papa, mukhang naaawa din siya sa itsura ng lalaki pero hindi kami pweding basta-basta lang magpapasok ng isang estranghero sa loob ng bahay lalo na ngayon na dumadami ang namamatay sa lugar namin.

"Umuwi kana sainyo, baka kailangan mo lang ng pahinga."

Nanlaki ang mga mata ng lalaki nang akmang isasarado na ni papa ang gate, lumapit siya at nagmamakaawang lumuhod.

"Maaari bang dito na muna ako sainyo kahit hanggang bukas lang na umaga? Parang awa niyo na, takot na takot na'ko."

Ngayong medyo malapit na siya saakin, nagkaroon ako ng pagkakataong matitigan siya ng mas maigi. There are freshly wounds at his neck, arms and legs.

Naglakad palapit ang mama ko sa lalaki at ipinatong sa ulo nito ang dala niyang balabal, suot niya ito kanina bago lumabas.

Nagusap-usap pa sila ng mga ilang minuto bago napag disyinunang pumasok na sa loob kasama ang ngayon ay umiiyak ng lalaki.

Ayaw pa sanang pumayag ng kapatid ko pero sinuway na siya, napangisi ako.

Nakasunod lamang ako sa kanila habang naglalakad papasok sa loob ng makarinig ako ng bulong na nanggaling sa kaliwang tenga ko.

Mabilis akong napalingon at hinanap ang pinanggalingan ng boses na iyon pero wala akong nakita.

A strong wind of fresh air brushed the strands of my hair away from my face and i heard a loud chuckle. I know he's far, the sound of the whisper i heard came from a distance, it was clear but it was muffled.

We live in a rural area, our house is located at the countryside of Raquilina Josef which means that our house is being surrounded by trees and the magnificent mountains of Raquilina.

Tinitigan ko ang ngayong nakasaradong gate, ang paligid ng aming bakuran bago ko inilipat ang tingin sa harap.

Naglalakihan at iba't-ibang klase ng mga puno ang una mong makikita sa tuwing tatawin ang kagubatan mula saaming bahay ngunit hindi nakaligtas sa paningin ko ang munting mga galaw na inililikha ng mga puno kahit sobrang dilim na ng paligid.

"You're not safe outside cresivya, get inside."

Nanindig ang mga balahibo ko dahil sa narinig, ngayon ay mas malapit na ang inilikha niyang ingay.

Animo'y ang lapit-lapit na saakin ngunit sa hindi maipaliwanag na dahilan, wala ako takot na nararamdaman.

***

Crepuscular-t