yavaş yavaş soyutlanıyorum varlığımdan
bir yağmur damlası düşüyor son hissime
dışarıdan kendimi izliyorum
su sızan kanımı seyreltmiş
tanrı tüm olanları umarsızca seyretmiş
hissizmiş, bencilmiş ve kendini beğenmiş
bedenim artık bağlı değil bana
tanrıyla yakınlaşmak istemiyorum
ruhum sıkışıp kalsa yeryüzünde
aslında katlanabilirim tüm olacaklara
tanrım, yine ben
nasıl da sahiplenmişim varlığını
senden bir şey isteyeceğim
görme beni, sayma onların birinden
ve işte, huzurundayım
tabii ki dinlemedin dediklerimi
orada bile değildin hâlbuki
teşekkür ederim, bu da cezam demek ki
