But First, Stories

Promises

"From this day forward I will hold to your hand. I'll be your strength and be one of the reason for you to fight and stand up. I promise to keep you safe. I promise to make you happy, and to stay with you through your ups and downs. I will love you forever and ever. In sickness and wealth, till death do us part."

"Serene, tara na! Late na tayo nakakahiya doon sa wedding coordinator."

"Oo eto na nga." sagot ko kay Leigh, half-sister ko.

"Ang bagal kasi kumilos." reklamo pa niya sakin at nagmamadaling sumakay sa kotse ko. "Ako na magdadrive."

"Ang galing, nagpaalam ka kung kailan ginawa mo na. At tska hoy ikaw kaya yung mabagal. Isang oras ka sa cr." bwelta ko sa kanya pagka-upo ko sa passenger seat.

"Ingay mo mag-seatbelt kana."

Umirap nalang ako at nagseatbelt na. Kikitain namin ngayong yung wedding coordinator and dideretso kami doon sa stylist daw para makuha na yung sukat ng bride and bridesmaid which is ako at itong half-sister ko.

Nakarating na kami sa meeting place. Isang coffee shop yun. Ang ganda ng interior, infairness.

"Ang ganda ng interior 'no?" bulong ko sa kapatid ko na hinahanap yung pwesto ng weeding coordinator.

"Malamang ikaw yung architect ng coffee shop na 'to. Lowkey mayabang ka rin e." sagot niya sakin na hindi man lang lumingon. Sumingot ako at sinundan siya nang mavsimula siyang maglakad.

"Hi! Mr or Mrs Barley? I hope I did not offend you." tanong ng kapatid ko. Medyo plastik. De joke.

"No, it's okay. Mamsh nalang or anything kung saan ka comfortable." ngiti naman ng weeding coordinator. " Have a seat."

"Thank you."

Umupo ako sa tabi ng kapatid ko. Magkaharap silang dalawa at nag-uusap habang ako tumitingin ng pwedeng i-order.

" Sis, what do you think? Ano tautauhan ka lang dito? Kaya nga kasama ka para mag bigay ka ng opinyon mo." bulong sakin ni Leigh.

"Malay ko ba. Hindi naman ako yung ikakasal tska walang akong alam diyan." Irap ko sa kanya.

"Nakausap ko na si groom. Nandito lang siya kanina pero may sinagot lang call, babalik din yun maya maya." sabat ni Mr. Barley.

"That's good para makita ko na rin yung palakasalan mo." wala sa sarili kong sabi. Nakatingin samin ang wedding coordinator na tila kinikwesyon kami.

"Ate." siniko pa ako ni Leigh na para bang may mali sa sinabi ko. Ano na naman ba? " I already introduce him sa fam except sayo kasi nasa spain ka." pagpapaliwanag niya. "I'll just use the comfort room. Excuse me."

Tahimik akong nakaupo doon hanggang sa tumayo yung coordinator.

"You want something? Pwede kitang isabay sa pag-order." offer niya.

Umiling ako. "Thank you but no." nakangiti kong tugon. Tumango siya at tumalikod na.

"Ah, excuse me. Nakita mo ba yung kaninang nakaupo dito?" napalingon ako sa pinaggalingan ng boses. Why does it seems familiar?