Başlangıç

162 15 18
                                    

Hiç uyanmak istemediğim bir güne uyandım...Bugün okulun ilk günü daha doğrusu yeni okulumun ilk günü.

Eski okulumdan tikileri dövdüğüm için atılmıştım neyse zaten benim için sorun değil yine olsa yine döverdim. Elimi yüzümü yıkayıp aşağı kahvaltıya indim babamla göz göze geldikten sonra dayanamayıp bağırdım
"O koleje gitmek istemiyorum baba ya of!"
 "Yeter kızım ya amma mızmızlandın he biraz daha şansını zorlarsan yatılı bir yere göndermeye karar vereceğim. "
 "Ya bab-"
diye konuşmaya başlayacaktım ki saatin kaç olduğunu hatırlamamla portakal suyumu alıp çabucak odama çıktım ve dağınık saçımı açtım dudaklarıma biraz nemlendirici sürdüm. Aslında diğer kızlar her sabah nasıl şu makyajla uğraşıyor ben anlayamıyorum ilk gün olmasa nemlendirici bile sürmezdim herhalde. Apar topar elime ilk gelen papatyalı bluzum ve krem rengi ceketimi alıp müzik eşliğinde alelacele hazırlandım. Babamda bir andan hızlı olmam için sesleniyordu. Bende tabi ki onunla zıtlaşıyordum trajikomik bir ilişkimiz olması benim suçum değildi. Ona zaten çok sinirliydim arabaya bindim ve yol boyu hiç ses etmedim. Okula gelmiştik tam iniyordum ki
"Babaya öpücük yok mu?"
 diyince hemen yumuşadım ve onu öptüm. "Okulun ilk günü vukaat yok" gibi klasik nasihatler veriyordu. Bir kulağımdan girmiyordu bile desem yeri
" Bunların gerçekleşmeyeceğine ben karar vermeyeceğim baba." 
dedim göz kırparak. Arabadan indim babam arkamdan girmem için işaret ediyordu içimden bir ses bu okulla ilgili kötü şeyler söyleyip duruyordu durdum ve uzunca okula baktım...

Okulun kapısından içeri girdiğimde herkes bana bakmaya başlamışlardı kızlar kıskançlıktan erkekler ise hayranlıkla bakıyordu buna rağmen bakmayan tek bir kişi vardı adeta "BeN sErSeRiYiĞm" diye bağırıyordu yürümeye başladım ve bir duvara çarptım etten bi duvara. Bu etten duvarın sahibi bana bakmayan tek serseri çocukdan başkası değildi. Pardon dedim ve hemen yoluma devam etmek için yan tarafa doğru yürümeye başladım. Sonra çocuk birden önüne baksana lan diye bağırdı. Yalan yok biraz korkmuştum çünkü böyle bir cevabı hiç beklemiyordum. Ee tabii ben bunun altında mı kalırım hemen yakışıklı serseriye döndüm ve
"Pardon dedim sağır mısın?"
diye çıkıştım sanırım kimse benden böyle bir çıkışı beklemiyordu çünkü şu an bahçedeki herkes bize bakıyordu. Bana "kim bu ne ayak" der gibi bakıyorlar ve Tanrım okulun ilk gününden tüm dikkatleri üzerime çektiğim için kendimi tebrik ediyorum. Hemen hızlı hızlı müdürün odasına gittim bu yakışıklı serseri kimdi neden böyle davranmıştı? O sigarayla karışık odunsu vanilya kokusunun etkisinden hâlâ çıkamamıştım kendine gel, diye mırıldanıp müdürden sınıfımı öğrenip yukarı çıkarken işte o dörtlü gıcık kız grubu önümü kesti...

Çileğin TonuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin